ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ:
Άνοιξες
τα μάτια σου σ’ έναν κόσμο που φωνάζει για ισότητα, ελευθερία,
δικαιοσύνη και τέτοια δεν είδες ποτέ σου. Όσο και αν έψαξες όσο και αν
κοίταξες. Προσπάθησες να δεις τον κόσμο καλό, να εμπιστευτείς να πεις
όλα είναι καλά, αλλά αλλοίμονο το δηλητήριο της ...
πραγματικότητας τρέχει
από παντού.
Ότι
υποτίθεται ότι σε προστατεύει, σε κυνηγά. Ότι υποτίθεται ότι σου
εξασφαλίζει την ελευθερία σου σε υποδουλώνει, ότι σου είπαν ότι είναι
για τνη ασφάλεια σου σε οδηγεί μόνιμα στον φόβο και στην ανασφάλεια.
Πίστεψες ανθρώπους που τους είπαν καλούς, δίκαιους, ευσεβείς,
πολιτισμένους και αξιοσέβαστους. Είδες σύντομα κάτω από το προσωπείο
τους. Σαδισμός και αρχομανία. Αλαζονεία και κακία. ‘Όλα τα κακά
κλεισμένα σε ωραίο περιτύλιγμα αυτοανακηρυχθέντα να σε κυβερνούν. Οι
Τύραννοι ντύνονται ωραία μα προπαντός οι Τύραννοι του σήμερα προσπαθούν
να ντυθούν δημοκράτες. Και τέλος άκουσες από χείλη επίσημα, από
γραφιάδες αναγνωρισμένους ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Όμως σύντομα
σου είπε ένας δικαστής :
-Δεν το
έμαθες νεαρέ Σπαρτιάτη; Όλοι είναι ίσοι όμως ο Σπαρτιάτες είναι λιγότερο
ίσοι και οι αντισπαρτιάτες περισσότερο ίσοι απ’ τους άλλους. Για αυτό
καλέ μου Σπαρτιάτη το κράτος αποφάσισε για το δικό σου το καλό και για
να μην μολύνεις και άλλους με τις απεχθείς ιδέες της Σπάρτης ότι φταις.
Φταις για ότι έκανες ότι κάνεις ότι θα κάνεις. Φταις για ότι θα έκανες
και ότι έκανες και ότι δεν θα έκανες και ότι δεν θα κάνεις. Φταις για
ότι γεννήθηκες Σπαρτιάτης. ¨Ένοχος για Σπαρτιάτης άνευ ελαφρυντικών.
Και
έκλαψες τότε μικρέ μου Σπαρτιάτη. Που ναι αυτή η ελευθερία , αυτή η
δικαιοσύνη, που ναι η ισότητα. Τόσο καιρό μου τις φωνάζουν και ποτέ δεν
τις βρίσκω. Που ναι αυτό που μου παν ότι έχω σαν δικαίωμα και που μου το
παραβιάζουν ασύστολα γιατί λένε ότι πρέπει για να μην παραβιάσω εγώ μα
μέρα τα δικά τους δικαιώματα;
Τότε εκεί
που ήσουν στο μπουντρούμι το υγρό να κλαίς όχι για τη μοίρα του σώματος
σου αλλά για την μοίρα στης ψυχής σου, την θεϊκή αύρα αισθάνθηκες όταν
ήρθε. ¨Άγγελος Θεού εμφανίστηκε να σου ψιθυρίσει μέσα στο έλεος αυτού
το κλειδί κάθε πόρτας κλειστής και την έξοδο κάθε λαβύρινθου πνευματικού
που σε απασχολούσε.
Γεννήθηκες
Σπαρτιάτης. Η Δικαιοσύνη, η ελευθερία, η Ισότητα δεν υπάρχουν σαν
δεδομένα αλλά σαν κατακτήσεις. Στον κόσμο των θνητών αυτή τη στιγμή
υπάρχει μόνο η σκιά τους. Ο κόσμος κυνήγησε την ιδέα της Σπάρτης και
εξόρισε τα παιδιά της. Την έπνιξε μέσα στην τυραννία, την φωτιά και το
σίδερο, να ξεχάσουν οι άνθρωποι την θεϊκή ιδέα και η δικαιοσύνη και η
Ελευθερία και η Ισότητα ιδανικά υπό διωγμό να εκφέρονται μόνο από χείλη
Αφεντάδων πλέον για να τις σπιλώνουν όντα θα κάνουν τις ανομίες τους και
να λένε ότι ατές οι ανομίες είναι τα αληθινά ιδανικά.
Και τότε αποκρίθηκες.
-Τι είμαι άγγελε του θεού εγώ; Παρά ένας νεκρός μπροστά στον ίδιο του τον τάφο;
Και ο Άγγελος αποκρίθηκε
-Εσύ
γεννήθηκες Σπαρτιάτης. Στο αίμα σου ρέει η αιώνια ψυχής της Σπάρτης, της
αθάνατης ιδέας που θα συντρίψει το βασίλειο της ανομίας. Οι δικέ σου
θυσίες και το δικό σου αίμα είναι που θα εξαγνίσουν την γέννηση ενός
νέου κόσμου. Αποστολή σου είναι να φέρεις την αληθινή Δικαιοσύνη, την
Ελευθερία, την Ισότητα.
Εσύ είσαι η Καταστροφή και ο Θάνατος της τυραννίας.
Εσύ είσαι η εκδίκηση των καταπιεσμένων.
Εσύ είσαι η αντίσταση στην κόλαση.
Εσύ είσαι η ζωή του νέου και αγνού.
Εσύ είσαι η πτώση των σάπιων και η άνοδος των αθώων.
Εσύ είσαι και τιμωρός και προστάτης. Εσύ φύλακας -άγγελος και καβαλάρης αποκάλυψης.
Εγώ, απάντησες, ο μικρός, ο φοβισμένος, ο ήσυχος, ο φυλακισμένος; Εγώ άγγελε του θεού ίσως να μην θέλω να είμαι όλα αυτά.
Και τότε ο Άγγελος οργίσθηκε. Η φωνή του έγινε βαθιά σαν αντίλαλος απόκοσμης αβύσσου .τρομερή .Βαθιά .Σοφή.
_Άκου Σπαρτιάτη και κατάλαβε την Θεϊκή Σοφία. Μέσα σου δόθηκαν από τον θεό τον παντοδύναμο ,4 τον αριθμό δώρα.
Θάρρος-Δύναμη-Υπομονή-Αγνότητα.
Αυτά είναι
τα όπλα που θα σφυρηλατήσουν την μοίρα σου. Ο Θεός στην άπειρη Σοφία
του μέσα έστειλε στον κόσμο ,για την πιο μαύρη ώρα, την ώρα που όλες οι
ελπίδες και όλα τα άστρα σβήνουν τους Σπαρτιάτες. Μην αρνηθείς την
αποστολή την θεϊκή. Μην αρνηθείς την μοίρα σου και τα δώρα του θεού.
Πολέμα. Αγωνίσου.
Νίκησε τον
κόσμου του διαβόλου. Η τυραννία πρέπει να πέσει από το δικός ου χέρι,
αλλιώς αυτό το κελί είναι το μόνο που σου αξίζει .Το σκότος της σκλαβιάς
θα καλύψει τα πάντα.
Γεννήθηκες
Σπαρτιάτης. δεν είναι κατάρα, είναι ευλογία. Δεν είναι κατάρα που
γεννήθηκες σε ένα κόσμο αντισπαρτιατικό, αντιηρωικό, αντιανθρώπινο. Εσύ
και τα αδέλφια σου οι άλλοι Σπαρτιάτες γίνατε μέτοχοι στην Σοφία του
Θεού και είσαι ευλογημένοι να γίνεται Ήρωες.Τιτάνες.
Να γίνεται σωτήρας των εθνών.
Οι επαναστάτες στην κόλαση.
Είναι
ευλογία που γεννήθηκες σ’ έναν κόσμο αγώνων και πολέμων με καρδία
πολεμιστή. Γεννήθηκες Σπαρτιάτης και η μοίρα σου είναι να είσαι όπλο
φονικό ενάντια στην καταπίεση. Να είσαι το πρότυπο για τους άλλους. Να
είσαι ο ένας στρατός μόνος σου για να συγκρατείς λεγεώνες ολόκληρες του
εχθρού.
Τις
θυσίες, τον πόνο. Τις απώλειες που θα νιώσεις μην τις φοβηθείς. Να
φοβηθείς ένα πράμα. Να αρνηθείς τνη μόρια σου. Τότε η μαυρίλα του
κόσμου θα πνίξει την ψυχή σου. Ο Θεός δεν θα μπορεί να σου στέλνει την
παρηγοριά του εάν αρνηθείς τα δώρα του.
Ο Άγγελος εξαφανίσθηκε.
Τότε ήταν
που ο Σπαρτιάτης ορθώθηκε και μέσα στο κελί του το ίδιο δεν έβλεπε μια
μοίρα σκοτεινή αλλά μια ευκαιρία για αγώνα, τιτάνιο, ψυχής! Στο καθεστώς
των τυράννων δεν έβλεπε ένα θεριό ανίκητο που θα του τρώει συνέχεια τα
σωθικά σαν άλλο Προμηθέα , αλλά το θηρίο που θα σφάξει σαν Ήρωας. Στον
κόσμου του πόνου είδε την εικόνα του κόσμου των αγώνων. Είδε ένα πόλεμο
για ότι καλό αληθινό. Για τον Θεό , τον λαό, την ελευθερία. Είδε την
μοίρα του ευλογημένη α πολέμα. Είδε τον εαυτό του πως είναι πράγματι
Σπαρτιάτης.
Χαμογέλασε
καθώς ο ήλιος της αλήθειας ανέτειλε στην καρδιά του. Ο Σπαρτιάτης στο
αίμα έγινε και Σπαρτιάτης στην ψυχή. Ολοκληρώθηκε.
Εκείνη τη
στιγμή πέρα μακριά στα ανάκτορα των αφεντάδων στις αίθουσες των
συμποσίων τους που οι εξουσιαστές τρώγαν τα κλοπιμαία από το αίμα του
λαού και χαίρονταν μακάριοι μες στην κακία τους και γελούσαν…εκείνη τη
στιγμή ο θρόνος τους ράγισε.
Από ψηλά ο άγγελος χαμογέλασε και αυτός. Ο Σπαρτιάτης γεννήθηκε ψυχή και σώμα!
Γιώργος Α.
