Η Ιαπωνία και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας στον τομέα πυρηνικής ενέργειας που αποτελεί προϋπόθεση για την εξαγωγή πυρηνικής τεχνολογίας εκ μέρους της ιαπωνικής βιομηχανίας. Προϋπόθεση είναι επίσης ότι η χώρα που χρησιμοποιεί την ιαπωνική τεχνογνωσία, τον ιαπωνικό εξοπλισμό και τα ιαπωνικά υλικά θα το πράττει μόνο για ειρηνικούς σκοπούς, ήτοι παραγωγή ...
ηλεκτρικής ενέργειας.
Παρ’ όλα αυτά στην συμφωνία που υπεγράφη πρόσφατα μεταξύ των πρωθυπουργών Ιαπωνίας και Τουρκίας συμπεριλαμβάνεται πρόβλεψη που επιτρέπει στους Τούρκους τον εμπλουτισμό ουρανίου, από αναλωμένα καύσιμα αυτού του ραδιενεργού υλικού, και την απόσπαση πλουτωνίου, ένα υλικό που χρησιμοποιείται στην κατασκευή πυρηνικών όπλων, μια πρόβλεψη για την οποία οι δυο χώρες πρέπει να επανέλθουν και να συμφωνήσουν γραπτώς. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη προστέθηκε στην συμφωνία κατόπιν απαίτησης του Ερντογάν στην διάρκεια παραμονής του στο Τόκυο. Η συμφωνία προβλέπει επίσης, ή κατά το κοινώς λεγόμενο «ανοίγει τον δρόμο», πέραν της εξαγωγής τεχνογνωσίας και την εξαγωγή ιαπωνικού εξοπλισμού για εμπλουτισμό ουρανίου από αναλωμένα καύσιμα, εφόσον συμφωνηθεί και αυτό γραπτώς μεταξύ των δυο συμβαλλομένων.
Η ιαπωνική εταιρία Mitsubishi Heavy Industries κέρδισε τον διαγωνισμό για την κατασκευή τεσσάρων πυρηνικών αντιδραστήρων στα παράλια του Εύξεινου Πόντου (Μαύρης Θάλασσας), κοντά στην πόλη Σινώπη, έχοντας ισχυρότατη υποστήριξη από τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Shinzo Abe, ο οποίος πιστεύει ότι οι εξαγωγές πυρηνικής τεχνολογίας πρέπει να αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της στρατηγικής ανάπτυξης της Ιαπωνίας. Η ολοκλήρωση των εργασιών κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου στην Σινώπη και η έναρξη λειτουργίας του προβλέπεται να γίνει το έτος 2023. Η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού θα είναι η πρώτη εξαγωγική δραστηριότητα πυρηνικής τεχνολογίας της Ιαπωνίας μετά το μεγάλο πυρηνικό ατύχημα της Fukushima το 2011, που ήταν ένα σοβαρό πλήγμα για την ιαπωνική πυρηνική βιομηχανία, τουτέστιν υπήρχε μεγάλη πίεση και ανάγκη εκ μέρους των Ιαπώνων για την υπογραφή αυτής της συμφωνίας με την Τουρκία.
Η συμφωνία αυτή πρέπει να εγκριθεί από το ιαπωνικό κοινοβούλιο, όπου όμως υπάρχουν ήδη σοβαρές αντιδράσεις από όλα τα κόμματα όσον αφορά την προαναφερθείσα πρόβλεψη περί εμπλουτισμού ουρανίου, διότι σε ανάλογες συμφωνίες με τις χώρες του Βιετνάμ, της Ιορδανίας, της Νότιας Κορέας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων δεν υπήρξε τέτοια πρόβλεψη. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό η σχετική πρόβλεψη να μην εγκριθεί από το ιαπωνικό κοινοβούλιο, χωρίς αυτό να σημαίνει και την ακύρωση της συμφωνίας με την Τουρκία. Εξ άλλου οι Τούρκοι δεν χρειάζονται την βοήθεια της ιαπωνικής τεχνογνωσίας για να εμπλουτίσουν ουράνιο και για να κατασκευάσουν πυρηνικές βόμβες. Πιθανότατα ο Ερντογάν έχοντας την πλάτη στον τοίχο μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις για συμμετοχή κυβερνητικών στελεχών και μελών της οικογενείας του σε σκάνδαλο διαφθοράς θέλησε να αποσπάσει την προσοχή από τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας του και να τονίσει την πρόθεση της Τουρκίας να συμπεριληφθεί στο club των μεγάλων πυρηνικών δυνάμεων, ίσως δε θέλησε με αυτό τον τρόπο να συσκοτίσει και να αποσιωπήσει το γεγονός ότι η Τουρκία ήδη εδώ και αρκετά χρόνια εργάζεται με άκρα μυστικότητα στην ανάπτυξη πυρηνικής τεχνολογίας.
Ο εξ ανατολών πυρηνικός κίνδυνος είχε επισημανθεί από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και είχε τονισθεί ότι η Τουρκία από το 1998 συνεργάζεται με το Πακιστάν, το οποίο κατέχει την τεχνογνωσία εμπλουτισμού ουρανίου και είναι πυρηνική δύναμη αφού έχει αποκτήσει πυρηνικές βόμβες, όταν Τούρκοι πυρηνικοί επιστήμονες άρχισαν να εκπαιδεύονται σε αυτή την χώρα. Η Τουρκία είναι σε θέση σήμερα να κατασκευάσει πυρηνικές βόμβες και η λειτουργία των εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας στο Akkuyu (νότια Τουρκία) το 2019 και στην Σινώπη το 2023 απλώς θα δώσει σε αυτή την χώρα την δυνατότητα άμεσης και πανεύκολης πρόσβασης σε μεγάλες ποσότητες σχάσιμου υλικού. Όσοι λοιπόν σήμερα δηλώνουν ότι η συμφωνία με την Ιαπωνία είναι αυτή που θα επιτρέψει στους Τούρκους την τεχνολογική πρόσβαση για απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου κάνουν λάθος.
Η Τουρκία (δυστυχώς επαναλαμβανόμαστε) με την μεθοδικότητα και την προσήλωση της εκάστοτε ηγεσίας της σε αυστηρά προκαθορισμένους στρατηγικούς στόχους, θα είναι σε θέση στο άμεσο μέλλον να απειλήσει και να πλήξει την Ελλάδα με πυρηνικά όπλα. Οι πολιτικάντηδες με την ύποπτη προχειρότητα και ανικανότητά τους έχουν απαξιώσει πλήρως την Αμυντική Βιομηχανία και την Τεχνολογία της Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα. Η αντιμετώπιση της τουρκικής στρατιωτικής πρόκλησης σε συμβατικό και πυρηνικό επίπεδο εξοπλισμών πρέπει να γίνει με γνώμονα το Εθνικό συμφέρον και την Εθνική Κυριαρχία και όχι με βάση τις απαιτήσεις των διεθνών τοκογλύφων και του σιωνιστικού τραπεζικού συστήματος.
Γ. Λιναρδής
