Τα think tanks του αμερικανικού Πενταγώνου αυτή την εποχή ερευνούν την δυνατότητα προσαρμογής των μειωμένων δαπανών για την άμυνα με την ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων να αντιμετωπίσουν τις αναδυόμενες απειλές για την ασφάλεια των ΗΠΑ. Αν και οι ομάδες αυτές των think tanks διαφοροποιούνται στις προτεινόμενες λύσεις, παρ’ όλα αυτά συγκλίνουν στην πρόταση ...
για μείωση των ναυτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα του αριθμού των αεροπλανοφόρων κατά δυο έως τρία. Τα κόστη ναυπήγησης, διατήρησης σε υπηρεσία και συντήρησης ενός αεροπλανοφόρου, πέρα από τον συμβολισμό δύναμης και ηγεμονισμού που αντανακλά ένα τέτοιο πολεμικό πλοίο, έχουν γίνει αναντίστοιχα με τις απαιτήσεις των σύγχρονων πολεμικών επιχειρήσεων.
Οι αναλυτές όμως αναφέροντας μείωση του αριθμού των αεροπλανοφόρων εννοούν όχι το τέλος τους, αλλά την αναγέννησή τους. Όλοι οι αναλυτές των think tanks συμφώνησαν στην ανάπτυξη ενός αεροπλανοφόρου για νέου τύπου μη επανδρωμένα μαχητικά stealth με την κωδική ονομασία UCAS (Unmanned Combat Aircraft System), τα οποία θα έχουν την δυνατότητα να εκτελούν αποστολές μάχης και επιτήρησης μακράς ακτίνας δράσης. Σύμφωνα με τους αναλυτές τα αεροπλανοφόρα αυτά θα διατηρήσουν την ικανότητα στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στις διάφορες περιοχές του πλανήτη.
Από τις αρχές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου οι ΗΠΑ είχαν βασιστεί στα αεροπλανοφόρα για να υποδηλώσουν την στρατιωτική τους παρουσία και δύναμη και να ελέγξουν τις θαλάσσιες περιοχές στρατηγικής σημασίας. Το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό διαθέτει σήμερα 11 αεροπλανοφόρα που μεταφέρουν εκατοντάδες μαχητικά και αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας και επιτήρησης για αποστολές επιθέσεων ακριβείας, προσβολών κατά στόχων επιφανείας και αποστολές αεράμυνας.
Αλλά το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό του μέλλοντος δεν θα είναι σε θέση να εκτελεί αυτές τις αποστολές κατά τον τρόπο που τις διεξάγει σήμερα. Οι «ανταγωνιστές» έχουν ήδη στα οπλοστάσια τους βαλλιστικούς πυραύλους κατά πλοίων επιφανείας, πυραύλους cruise, stealth υποβρύχια και άλλα οπλικά συστήματα που κάνουν τα αεροπλανοφόρα εύκολους στόχους ή κατά την αμερικανική έκφραση «sitting ducks».
Για να αντιμετωπίσουν τους προαναφερόμενους κινδύνους τα αεροπλανοφόρα θα πρέπει να επιχειρούν πολύ μακριά από τα εχθρικά παράλια, πράγμα το οποίο περιορίζει την ακτίνα δράσης των μαχητικών για να πλήξουν τους στόχους τους στην ξηρά. Όταν δε τα μαχητικά πλησιάσουν τον στόχο τους στην ξηρά, εκεί τα αναμένουν υπερσύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα που κάνουν την αποστολή τους πολύ δύσκολη έως μη πραγματοποιήσιμη. Παρ’ όλα αυτά το αμερικανικό ναυτικό και η γεωστρατηγική των ΗΠΑ χρειάζεται τα αεροπλανοφόρα, που είναι κινητές αεροπορικές βάσεις, ως συμπλήρωμα για τα μακράς ακτίνας δράσης βομβαρδιστικά Β-2 και τα υποβρύχια που φέρουν κατευθυνόμενους βαλλιστικούς πυραύλους.
Τα αεροπλανοφόρα όμως του μέλλοντος θα χρειάζονται ένα νέο τύπο μαχητικού αεροσκάφους που θα έχει τα χαρακτηριστικά μακράς ακτίνας δράσης, θα μπορεί να αντιμετωπίσει τα υπερσύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα και ταυτόχρονα θα είναι ικανό για αποστολές μάχης, αναγνώρισης, επιτήρησης, ενώ θα διαθέτει και υψηλή τεχνητή νοημοσύνη.
Αυτό θα απαιτήσει από το μελλοντικό σύστημα UCAS να έχει τρεις βασικές δυνατότητες. Να είναι αόρατο (stealth) ώστε να μπορεί να επιχειρεί σε εχθρικό εναέριο χώρο, να είναι μακράς ακτίνας δράσης και να φέρει επαρκή οπλισμό ώστε να μπορεί να πλήξει πολλαπλούς στόχους στην θάλασσα και βαθιά στην ενδοχώρα. Το UCAS θα πρέπει να μπορεί να διεισδύσει αόρατα στην εχθρική αεράμυνα της Ρωσίας, Κίνας και Ιράν και άλλων «ανταγωνιστών» των ΗΠΑ που διαθέτουν υπερσύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα.
Το επίπεδο αυτό της stealth τεχνολογίας είναι ήδη ώριμο και κατέχεται από την αμερικανική αμυντική βιομηχανία. Το UCAS θα πρέπει επίσης να έχει ακτίνα δράσης διπλάσια από τα σημερινά επανδρωμένα μαχητικά. Η μακρά ακτίνα δράσης του UCAS θα επιτρέπει στα αεροπλανοφόρα να επιχειρούν μακράν ή πίσω από την ακτίνα δράσης των εχθρικών βαλλιστικών πυραύλων κατά πλοίων επιφανείας και άλλων απειλών προερχόμενων από χερσαίες βάσεις. Ο εναέριος ανεφοδιασμός δε με καύσιμα θα επέτρεπε στο UCAS να αυξήσει την διάρκεια πτήσης και αποστολής του σε πάνω από 20 ώρες, επιτρέποντας έτσι στα αεροπλανοφόρα να διατηρούν ενεργή δραστηριότητα μάχης βαθιά εντός του εχθρικού εναέριου χώρου με λιγότερα μαχητικά αεροσκάφη. Το βάρος του οπλικού φορτίου που θα φέρει το UCAS θα είναι περίπου 2.000 χιλιόγραμμα, ήτοι το ίδιο με αυτό του F-35C, που είναι η ναυτική έκδοση του stealth F-35.
Το πρόγραμμα UCAS θα είναι ένα από τα βασικά μελλοντικά προγράμματα του Πενταγώνου για τα αεροπλανοφόρα και έχει σχέση με την προγραμματισμένη, αναγκαστική λόγω των οικονομικών δυσχερειών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, μείωση των αμυντικών δαπανών τα επόμενα χρόνια και με την νέα αμυντική στρατηγική των ΗΠΑ που αντικαθιστά το δόγμα ταυτόχρονης επικράτησης σε δυο διαφορετικά μέτωπα πολέμου με την στρατηγική επικράτησης σε ένα μέτωπο πολέμου και την αποτροπή επίτευξης των στόχων του εχθρού στο δεύτερο μέτωπο.
Γ.Λ.
