Ιθαγένεια και υπηκοότητα: Σκόπιμες παρανοήσεις

Γράφει ο Σπύρος Παπαδάκης

ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ (ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ)

Η Ελληνική γλώσσα, είναι σαφής, μαθηματικά ακριβής και εννοιολογικά σημαντική. Δηλαδή σημαίνει με ακρίβεια αυτό που εννοεί. Προϊόν του ορθού λόγου των Ελλήνων, εκφράζει με σαφήνεια και ακρίβεια τις έννοιες, τα πράγματα και τις ενέργειες. Χωρίς αοριστίες, περιφράσεις και ασάφειες. Είναι το τελειότερο μέσο έκφρασης, περιγραφής και στοχασμού γενικότερα, ενώ κατά Πλάτωνα: ‘’ γλώσσα και διάνοια ταυτόν είναι’’. Παγκοίνως διεθνώς είναι η διαπίστωση πως η Ελληνική γλώσσα είναι το τελειότερο όργανο της δημιουργικής διανόησης. ...

Είναι ανεξήγητη έως ύποπτη(πιθανότερο) λοιπόν, η χρήση εσφαλμένων όρων για έννοιες, για τις οποίες η Ελληνική γλωσσική φαρέτρα εμπεριέχει ακριβείς εννοιολογικούς όρους για κάθε τι. Η χρήση λανθασμένων όρων μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον ότι ο χρήστης είναι γλωσσικά, άρα και νοητικά, ανεπαρκής και δεύτερον ότι ο χρήστης  διαζευκτικά είναι φερέφωνο κάποιας ύποπτης σκοπιμότητας. Πολιτικής, κοινωνικής και θρησκευτικής ακόμη. 

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ

Μια στοιχειώδης ετυμολογική προσέγγιση μας εξηγεί πως η ιθαγένεια εκ των λεκτικών συστατικών της (ίδιο γένος - μετατροπή του τ σε θ) δηλώνει την καταγωγή εκ του ιδίου βιολογικού γένους. Για παράδειγμα, οι εντόπιοι κάτοικοι της Πολυνησιακής νήσου της Νέας Ζηλανδίας, οι λεγόμενοι Μαορί, είναι ιθαγενείς όσον αφορά την καταγωγή του γένους των.

Οι κάτοικοι σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, οι ανήκοντες στην φυλή των Ζουλού, είναι γηγενείς ιθαγενείς κι όχι επήλυδες. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Κινέζους, αλλά και εμάς τους μεσογειακούς του φύλου της λευκής φυλής, Έλληνες. Αντίθετα οι ερυθρόδερμοι της Αμερικής, ως προερχόμενοι εκ της Ασίας δια του Βεριγγείου πορθμού δεν είναι ιθαγενείς Αμερικανοί, αλλά ιθαγενείς εκ περιοχών της Μογγολίας και πέριξ. Το ίδιο συμβαίνει και με τους σημερινούς Τούρκους, που δεν είναι ιθαγενείς Μικρασιάτες ως προερχόμενοι εκ των Μογγόλων-Τατάρων. Εννοούμε τους γνήσιους φυλετικά Τούρκους και όχι τους εξ επιμειξίας με Μικρασιατικούς λαούς προελθόντες. 

Η ιθαγένεια λοιπόν, είναι ιδιότητα που αποκτάται βιολογικά και όχι νομικά-πολιτειακά και σημαίνει την εντόπιο καταγωγή εκ του αυτού αυτόχθονος γένους. Κάθε άλλη ερμηνεία αυτής της ιδιότητος προέρχεται είτε από γλωσσική-νοητική αμάθεια, είτε από πολιτική-εξουσιαστική σκοπιμότητα, που εξυπηρετεί σκοτεινά-αλλότρια συμφέροντα.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΗΚΟΟΤΗΣ

Υπό και ακούω = υπακούω, δίδω προσοχή σε κάτι, εξ ου και υπήκοος και υπηκοότης. Ο έχων λοιπόν υπηκοότητα σημαίνει πως υπακούει σε ένα θεσμό, σε μια πολιτεία στην οποία ζει. Δεν έχει η λέξη αυτή βιολογική σημασία, όπως η ιθαγένεια, αλλά κοινωνική-πολιτειακή. Ασχέτως γένους και προέλευσης ενός ατόμου, είναι δυνατόν το άτομο να ενταχθεί μονίμως στον πληθυσμό μια χώρας και να αποκτήσει πολιτικά και νομικά δικαιώματα. Λαμβάνει δηλαδή την υπηκοότητα του κράτους, εντός του οποίου μονίμως ζει. Δεν αποκτά όμως ιθαγένεια κατ΄ ουσίαν, ασχέτως εάν οι έννοιες υπηκοότης και ιθαγένεια σκοπίμως ή εξ’ αγνοίας συγχέονται.
Ένας της κίτρινης φυλής Κινέζος, ή ένας μαύρος Κογκολέζος, ή Αυστραλιανός αυτόχθων Αβορίγινος, μπορεί να μετακομίσουν στην Ελλάδα, να λάβουν υπηκοότητα Ελληνική ως μόνιμοι κάτοικοί της. Ιθαγένεια όμως, εννοιολογικά-πραγματικά, δεν λαμβάνουν. Ποτέ και με κανένα τρόπο, εκτός του νομικιστικού δεν γίνονται ιθαγενείς  Έλληνες. 

Το να δίδει το Ελληνικό κράτος την ιδιότητα νομικά-πολιτειακά, της ιθαγένειας σε αλλοδαπούς-αλλογενείς, αντί της χορηγήσεως υπηκοότητας αποτελεί ανόητη χορηγία η οποία δεν ανακαλείται, όπως η χορηγία της υπηκοότητος που δύναται να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή. 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΣ, ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΚΟΟΤΗΣ

Η Ελληνική ιθαγένεια, η πραγματική-βιολογική και όχι η αποδιδόμενη πολιτειακά, συμπραγματώνει και την Ελληνική ιστορική-πολιτιστική συνείδηση των Ελλήνων.  Αυτή δεν πραγματώνεται σε αλλοδαπούς-αλλογενείς με την πολιτειακή χορήγηση της ιδιότητας της ιθαγένειας. Η Ελληνικότης στην συνείδηση αποκτάται με την ομογένεια του αίματος, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και ομότροπο κατά Ηρόδοτο, που και αυτά τα τέσσερα στοιχεία που αλληλοεπέδρασαν από αρχαιοτάτους χρόνους για να σφυρηλατηθεί αυτή η ιστορική συνείδηση της συνέχειας του γένους.  Δεν γίνεται κανείς μαύρος, κίτρινος ή λευκός Έλληνας ιθαγενής με μία απλή διοικητική πράξη της πολιτείας.

Είναι δυνατόν ένας δυτικοευρωπαίος  με μια διοικητική πράξη του κράτους της Κίνας να γίνει ιθαγενής των Κινέζων; Είναι παράλογα εξωπραγματικό. Άλλο πράγμα το να θεωρείσαι και άλλο πράγμα το να είσαι! Η Ελληνική υπηκοότης δεν συνεπάγει Ελληνική συνείδηση σε καμία περίπτωση, η Ελληνική βιολογική ιθαγένεια είναι που συνεπάγει και την αντίστοιχη συνείδηση ιστορική-πολιτιστική.  Η διοικητικά αποδιδόμενη ιθαγένεια, ιδίως σε μεγάλους αριθμούς, αποτελεί πράξη νόθευσης της Ελληνικότητας με συνέπεια ή και στόχο την απομείωσή της. 

 

ΣΚΟΠΙΜΕΣ - ΥΠΟΠΤΕΣ ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ

Η θεμελίωση της ιθαγένειας στηρίζεται στο ius sanguinis (το δίκαιο αίματος) ενώ της υπηκοότητας στο ius sol(δίκαιο εδάφους). Στα περισσότερα όμως κράτη αμφότερα τα δίκαια, ομού ή κεχωρισμένα, δίδουν το δικαίωμα απόκτησης ιθαγένειας. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα με τους νόμους 3129/1955 και 1438/1984. Όταν εψηφίζοντο αυτοί οι νόμοι, εψηφίζοντο με ελαφρά τη συνείδηση και χωρίς να υπολογίζουν πως κάποτε οι νόμοι αυτοί θα εγένοντο τα εργαλεία ισοπεδωτικής αλλοίωσης του Ελληνικού γένους με την αθρόα, λόγω λαθρομετανάστευσης, είσοδο στην Ελλάδα αλλοδαπών-αλλογενών-αλλόθρησκων, με συνέπεια την δημογραφική αλλοίωση του Ελληνικού πληθυσμού.

Συχνά-πυκνά ακούμε στην τηλεόραση ή διαβάζουμε στον τύπο από ξυλοσχίστες δημοσιογράφους και μικροπολιτικούς  υπόπτων διασυνδέσεων με τον διεθνή σιωνιστικό εξουσιασμό περί του δικαιώματος λήψεως Ελληνικής ιθαγένειας από καημένους λαθρομετανάστες  για λόγους ανθρωπιστικούς...

ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ ΟΜΩΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗ  ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑΣ, ΟΥΔΕΙΣ ΤΟ ΣΕΒΕΤΑΙ Ή ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΣΘΕΝΑΡΑ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΑΛΛ’ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ!

 

 Σπύρος Παπαδάκης