Σε κάθε σπουδαία απόφαση που λαμβάνεται από το αμερικανοσιωνιστικό
κατεστημένο, για το μέλλον κάποιας χώρας, σίγουρα δεν υπάρχει ενιαία
στάση. Ακούγονται όλες οι γνώμες και στο τέλος επικρατεί η μία ή η άλλη.
Όπως ας πούμε στην περίπτωση της Συρίας, υπήρχαν κι αυτοί που ...
ζητούσαν
επέμβαση με κάθε τίμημα, αλλά τελικά η άποψή τους δεν πέρασε. Στην
περίπτωση της Χρυσής Αυγής, πέρασε –όπως φάνηκε- η άποψη για φυλάκιση
του Αρχηγού του κινήματος.
Οι New York Times (δηλαδή τα συμφέροντα που υπηρετούν), που αποτελούν βεβαίως αναπόσπαστο τμήμα του αμερικανοσιωνιστικού κατεστημένου, προφανώς ήταν της αντίθετης άποψης απ’ αυτήν που τελικά επικράτησε, και την εκφράζουν ως εξής:
«Η υπόθεση της Χρυσής Αυγής μπορεί να γυρίσει “μπούμερανγκ” κατά της κυβέρνησης και εν τέλει να δημιουργήσει συμπάθεια για τη Χρυσή Αυγή, μια από τις πιο βίαιες ακροδεξιές οργανώσεις της Ευρώπης. Έχουν ήδη δημιουργηθεί ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα ακόμη και τη συνταγματικότητα των μεθόδων της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να απαγορεύσει τα πολιτικά κόμματα, γι’ αυτό προσπαθεί να υπονομεύσει την οργάνωση διαβρώνοντας την ηγεσία της και διακόπτοντας τη χρηματοδότησή της».
Οι New York Times (δηλαδή τα συμφέροντα που υπηρετούν), που αποτελούν βεβαίως αναπόσπαστο τμήμα του αμερικανοσιωνιστικού κατεστημένου, προφανώς ήταν της αντίθετης άποψης απ’ αυτήν που τελικά επικράτησε, και την εκφράζουν ως εξής:
«Η υπόθεση της Χρυσής Αυγής μπορεί να γυρίσει “μπούμερανγκ” κατά της κυβέρνησης και εν τέλει να δημιουργήσει συμπάθεια για τη Χρυσή Αυγή, μια από τις πιο βίαιες ακροδεξιές οργανώσεις της Ευρώπης. Έχουν ήδη δημιουργηθεί ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα ακόμη και τη συνταγματικότητα των μεθόδων της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να απαγορεύσει τα πολιτικά κόμματα, γι’ αυτό προσπαθεί να υπονομεύσει την οργάνωση διαβρώνοντας την ηγεσία της και διακόπτοντας τη χρηματοδότησή της».
