Είχα γράψει στο άρθρο μου «Τραπεζικό χρήμα» (περιοδικό «ΧΡΥΣΗ
ΑΥΓΗ», τεύχος 146, σελ. 22) ότι αν στο Τραπεζικό Σύστημα (Τ.Σ.) εισέλθει
ένα ποσόν (α') (υπό μορφή καταθέσεων), τότε το Τραπεζικό σύστημα έχει
τη... μαγική ικανότητα να το πολλαπλασιάζει επί τον λεγόμενο
«πολλαπλασιαστή της προσφοράς χρήματος», έστω (π΄) και να το κάνει
(πα΄), «δημιουργώντας» το υπόλοιπο (π-1)×α («άυλο» χρήμα), έτσι ώστε να
μπορεί να εξέλθει απ’ αυτό (το Τ.Σ.) το πολύ ποσόν (πα') (υπό μορφή
δανείων). Ώστε κάθε δανειζόμενο ποσόν Α περιλαμβάνει πραγματικό χρήμα
(νόμισμα) Α/π.
Το υπόλοιπο είναι... αέρας κοπανιστός!...
Πριν από μια δεκαετία περίπου ήταν π=10 (αποθεματικά 1/π=10%). Σήμερα,
σύμφωνα με τον Τσόμσκυ, πρέπει να έχει γίνει περίπου π=20 (αποθεματικά
1/π=5%).
Και ερχόμαστε τώρα στην περίπτωση του ελληνικού χρέους. Τούτο
είναι σήμερα 360 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί περίπου στο 180% του ΑΕΠ.
Είναι δηλαδή το ΑΕΠ περίπου 200 δισ. ευρώ.
Το συνολικό (πραγματικό)
χρήμα που κυκλοφορεί στην ελληνική κοινωνία είναι όσο και το ΑΕΠ, αν
υποτεθεί ότι δεν υπάρχουν θύλακες μη κυκλοφορούντος χρήματος, δηλαδή 200
δισ. ευρώ. Επομένως, και αν ακόμη δώσουμε στους διεθνείς τοκογλύφους όλο το χρήμα που διαθέτουμε, παραμένει χρέος 360-200=160 δισ. ευρώ!
Είναι δηλαδή ΦΥΣΕΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ να εξοφληθεί το χρέος (πράγμα που το ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ οι δανειστές).
Όμως αυτά τα 360 δισ. ευρώ έχουν βγει από το Τραπεζικό Σύστημα σαν
δάνεια και επομένως, όπως γράψαμε στην αρχή, περιλαμβάνουν πραγματικό
χρήμα 360/π δισ. ευρώ! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ! Για π=10
προκύπτει λοιπόν πραγματικό χρέος 36 δισ. ευρώ, ενώ για π=20 προκύπτει
μόνον 18 δισ. ευρώ! Απολύτως εντός των δυνατοτήτων μας.
Εκείνο
που έχει γίνει είναι ότι παρ’ όλο που μας έχουν δανείσει «360» δισ.
ευρώ, στην κυριολεξία αέρα κοπανιστό, ζητούν από εμάς να τα...
επιστρέψουμε (συν τους τόκους βέβαια!), άκουσον-άκουσον, σε χρήμα
πραγματικό (νόμισμα)! Γιατί μη μου πείτε ότι οι φόροι που πληρώνουμε και
τα χαράτσια για να εξοφληθεί το χρέος είναι αέρας κοπανιστός! Αν είναι
δυνατόν!
Ε.Χ.
