Άμεσος συμψηφισμός Κατοχικού Δανείου με το σημερινό εξωτερικό
χρέος της χώρας, για να κοπεί η φόρα σε κάποιους που ορέγονται ανταλλαγή
του με κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Το δήλωσε ακόμα και ο ηγέτης της Ρωσσίας κ. Βλαδίμηρος Πούτιν
κατηγορηματικά και απερίφραστα, μήπως και δείξουν την στοιχειώδη ευθιξία
κάποιο πολιτικοί ταγοί εδώ στην χώρα μας.
Μια χώρα έρμαιο στους
δανειστές της, δεν μπορεί παρά να απολέσει και μεγάλο μέρος των
κυριαρχικών της δικαιωμάτων στον βωμό της ανάγκης, στον βωμό των
απαιτήσεων των πιστωτών της.
Μια χώρα δανεισμένη σε τέτοιο βαθμό
όπως η Ελλάς, δεν δύναται να ξεφύγει από τα νύχια των τοκογλύφων που
έχουν εισχωρήσει τόσο βαθειά μέσα στο σώμα της, αν στωικά αποδέχεται
κάθε...
απαίτησή τους ως θέσφατο. Πόσο μάλλον δε, όταν το πολιτικό σύστημα
που την κατάντησε στην σημερινή κατάσταση, εξακολουθεί να διατείνεται
πως είναι το ίδιο που έχει και τα μέσα για να της «σωτηρίας» της.
Περί τα 340-345 δισ. ευρώ θα είναι το εξωτερικό χρέος του
Ελληνικού Κράτους σε ομόλογα και δάνεια στο τέλος του 2012 σύμφωνα με
τις πλέον αισιόδοξες συγκυβερνητικές προβλέψεις. Σε απόλυτους
αριθμούς λοιπόν, σχεδόν καμία βελτίωση σε σχέση με το 2011 παρά το
περιβόητο κούρεμα των 198 δισ. στα 92 δισ., τα οποία έδωσαν και το
τελειωτικό χτύπημα σε ασφαλιστικά ταμεία και μικροομολογιούχους.
Παγκόσμια πρωτοτυπία για τους πολιτικούς ταγούς μας, οι οποίοι αφού μας
αυτοκουτσούρεψαν κατά 106 δισ. ευρώ, διαπίστωσαν ότι το πραγματικό
όφελος ήταν μόνο 15 δισ. (και αυτό για τον μήνα). Είναι δυνατόν θα
διερωτηθεί εύλογα κάθε σώφρον πολίτης; Και όμως είναι, γιατί οσονούπω το
χρέος αυξήθηκε και πάλι κατά 11 δισ. ευρώ από απώλειες των ΤΑ και ΟΚΑ,
κατά 49 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, κατά 13,3 Δισ. από
το δημοσιονομικό έλλειμμα, κατά 3,5 Δισ. για την πληρωμή ληξιπρόθεσμων
οφειλών του δημοσίου, καθώς κάποιων ακόμα δισ. ευρώ για την κάλυψη
αρχικών αναγκών του α΄ τριμήνου του 2013. Αντί να τελειώνουμε
άπαξ και διαπαντός με την φάμπρικα αυτή, το πολιτικό σύστημα ασχολείται
επαγγελματικώς με την επιχείρηση ανακύκλωσης δανείων.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό αλλοφροσύνης, υπάρχει μια και μόνη συνετή,
απαρέγκλιτη και σίγουρη δύναμη, ικανή με ευθύνη και Πατριωτισμό να
καθοδηγήσει την χώρα μας εγγυώμενη το αύριο των Ελλήνων. Η Χρυσή Αυγή. Έχουμε
εκφραστεί επανειλημμένα και απερίφραστα διαμέσου των στελεχών μας, πως
υπάρχει τρόπος όχι μόνο αμέσου συμψηφισμού του εξωτερικού χρέους αλλά
και υπερκερασμού αυτού. Γιατί οι πιστωτές μόνο με τα δικά τους χρέη
δύναται να αντιμετωπιστούν. Είναι τα Γερμανικά χρέη των 500 δισ.
ευρώ και πλέον, υπολογισμένα με ένα άκρος συντηρητικό επιτόκιο της
τάξεως του 2,5%, από το επιβληθέν (αλλά ουδέποτε αποπληρωθέν) στην χώρα
μας κατοχικό δάνειο. Αυτό που δεν ζητάμε αλλά απαιτούμε, είναι ο
συμψηφισμός του με το σημερινό εξωτερικό χρέος της χώρας μας, μέσω της
αμέσου συγκρότησης εθνικής επιτροπής για τον ακριβή προσδιορισμό του και
την απαίτηση αυτού με επείγουσες διαδικασίες σε διακρατικό και
διευρωπαϊκό επίπεδο.
Διαδικασίες για τις οποίες εθελοτύφλησαν πρώην πρωθυπουργοί (το 1990 με
την επανένωση της Γερμανίας που ήταν και η ιδανική από νομικής απόψεως
περίοδος, αλλά και τον Ιούλιο 1964 ως υπουργός Οικονομικών) και νυν
Πρόεδροι της Δημοκρατίας (τον Οκτώβριο 1995, ύστερα από ένα δημοσίευμα
της «Καθημερινής», στο οποίο γινόταν μνεία για την ύπαρξη μέρους από το
αρχείο του κατοχικού υπουργού Οικονομικών Γκοτζαμάνη, ένα στέλεχος του
υπουργείου Εξωτερικών ζήτησε να λάβει αντίγραφα των εγγράφων,
προκειμένου να αρχίσει η διεκδίκηση. Ποτέ δεν πήγε να τα παραλάβει,
διότι προφανώς ο τότε αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών αποφάσισε να μην
ανακινηθεί το ζήτημα). Όσο για τον πρώην «τσάρο» της οικονομίας τον κ.
Παπακωνσταντίνου, προερχόμενος από μια οικογένεια που δεδηλωμένα και
διαχρονικά προέτασσε το προσωπικό της συμφέρον έναντι του αντιθέτου
εθνικού, δεν θα περίμενε κανείς να έχει κινηθεί διαφορετικά. Μοναδικό
του μέλημα (και αποστολή !) ήταν η ένταξη της χώρας στο Μνημόνιο Α’. Άπαξ και πέσει η πρώτη υπογραφή δεν ξεγράφει λέει με σοφία ο λαός μας.
Το να προβάλει τις δίκαιες και διαχρονικές εθνικές μας διεκδικήσεις
απέναντι στους τοκογλύφους προφανώς και δεν τον απασχόλησε. Αυτοί λοιπόν
που μαζί με όλο το πολιτικό σύστημα του τόπου θα έπρεπε να έχουν
κινήσει γη και ύδωρ για την διεκδίκηση και καταβολή του συνόλου του
κατοχικού δανείου από την Γερμανική κυβέρνηση, όχι μόνο έμειναν αδρανείς
αλλά και τεχνηέντως συγκάλυψαν την υπόθεση αποσιωπώντας την. Απαιτούμε
λοιπόν από την κα. Μέρκελ και την κυβέρνηση της Γερμανίας τον άμεσο και
αμετάκλητο συμψηφισμό των δανειακών μας υποχρεώσεων με τις δικές τους
προς εμάς, συν την επιπλέον επιστροφή της διαφοράς μεταξύ των δύο.
►Τους τοκογλύφους τους πρέπει μία και μόνη ανταμοιβή. Η πληρωμή με το
ίδιο νόμισμα όπως ακριβώς αναγράφεται και μέσα στο συμβόλαιο δανεισμού!
►Και να μην ορέγονται κάποιοι, μαζί με τους εγχώριους συνεργάτες τους, τον συμψηφισμό ονομαστικών (χάρτινων) χρεών με τα πραγματικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ελλάδος!
►Και να μην ορέγονται κάποιοι, μαζί με τους εγχώριους συνεργάτες τους, τον συμψηφισμό ονομαστικών (χάρτινων) χρεών με τα πραγματικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ελλάδος!
Υ.Γ.: Το ζήτημα του Κατοχικού Δανείου το έχει αναδείξει επανειλημμένως η Χρυσή Αυγή
Οικονομικός Παρατηρητής
