του Χρίστου Γούδη, υποψηφίου Δημοτικού Συμβούλου με την «Ελληνική Αυγή για την Αθήνα»
«Κελαηδήστε, ωραία μου πουλάκια, κελαηδήστε
Κελαηδήστε, τραγουδήστε, τον ωραίο,
τον ωραίο σας σκοπό»
Κερκυραϊκή καντάδα
Περί της νομιμότητος ή μη των υποκλοπών, το θέμα μας. Σκεφθείτε προς στιγμήν τους πάμπολλους φοροφυγάδες που εμπεριέχονται στη λίστα Λαγκάρτ, τους κλέψαντας το κράτος τους. Ως γνωστόν η λίστα Λαγκάρτ είναι προϊόν υποκλοπής. Νομιμοποιείται ή όχι ο ...
«υποκλέψας τους κλέψαντας»; Τα ενδιαφερόμενα κράτη, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας έστω και «κατά συνθήκην» κράτους, όχι μόνον νομιμοποίησαν την πράξη του υποκλέψαντος, αλλά τον πλήρωσαν και ακριβά για να τους την παραδώσει (παραδόπιστος και αυτός βλέπετε).
Διαμαρτύρονται τώρα κάποιοι και κάποιες για το βίντεο που ενεφάνισε ο Ηλίας Κασιδιάρης και όχι για τις πομπές των εμπλεκομένων σε μια υπόθεση που στην καλύτερη περίπτωση υποβαθμίζει το καθεστώς της χώρας μας σε λατινοαμερικάνικη «δημοκρατορία», ήγουν τουτέστιν δηλαδή, σε «δημοκρατική δικτατορία της μπανάνας». Σε κάθε «Μπανανία», όμως, είναι φυσικό, με τόσες μπανάνες ολόγυρα, κάποιοι να τις τρώνε ικανοποιούμενοι ποικιλοτρόπως («άλλοι τις τρώνε και δροσίζονται, κι άλλοι τις τρώνε και ζορίζονται», όπως συμβαίνει και με τα αγγούρια, κατά την λαϊκή θυμοσοφία), και κάποιοι να πατάνε τις μπανανόφλουδες. Εδώ ισχύει το «φέξε μου και γλίστρησα», και όχι το «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω».
Τι περίμεναν δηλαδή, όλοι αυτοί που «βάφτισαν» ένα εθνικιστικό κόμμα ως «εγκληματική οργάνωση»; Ή μάλλον γνωρίζουμε καλά το τι περίμεναν. Το έκαναν εμφανές στα διάφορα τηλεοπτικά «παρλαπιπάδικα» των μεγάλων «ποταμιών» και «οχετών» - τα μικρά, είναι ως γνωστόν μόνον «κανάλια» - όπου το θέμα ήταν (είναι και θα είναι για πολύ καιρό ακόμη) η «Χρυσή Αυγή». Ερήμην φυσικά πάντοτε των εκπροσώπων της ιδίας, προς δόξαν του «εν υψίστοις Θεού» και της μεταλλοθέου τσέπης των προσκυνητών του («Θέλω να ψάλλω του Θεού το όνομα να ψάλλω, όνομα μέγα σαν κι αυτό, και άγιο κι ευλογητό, δεν είναι, δεν είν’ άλλο», για όλους τους παπαγάλους, τα γλυφτρόνια, και τους θητεύσαντας εις τα παρ’ ημίν «κατηχητικά» του φαρισαϊσμού και της υποκρισίας). Εκεί, στο φυσικό, λασπώδες, ολισθηρό και γλοιώδες περιβάλλον τους, εξετόξευαν συνεχώς τα προκλητικά τους εμέσματα προς τα μέλη της Χρυσής Αυγής, του στυλ: «Είδατε τι σας κάναμε κόπανοι; Σας κλείσαμε μέσα. Κι εσείς τί κάνατε θρασύδειλοι “παλιοναζιστές”; Πως αντιδράσατε παλληκαράδες μας; Κρυφτήκατε αμέσως όλοι σας, τζάμπα μάγκες, έ,… χα-χα-χα, δειλά και ψοφοδεή ανθρωπάκια», και δώστου χάχανα, ξανά και ξανά.
Εμφανής η πρόθεσή τους να προκαλέσουν το φιλότιμο, την τιμή, και την οργή των Ελλήνων εθνικιστών, να δημιουργηθούν επεισόδια και να βρουν έτσι τα «αποδεικτικά στοιχεία» της «παράνομης και παραβατικής» δράσης της Χρυσής Αυγής, που μέχρι τώρα αδυνατούν να προσκομίσουν στον ελληνικό λαό. Όμως αυτοί τους οποίους οι πάσης φύσεως τηλεοπτικοί ψιττακοί, κεκράκτες, μασκαράδες, και οπισθογεμείς ενεργούμενοι, αποκαλούσαν περιφρονητικά «ούγκα-ντούγκα», φρόντισαν για την άμυνά τους, κρέμασαν τους διώκτες τους στα «μανταλάκια» των λαϊκών περιπτέρων και των κυριλέ γκλαμουράτων τηλεοπτικών παραθύρων τους, και με τον τρόπο αυτό – και όχι άλλο, όπως εναγωνίως προσδοκούσαν και υπέθαλπαν – τους έδειξαν να καταλάβουν ποιοί είναι «Ουγκάντα» και ποιοί οι πολύτροποι και πολυμήχανοι «Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί». Ξέρετε τίποτα από Πλήθωνα Γεμιστό η μήπως προτιμάτε τον Βησσαρίωνα («Το έθνος ημών βλακίεται και μαλακίεται»). «Μάχαιραν» τιτιβίζατε στα «τουΐτερ» σας πουλάκια μου, τιτιβίσματα λάβατε. «Κελαηδήστε, ωραία μου πουλάκια, κελαηδήστε», ψάλλετε την «Ωδή στ’ αηδόνι» (μην το ψάχνετε, ποίημα είναι, ο Κητς το έγραψε το 1819) : «Τender is the night, / And haply the Queen-Moon is on her throne, / Cluster’d around by all her starry Fays; / But here there is no light»: «Τρυφερή είναι η νύχτα / κι ευτυχισμένη η βασίλισσα Σελήνη νανουρίζεται στο θρόνο της / και οι νεράϊδες-μοίρες της σαν σύννεφο την περιτριγυρίζουν / όμως εδώ δεν έχει φως», σκοτάδι έχει, και βαθύ μάλιστα, κι ας λένε οι αυλοκόλακές σας πως «τρυφερή είναι η νύχτα» (το έκανε και μυθιστόρημα ο Σκοτ Φιτζέραλντ, το 1934, να κι ένας αμερικάνος που δεν έχει εβραίϊκη καταγωγή). Όταν ξυπνήσετε πάντως από την «θολούρα» σας, θα τρίβετε τα μάτια σας…
Και κάτι ακόμα, ως κατακλείδα, για να κλείσουμε το θέμα: Διαμαρτυρήθηκε ποτέ κανείς για τον Νεοδημοκράτη, διορισθέντα ηγήτορα του Νοσοκομείου Παίδων, Χάρη Τομπούλογλου όταν τον έπαιρνε η κρυφή κάμερα να ζητάει να πάρει τον παρά; Όσο δε για τον Κασιδιάρη, μια και περί «παίδων» ο λόγος, και περί της ουράς της αχλάδας την οποία έχει πίσω της, μάλλον τον ακούω να χρησμοδοτεί, επισκοπώντας τους διώκτες του: «άφετε τα παιδία ελθείν προς με, θα φάνε καλά (γλάρο με φύκια). Καλή χώνεψη παιδιά, ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ», όπερ μεθερμηνευόμενον εστί: βροντώδες γέλιο και συγχρόνως «Χρυσή Αυγή» εις τριπλούν, κατά το «άλμα», ή επί το λαϊκότερον, το «πήδημα εις τριπλούν».
