Μία οφειλόμενη απάντηση στους χρυσοκάνθαρους του Περισσού


Μια απάντηση παρωδία, έδωσαν στο άρθρο της ιστοσελίδας μας «Η ΑΕΚ, η αριστερά και η προσφυγιά» οι… τσελιγκάδες του κόκκινου μαντριού, στην επίσημη ιστοσελίδα τους, με τον… παιχνιδιάρικο τίτλο: «Άνθρακες ο θησαυρός (ή τα αβγά του φιδιού φίδια βγάζουν. Ας είναι και …χρυσομπογιατισμένα)».
Σας παραθέτουμε παρακάτω τα πιο βασικά σημεία του κόκκινου παραληρήματος:




«Για διάφορους λόγους, δε θέλουμε να κρίνουμε την υπόθεση του νεαρού (20χρονου) ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Γ. Κατίδη». Έτσι ξεκινάει η προχθεσινή (18/3) χρυσαυγίτικη ανακοίνωση στο ethnikismos.gr, με τίτλο «η ΑΕΚ, η Αριστερά και η προσφυγιά». Και καθώς οι ίδιοι αποφεύγουν να αναφέρουν έστω και έναν από τους …διάφορους, δίνουμε εμείς έναν και μοναδικό λόγο, τον πιο προφανή: Όπως ο δολοφόνος που στο σχετικό ανέκδοτο φωνάζει να πιάσουμε τον κλέφτη που του έκλεψε το μαχαίρι και το κουβαλάει …καρφωμένο στην πλάτη του, έτσι και ο φασιστικός συρφετός ετοιμάστηκε να δώσει μεγάλη παράσταση «ηρωοποίησης – θυματοποίησης» του φασισμού, που δήθεν όλοι οι «μπαμπούλες» (από τους οποίους ποτέ δεν λείπει η …«μαρξιστική τρομοκρατία») τον καταδιώκουν. Μόνο που εκεί που ο «ήρωάς» τους έκανε κάτι αναφορές για το …χαιρετισμό της Χρυσής Αυγής κι όλοι ετοιμάζονταν για το …«μεγάλο ντου», ο ίδιος πολύ γρήγορα ανέκρουσε πρύμναν …συνειδητοποιώντας ότι ανέκαθεν ήταν …αντιναζιστής, αντιρατσιστής κι αντιφασίστας! Έτσι οι δύστυχοι, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, προτίμησαν το σκασμό, αφήνοντας μονάχα τον λιγότερο ξακουστό και περισσότερο περιβόητο αοιδό της νύχτας να φοβερίζει τους πάντες ότι από εδώ και στο εξής (μόνο;) και αυτός θα χαιρετάει με τον ίδιο τρόπο!
Κι αφού δεν είχαν τι να πουν επί του θέματος, όπως κάθε δημαγωγός που σέβεται τον αντικομμουνιστικό του εαυτό, ασχολήθηκαν με τις ανακοινώσεις των άλλων κομμάτων, για να καταλήξουν στο γνωστό τροπάρι τους …ceterumcenseo…, οι κομμουνιστές ήταν και παραμένουν προδότες:
«…Κατά τρίτον, είναι τρεις φορές ντροπή και αίσχος να μιλάνε για προσφυγιά και ξεριζωμό εκείνοι που δήλωναν χαιρέκακα πως “όχι μόνο δε λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία, μα και την ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ” (τα κεφαλαία δικά τους). Τέλος, είναι πολλές φορές ντροπή και αίσχος να μιλάνε τα κόμματα της αριστεράς για την προσφυγιά, η οποία προκλήθηκε από τους Τούρκους του Κεμάλ, οι οποίοι είχαν την αμέριστη υποστήριξη – ηθική και υλική – της τότε Σοβιετικής Ένωσης, που είχε επικεφαλής της τον “Θεό” των αριστερών Λένιν. Βγάλτε, λοιπόν, το σκασμό παλιοπροδότες!». Τι να «πρωτοθαυμάσει» κανείς σ’ αυτό το – χωρίς καν παραπομπές, έστω στους «Σοφούς της Σιών» ή την ελληνική μυθολογία – παραλήρημα;».
Μερικές παρατηρήσεις επί του σταλινικού παραληρήματος των κουκουέδων:
1ον) Είμαστε το «ethnikismos.net» κι όχι το «ethnikismos.gr». Μα καλά, τόσο… αόμματοι είναι;
2ον) Φυσικά και ανήκουμε στην Χρυσή Αυγή και… «γιατί να το κρύψομεν άλλωστε» (όπως έλεγε και ο φίλος των κουκουέδων, ο Μητσοτάκης), αλλά το σχετικό άρθρο δεν ήταν ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής.
3ον) Τα περί «δολοφόνων», «μαχαιριών» κ.τ.λ. τους τα επιστρέφουμε, καθότι τους ανήκουν αποκλειστικά. Αυτοί ξέρουν καλά από μαχαίρια, τσεκούρια, ακόμα και κονσερβοκούτια, με τα οποία κατακρεουργούσαν τον ελληνικό λαό το 1941-1949, λειτουργώντας ως προφυλακή του βουλγαροκομιτζιδισμού και γενικότερα του πανσλαβισμού.
4ον) Εις ότι αφορά το θέμα της κομμουνιστικής προδοσίας στη Μικρασία, μας κατηγορούν ότι δεν παραθέτουμε… πηγές. Όμως, λίγο παρακάτω, οι ίδιοι μας προσφέρουν… αστείρευτη πηγή της προδοσίας τους, δημοσιεύοντας σχετική ανακοίνωση του ΚΚΕ («Απόσπασμα λογοκριμένης από το επίσημο κράτος ανακοίνωσης της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της 25ης Ιουλίου 1923. Βλ. «ΚΚΕ – Επίσημα Κείμενα», τόμος πρώτος, «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1974, σελίδα 309.») και δηλώνουν πως και σήμερα είναι προδότες ανυποχώρητοι: «90 χρόνια μετά παραμένουμε το ίδιο ανυποχώρητοι, το ίδιο δοσμένοι στην υπόθεση της εργατικής τάξης!».
Ιδού, λοιπόν, η προδοσία με δικά τους λόγια:
«…Σας υπενθυμίζουμεν μόνον ότι το Κόμμα μας αρχικώς αντετάχθη κατά της μικρασιατικής εκστρατείας και ουδεμίαν στιγμήν και εις την χειροτέραν ακόμη περίοδον της κωνσταντινικής παλαιοκομματικής τρομοκρατίας δεν ανέστειλε την πολεμικήν του κατά της εξωτερικής εκείνης πολιτικής, η οποία ωδήγησεν παρά την θέλησίν της την ελληνικήν νεολαίαν εις το Σαγγάριον δια να αφίση, χάριν των συμφερόντων της δυναστείας του Κωνσταντίνου αφ’ ενός και προς εξυπηρέτησιν των αγγλογαλλικών πλουτοκρατικών συμφερόντων ως και προς πλουτισμόν της εντοπίας κεφαλαιοκρατίας αφ’ ετέρου, τα κόκκαλά της και να γίνη έκτοτε η κυριωτέρα αφορμή του εκπατρισμού και της προσφυγοποίησεως του έξω ελληνισμού. Υπενθυμίζομεν ακόμη ότι εγκαίρως προείπεν το Κόμμα μας το αδιέξοδον της μικρασιατικής περιπετείας και συνέστησεν επί κυβερνήσεως Γούναρη ν’ ανατεθή η διαιτησία εις την σοβιετικήν Ρωσίαν, η οποία ήτο πρόθυμος ως αμερόληπτος διαιτητής να διευκολύνη την δικαίαν λύσιν της μικρασιατικής εμπολέμου ελληνοτουρκικής διαφοράς. Αλλ’ ο παλαιοκομματισμός αγέρωχος τότε διότι ο Λόϋδ Τζωρτζ και ο Κώρζον υπέσχοντο εις τον ηλίθιον Μπαλτατζήν και τον ηλιθιωτέρον Γούναρην απραγματοποίητον συνδρομήν και βοήθειαν, ήρχισε συστηματικόν διωγμόν κατά του Κόμματός μας και των αγωνιστών του. Αι φυλακίσεις, αι εξορίαι, αι ψευδείς κατηγορίαι επί εσχάτη προδοσία, τας οποίας φαύλοι και άτιμοι δικαστικοί και εισαγγελείς κατά παραγγελίαν του ιδίου Γούναρη και των ξένων πρεσβευτών κατασκεύαζον καθημερινώς κατά των αγωνιστών του Κόμματός μας και της εργατικής τάξεως, είναι οι μεγάλοι τίτλοι τιμής δια το Κόμμα μας το οποίον ούτε ηπτοήθη, ούτε εκάμφθη, αλλά ούτε και κατά ένα βήμα οπισθοχώρησεν από την γραμμήν της επιθέσεώς του κατά της ασκούμενης τότε επισήμου πολιτικής εις το ζήτημα της μικρασιατικής εκστρατείας…».
5ον) Αφού τους αρέσουν οι… πηγές, να ορισμένες που αναφέρονται στην καθοριστική για την έκβαση της Μικρασιατικής εκστρατείας βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης του εβραίου Λένιν προς την Τουρκία του εβραίου (ντονμέ) Κεμάλ:
«Πριν ακόμα υπογραφεί το σύμφωνο της Μόσχας (Σ.Σ. στις 16 Μαρτίου 1921), η σοβιετική κυβέρνηση είχε αρχίσει να βοηθάει τον τούρκικο λαό. Αργότερα η βοήθεια αυξήθηκε και πλάτυνε παρ’ όλο που η ίδια η Σοβιετική χώρα δοκίμαζε τεράστιες στερήσεις. Η σοβιετική κυβέρνηση έδωσε στον τούρκικο λαό δωρεάν πάνω από 10 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια, σημαντικές ποσότητες από όπλα, πυρομαχικά κ.λπ. Η ανιδιοτελής σοβιετική ενίσχυση βοήθησε την Τουρκία να ανακόψει την επίθεση των Άγγλων και Ελλήνων εισβολέων» (πηγή: «Παγκόσμια Ιστορία», Ακαδημία Επιστημών ΕΣΣΔ, εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος Η1Η2, σελίδα 642). Και βέβαια, η φιλοτουρκική σοβιετική στάση ήταν αυτή που καθόρισε την προδοτική στάση του ΚΚΕ, όπως ομολογούν και οι ίδιοι οι κουκουέδες, σε προκήρυξη της «Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπήςγια τις ομάδες των Κομμουνιστών στρατιωτών του Μετώπου»: «Το κήρυγμα της μεγάλης αλήθειας που έρχεται από κει πάνω –τη Σοβιετική Ρωσία- μας εσφυρηλάτησε την καρδιά» (πηγή: «ΚΚΕ – Επίσημα Κείμενα», Α΄ Τόμος, σελ. 115).
Αυτά και να θυμούνται πως στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί! 



ethnikismos.net