Εντολοδόχος (και) του ADL ο Σαμαράς


Φανταστείτε την εικόνα μιας κυβέρνησης, η οποία δίνει λόγο για τα εσωτερικά ζητήματα της Χώρας, με απολογητικό ύφος, σε μια ξένη οργάνωση, που δεν έχει κάποιο θεσμικό ρόλο ή επίσημη ιδιότητα. Έναν πρωθυπουργό, ο οποίος απειλείται με σαφή υπονοούμενα, όταν οι ενέργειές του δεν κρίνονται ως επαρκείς για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες του υπευθύνου της οργάνωσης. Σε όσους η παραπάνω περιγραφή κρίνεται ως το φανταστικό σενάριο μιας κινηματογραφικής ταινίας ...

κατασκοπικού περιεχομένου, κάνουν λάθος. Αντιθέτως, αποτελεί πραγματικότητα, η οποία αφορά στην σχετικά πρόσφατη συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον επικεφαλής της οργάνωσης Anti-Defamation League (ADL), Εϊμπρααμ Φόξμαν.
Πριν πούμε ορισμένα πράγματα για την εν λόγω συνάντηση, ας δούμε το προφίλ του ADL. Πρόκειται για μια ακραιφνώς σιωνιστική οργάνωση, που θεωρεί ότι «αυτοί που ασκούν κριτική στο Ισραήλ ή στο Σιωνισμό, το κάνουν για να κρύψουν πίσω από αυτό τον αντισημιτισμό τους». Πολύ βολική «θεωρία» για να δικαιολογείται τόσο η σιωνιστική κυριαρχία, όσο και τα εγκλήματα του Ισραήλ εναντίον άοπλων γυναικόπαιδων. Όπως διαβάζουμε σε σχετικό κείμενο για το ADL στα «Επίκαιρα»: «Το ADL θεωρείται ότι λειτουργούσε σαν άτυπη μυστική υπηρεσία πληροφοριών “φακελώνοντας” χιλιάδες πολίτες και οργανώσεις σε όλο τον κόσμο, παρά το γεγονός ότι πολλές απ’ αυτές δεν είχαν την παραμικρή σχέση με τον αντισημιτισμό». Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το σημείο εκείνο που αναφέρει ότι «εδώ και αρκετά χρόνια το ADL λειτουργεί σαν άτυπη “ομπρέλα” για δεκάδες μικρότερες οργανώσεις εντός και εκτός των ΗΠΑ, που αναλαμβάνουν στοχευμένες επιθέσεις εναντίον υποστηρικτών των Παλαιστινίων. Το φαινόμενο έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις στο εσωτερικό αμερικανικών πανεπιστημίων, όπου κάθε φοιτητικός σύλλογος που ιδρύεται για τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού παίρνει αυτομάτως τη ρετσινιά του αντισημιτισμού, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις ομάδες φοιτητών κατηγορήθηκαν ότι “ενισχύουν και υποθάλπουν την τρομοκρατία”!».
Μια οργάνωση, λοιπόν, η οποία κατηγορείται ότι λειτουργούσε ως υπηρεσία πληροφοριών, φακελώνει κόμματα και πολίτες ανά την υφήλιο και λειτουργεί ως προστατευτικό κάλυμμα για παρεμφερείς οργανώσεις, που επιτίθενται στους Παλαιστινίους και τους υποστηρικτές τους, αντιμετωπίζεται από τον πρωθυπουργό της Χώρας όχι ως μια περιθωριακή ομάδα φανατικών διαστρεβλωτών της αλήθειας, αλλά ως ισότιμος συνομιλητής. Για την ακρίβεια, κάτι πολύ παραπάνω, καθώς η συμπεριφορά του Φόξμαν απέναντι στον Σαμαρά περισσότερο θυμίζει αυτή του δασκάλου στον αδιάβαστο μαθητή ή, για να είμαστε πιο ρεαλιστές, αυτή του αφεντικού προς τον σκλάβο. Η σχετικά πρόσφατη συνέντευξη του Φόξμαν στην «Καθημερινή» αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Φόξμαν, ο Σαμαράς ήταν εκείνος που ζήτησε να δει τον επικεφαλής του ADL, επειδή «ανησύχησε» (!) από την αύξηση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα. «Βασιλικότερος του Βασιλέως» ο Σαμαράς, αντί να ασχολείται με τα προβλήματα που συσσώρευσε η κυβερνητική του θητεία, σπεύδει να καλέσει έναν εκπρόσωπο του διεθνούς σιωνισμού προκειμένου να τον διαβεβαιώσει για το σταθερό επίπεδο δουλικότητας, που τον χαρακτηρίζει. Όταν ο Φόξμαν δηλώνει ότι ο Σαμαράς ήταν «σοκαρισμένος» και συμφώνησε να συνεργαστούν «για την από κοινού αντιμετώπιση του φαινομένου σε όλο το φάσμα από την εκπαίδευση, μέχρι τη νομική και αστυνομική πτυχή», δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώνει την ξεκάθαρη ανάμειξη του ξένου παράγοντα στα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα της Ελλάδας.
Αφού ο ίδιος, στην συνέχεια, μιλάει μ’ έναν εντελώς απαράδεκτο τρόπο για ένα Νόμιμο Πολιτικό Κίνημα, το οποίο αποτελεί επισήμως την Τρίτη Πολιτική Δύναμη της Χώρας, λες και επιθεωρεί κάποιο ιδιόκτητο χωράφι του, αφήνει και κάποιες έμμεσες προειδοποιήσεις προς τον Σαμαρά, με αφορμή την υπουργοποίηση Βορίδη. Συγκεκριμένα, και  ενώ λέει ότι δεν μπορεί να κατανοήσει την υπουργοποίηση του τελευταίου (ασχέτως, βεβαίως, του ότι ο Βορίδης με την απάντησή του έδειξε πόσο υπάκουος στις εντολές τους είναι), αφήνει να αιωρείται η απειλή ότι «ίσως εάν δεν είχατε κινηθεί με τόση αποφασιστικότητα κατά της Χρυσής Αυγής…». Με απλά λόγια ο Φόξμαν λέει ξεκάθαρα ότι εάν ο Σαμαράς δεν κινούταν με αυτές τις ανήθικες και παράνομες μεθοδεύσεις  κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, θα εθεωρείτο ύποπτος απείθειας απέναντι στον διεθνή σιωνισμό και τις παραφυάδες του.
Ένας πρωθυπουργός, που θα σεβόταν την θεσμική του ιδιότητα, την Εθνική Ανεξαρτησία της Χώρας και την Ελεύθερη -από ύποπτα και ύπουλα παιχνίδια- Δικαιοσύνη, όχι μόνον δεν θα έκανε «τεμενάδες» στον εκπρόσωπο μιας οργάνωσης με μονοθεματικό χαρακτήρα, αλλά θα τους ξεκαθάριζε εξαρχής και ορθά-κοφτά ότι δεν τους επιτρέπει την παραμικρή παρέμβασή τους στα εσωτερικά μας θέματα.
Ο Σαμαράς, όμως, σε καθημερινή βάση αποδεικνύει ότι είναι εντολοδόχος διαφόρων ξένων κέντρων αποφάσεων. Από τους διεθνείς τοκογλύφους του ΔΝΤ μέχρι τους απανταχού σιωνιστές. Όλοι τους επιζητούν πολιτικάντηδες-μαριονέτες, που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους, αφαιρώντας κάθε ψευδαίσθηση Ελευθερίας και Δικαιοσύνης και βυθίζοντας την Ελλάδα και τον Λαό της στην απόγνωση, τον όλεθρο και την καταστροφή. Γι’ αυτό και έστησαν αυτή την σκευωρία εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

Γιώργος Μάστορας