Η Μέρκελ και η καθοδηγούμενη από τους Αμερικανοσιωνιστές
εξωτερική πολιτική της Γερμανίας υποστήριξαν την απόσχιση του Νοτίου
Σουδάν από τον πυρήνα του κράτους που είναι γνωστό ως Σουδάν με
πρωτεύουσα το Χαρτούμ. Η απόσχιση αυτή που είχε την εύνοια
...πολλών κρατών της Δύσης οδηγείται όμως με τις αιματηρές μάχες που έχουν ξεσπάσει στην χώρα αυτή στην καταστροφή, καταστροφή του σχεδίου αλλά και των αυτοχθόνων.
Σύμφωνα με πληροφορίες των τελευταίων ημερών στις εμφύλιες μάχες που διεξάγονται από τα μέσα Δεκεμβρίου έχουν χάσει την ζωή τους πάνω από 10.000 άνθρωποι. Η Γερμανία είχε προωθήσει ενεργητικότατα την απόσχιση του Νοτίου Σουδάν και είχε βοηθήσει με όλα τα μέσα στην πολιτική οικοδόμηση αυτού του κράτους. Αιτία βέβαια αυτής της βοήθειας ήταν το σχέδιο αποδυνάμωσης του Σουδάν, το οποίο παραδοσιακά δεν υποστήριζε τα δυτικά συμφέροντα στην περιοχή, ήτοι τα συμφέροντα των Αμερικανοσιωνιστών.
Στην περιοχή του Νοτίου Σουδάν βρίσκεται το 75% των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων του Σουδάν και η νεοσυσταθείσα αυτή χώρα συνορεύει με την Κένυα και την Ουγκάντα που είναι φιλοδυτικές χώρες. Η Γερμανία προώθησε το γεωστρατηγικό σχέδιο απόσχισης, αν και πολλοί αναλυτές είχαν προειδοποιήσει ότι αυτό θα εξέτρεφε τις εμφύλιες διαμάχες μεταξύ των πολλών φυλών αυτής της χώρας.
Ο εμφύλιος πόλεμος στο Νότιο Σουδάν ξεκίνησε στις 15 Δεκεμβρίου 2013 κατόπιν πραξικοπηματικών ενεργειών του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Rick Mackar. Σύμφωνα με πληροφορίες ήδη 200.000 άνθρωποι βρίσκονται υπό διωγμό και καθημερινά στις μάχες μεταξύ των υποστηρικτών του Rick Mackar και των κυβερνητικών δυνάμεων σκοτώνονται εκατοντάδες στρατιώτες και αθώοι πολίτες, αλλά ταυτόχρονα γίνονται από τα κυβερνητικά στρατεύματα και εκκαθαρίσεις συγκεκριμένων φυλών, κυρίως χριστιανικών.
Οι εμφύλιες μάχες στο Νότιο Σουδάν έχουν άμεση σχέση με την εξωτερική πολιτική της Μέρκελ, αφού η Γερμανία επί πολλά έτη προετοίμαζε την απόσχιση του Νοτίου Σουδάν. Αρκεί να αναφερθεί ότι το νομικό πλαίσιο και το σύνταγμα του νεοσυσταθέντος αυτού κράτους εκπορεύτηκε και συντάχθηκε από το ινστιτούτο για Δημόσιο και Διεθνές Δίκαιο Max Planck της Χαϊδελβέργης, το δε ίδρυμα Konrad Adenauer των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) είχε προσκαλέσει το 2002 νοτιοσουδανέζους πολιτικούς που ήταν υπέρ της απόσχισης για να τους διδάξει σε σεμινάρια εξωτερική πολιτική.
Η ομοσπονδιακή Υπηρεσία για Διεθνή Συνεργασία της Γερμανίας GIZ (Deutsche Gesellschaft fuer Internationale Zusammenarbeit) το 2007 εκπόνησε πρόγραμμα για την υποστήριξη της νέας κρατικής δομής του Νοτίου Σουδάν, ενώ το 2011 η ίδια υπηρεσία πρόσφερε πολιτική υποστήριξη (τουτέστιν τεράστια οικονομική βοήθεια) για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος που αποφάσισε την απόσχιση από το Σουδάν. Από το 2005 δε στρατοπεδεύουν στο Νότιο Σουδάν γερμανοί στρατιώτες οι οποίοι και εγγυώνται την κρατική οντότητα αυτής της χώρας, ουσιαστικά δηλαδή οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις δρουν ως μισθοφόροι των Αμερικανοσιωνιστών.
Η Μέρκελ προώθησε την απόσχιση του Νοτίου Σουδάν μαζί με τις ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία, αν και πολλοί αναλυτές είχαν προδιαγράψει τα δυσμενή αποτελέσματα αυτής της ενέργειας. Ήδη με την χάραξη των συνόρων Σουδάν-Νοτίου Σουδάν δημιουργήθηκαν εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις αφού νομάδες που ζουν στην περιοχή δεν μπορούσαν πλέον να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα βοσκοτόπια τους, στην συνοριακή γραμμή υπάρχουν πετρελαιοπηγές στις οποίες έχουν αξίωση και τα δυο κράτη και στο Νότιο Σουδάν υπάρχουν φυλές που δεν αναγνωρίζουν την νέα κρατική οντότητα.
Η γενεσιουργός αιτία της απόσχισης ήταν τα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου αυτής της περιοχής. Με την απόσχιση το αντιδυτικό Σουδάν με πρωτεύουσα το Χαρτούμ απώλεσε τον έλεγχο του 75% των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Κοιτάσματα τα οποία τώρα ανήκουν στο Νότιο Σουδάν με πρωτεύουσα την πόλη Γιούμπα. Η απόσχιση αυτή εξουδετέρωσε επίσης τις κινεζικές βλέψεις και σχεδιασμούς, αφού η Κίνα είναι σύμμαχος και συνεργάζεται με το Χαρτούμ και έχει επενδύσει μεγάλα κεφάλαια στην χώρα αυτή.
Τα γεωστρατηγικά κίνητρα του σχεδίου απόσχισης, όπου έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο η Γερμανία της Μέρκελ, οδηγούνται με τις εμφύλιες διαμάχες τουλάχιστον προσωρινά στην καταστροφή. Ο εμφύλιος αυτός πόλεμος μπορεί να αιματοκυλήσει και γειτονικές χώρες όπως την Κένυα και την Ουγκάντα, οι οποίες έχουν εσωτερικά φυλετικά προβλήματα, και να οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση όλη την Ανατολική Αφρική. Ένα ακόμη παράδειγμα μοιραίας συνέπειας των γεωστρατηγικών σχεδίων και επεμβάσεων των Αμερικανοσιωνιστών.
Γ.Λ.
