Ακόμα και η εξάσκηση των νόμιμων και αναντίρρητων δικαιωμάτων από τους παρανόμως έγκλειστους και διωκόμενους Συναγωνιστές μας γίνεται αντικείμενο συκοφαντίας και πολιτικής εκμετάλλευσης από τα εγκάθετα τσιράκια της πολιτικά χειραγωγούμενης δημοσιογραφίας. Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα η «υπόθεση καθυστερεί από τις αιτήσεις των αδίκως διωκόμενων ...
Συναγωνιστών».
Ο λόγος για τις αιτήσεις αποφυλάκισης των Συναγωνιστών, λόγω του 6μήνου του εγκλεισμού τους ή τις αιτήσεις αλλαγής των περιοριστικών όρων που έχουν καταθέσει οι υπόλοιποι παρανόμως διωκόμενοι Συναγωνιστές.
Καταρχάς ας δούμε ποιοι είναι αυτοί που τα λένε αυτά. Πρόκειται για τους ίδιους δημοσιογράφους που υπερασπίζονται τα δικονομικά δικαιώματα του Μαζιώτη. Για τους ίδιους δημοσιογράφους που γράφανε «πύρινα» άρθρα υπέρ της αποφυλάκισης του Σακκά. Τώρα όμως δεν κάνουν το ίδιο που πρόκειται για τα δικονομικά και αυτονόητα δικαιώματα των Συναγωνιστών μας, που δεν έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα, σε αντίθεση με τα «καλόπαιδα» της «αριστεράς και της προόδου».
Κατά δεύτερον ας δούμε ποιες είναι οι αιτήσεις που, σύμφωνα με τους εγκάθετους, «καθυστερούν την διαδικασία». Πρόκειται για αιτήσεις αποφυλακίσεως, Συναγωνιστών που κρατούνται επί μήνες χωρίς να υπάρχει ουδεμία ένδειξη ενοχής τους για το οποιοδήποτε αδίκημα.
Πρόκειται για αιτήσεις εξαιρέσεως, βασισμένες σε κατάφορες παρανομίες από πλευράς των ανακριτριών, προκειμένου να διαφυλαχτούν τα, ιερά για τον νομικό μας πολιτισμό, δικαιώματα του κατηγορουμένου. Πρόκειται για αιτήσεις αλλαγής περιοριστικών όρων, σε περιπτώσεις που οι περιοριστικοί όροι θέταν σε κίνδυνο ακόμα και την ζωή των Συναγωνιστών.
Κατά τρίτον και κυριότερο ας δούμε ποια είναι η «υπόθεση» που «καθυστερεί». Πρόκειται για μία ξεκάθαρη πολιτική δίωξη που αποδεδειγμένα και με ομολογίες έχει παραγγελθεί από ξένα κέντρα και εκτελείται από την κυβέρνηση με τηλεφωνήματα και ωμές παρεμβάσεις. Πρόκειται για μία σκευωρία που έχει βάλει στην φυλακή αθώους ανθρώπους, συνεπώς η μομφή πέφτει ολόκληρη στους σκευωρούς και τους υποτακτικούς τους και όχι στην Χρυσή Αυγή και στους αδίκως διωκόμενους Συναγωνιστές.
Ο λόγος που «ανησυχούν» οι εγκάθετοι της δημοσιογραφίας είναι «η παρέλευση του 18μήνου». Αλήθεια, πότε έγραψαν άρθρα για να «ανησυχήσουν» για την «παρέλευση του 18μήνου» του τρομοκράτη Μαζιώτη;
Πότε έγραψαν άρθρα για να «ανησυχήσουν» για την παραγραφή των αδικημάτων των υπουργών της κλεπτοκρατίας; Πότε έγραψαν άρθρα για να «ανησυχήσουν» για την αποφυλάκιση Σακκά, που εν τέλει έγινε «μόνιμη» όταν αυτός εξαφανίστηκε;
