Το 1973, κατά τη διάρκεια μιας ληστείας τραπέζης στη Σουηδία, τέσσερις Σουηδοί οι οποίοι κρατήθηκαν ως όμηροι επί έξι ημέρες, «δέθηκαν» συναισθηματικά με τους εγκληματίες που τους κρατούσαν, ένα φαινόμενο που ονομάστηκε Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» είναι μια ψυχολογική κατάσταση κατά την οποία οι απαχθέντες, όμηροι, ...
αιχμάλωτοι, και δέσμιοι εν γένει, ταυτίζονται και τρέφουν συμπάθεια προς αυτούς που τους αιχμαλώτισαν και από τους οποίους εξαρτώνται απόλυτα για την επιβίωσή τους.
Αυτήν την ψυχολογική κατάσταση επιχειρεί να εκμεταλλευτεί η κάστα των
πολιτικάντηδων και οι σύμβουλοί της επικοινωνιολόγοι, έλληνες και ξένοι,
για να κρατήσουν τον Ελληνικό λαό, απαθή και προσδεμένο στις αποφάσεις
τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα χρήματα που υποτίθεται ότι δίδονται
στην Ελλάδα –στην πραγματικότητα στους τοκογλύφους δανειστές των
επίορκων κυβερνήσεων της Μεταπολίτευσης-, έχουν το όνομα «δόση»,
παραπέμποντας σε φαρμακευτική αγωγή αλλά και εθισμό. Πράγματι
μια μερίδα της ελληνικής κοινωνίας είναι εξαρτημένη από τη δόση της,
αρνούμενη να αποκοπεί από την ψευδαίσθηση που έζησε τα τελευταία χρόνια
και η οποία την έφερε στο γκρεμό, ελπίζοντας ότι σύντομα όλα θα
επιστρέψουν στην προτεραία κατάσταση της φιληδονίας και της αποχαύνωσης.
Αφήνονται έτσι οι πολιτικάντηδες και οι πάτρονές τους να δρουν
ανενόχλητοι, αφού ο μισός ελληνικός λαός ακόμη και τώρα, επιθυμεί να τον
αφήσουν ήσυχο, να μην έχουμε εκλογές, αλλά να περιμένουμε τα αστρόπλοια
να μας μεταφέρουν σε κάποιον άλλο πλανήτη όπου έχουν διακτινιστεί οι
Αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Ακούω ανθρώπους οι οποίοι αρχικά φαίνονται καλών προθέσεων και
ελληνικών ιδεών, να υποστηρίζουν ακόμη και σήμερα ότι οι Έλληνες δεν
πρέπει να αγωνίζονται για να ανατρέψουν τις καταστάσεις αλλά να δείξουν
υπομονή και να περιμένουν. Από κοντά στη νέα αυτή ψυχολογική
επιχείρηση, σιγοντάρουν και βουλευτές και πολιτευτές της ψοφοδεούς
χαζοδεξιάς , οι οποίοι ελπίζοντας στην άγρα ψήφων, δηλώνουν με στόμφο
πως ο Θεός θέλει να χαθεί η Ελλάδα για να τη σώσει και να δοξαστεί, ωσάν
το τέλειο Ον να είναι σαν τα υστερόβουλα μούτρα τους, ή πως ο Θεός δεν
επιθυμεί την βία αλλά να γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο στους σταυρωτές
μας.
Βρίσκω χυδαία την προσπάθεια των πολιτικάντηδων να παραστήσουν τους
καλούς χριστιανούς, αυτών των δημίων του Λαού και της Πατρίδας που
ψήφισαν τα Μνημόνια, που υπήρξαν υπουργοί και υφυπουργοί, που μασούλησαν
την κυβερνητική πίτα, και τώρα υποδύονται τους ανεξάρτητους. Μαζί τους
και οι απαραίτητοι δημοσιογράφοι του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου.
Αυτά τα δεκανίκια των εξουσιαστών που χαρτζιλικώνονται από
ευαγείς υπηρεσίες για να αποπροσανατολίζουν το λαό, δεν διαφέρουν
καθόλου από τον Πασόκο Πάγκαλο που δήλωνε κυνικά «Μαζί τα φάγαμε» , ούτε
από τον Πασόκο Jeffrey Παπανδρέου που διέσυρε διεθνώς τους Έλληνες ως
διεφθαρμένους και τεμπέληδες.
Αυτοί οι πατριώτες που νοσταλγούν το Λοχία, δηλαδή κάποιον που θα βάλει
το κεφάλι του στην καρμανιόλα για να περισώσει τα άθλια σαρκία τους, ας
μάθουν τούτο.
Παρά τις προσπάθειές τους, Ελληνικός Λαός ξυπνάει. Μέσα σε ένα χρόνο η
δύναμη της Χρυσής Αυγής διπλασιάστηκε και τριπλασιάστηκε, οι δούλοι
ξύπνησαν, μέσα από τα σκοτάδια έρχεται το γλυκοχάραμα που το φέρνει η
Χρυσή Αυγή. Όποιος θέλει να ζήσει, ας σηκωθεί κι ας πολεμήσει.
Η ΟΧΙΑ
