Θα μπορούσα εύκολα να αποδείξω, ότι η επιλογή της ψοφοδεξιάς (όπως προσφυώς έχει σημειώσει ο μετρ των πολιτικών συμβολισμών Χρήστος Παππάς) στο πρόσωπο των Καμίνηδων και των Σγουρών, ήταν πολύ εγγύτερα από όσο μπορούσε κάποιος να υποθέσει, ακόμα και πριν τα αποτελέσματα των εκλογών.
Πώς θα γινόταν διαφορετικά να εξηγήσει κανείς, πώς, το δεξί χέρι του ...
ακραίου νεοφιλεύθερου Χατζηδάκη στο Υπουργείο Ανάπτυξης, ο καλός συνάδελφος Βασίλης Κ. , συμμετείχε ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στην Αθήνα με τον Καμίνη;
Πώς να εξηγήσει κανείς γιατί η ΝΔ με χαρά εκχώρησε τη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας στην αριστερά, στηρίζοντας κάποιον που ξέρει να σε πάει ευκολότερα στη Rue de Buchers των Βρυξελών απ’ ό,τι στην Ερμού;
Πώς να εξηγήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο «άδειασε» ο Σαμαράς με τον επιδεικτικότερο τρόπο τον εκλεκτό του στον Πειραιά, επιτρέποντας σε ανώτατα κομματικά του στελέχη να προπαγανδίσουν ανοιχτά υπέρ του Μώραλη; Πώς να δικαιολογήσει ο Σαμαράς και το επιτελείο του γιατί, ενώ «για ξεκάρφωμα» στήριζε Κουμουτσάκο, η καρδιά του ήταν με τον παλαιοπασόκο Σγουρό, την αυθάδη ρητορική του οποίου σε καμία απολύτως δημόσια εκδήλωση δεν αντέκρουσε;
Αν τα παραπάνω δεν λένε εύγλωττα ότι το ταχέως μετατρεπόμενο σε ΠΟΛΑΝ μόρφωμα του Σαμαρά, προσπαθεί να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, τι άλλο μπορεί να το πει; Μα η εμφάνιση ενός άλλου πολιτικού χυλού που ακούει στο όνομα «Ποτάμι»!
Ομολογώ τη διαστροφή μου: Άκουσα δυο φορές την «διακαναλική» συνέντευξη του εστιάτορα, προσπαθώντας να παρατηρήσω αφενός αν μπορεί να βάλει στη σειρά δυο σωστές προτάσεις που να βγάζουν νόημα και αν έχει έστω μια θέση για οτιδήποτε. Και στα δύο, απέτυχε!
Οι 2-3 βδομάδες που πέρασε «στις πλατείες» όπως αρέσκεται να λέει, δεν τον έφεραν ούτε πιο κοντά στον κόσμο, ούτε φυσικά τον δίδαξαν καλύτερα ελληνικά (άλλωστε στις πλατείες πλέον οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί). Πιθανώς, οι εβδομάδες που πέρασε εκεί, να τον βοήθησαν να κόψει ελαφρώς την ψευτοαμηχανία με την οποία αντιμετώπιζε αρχικά κάθε ερώτημα ή τη χρήση της λέξης «έτσι;» σε κάθε απάντηση, αφού χθες μέτρησα μόνο καμιά εικοσαριά «έτσι» στο 45λεπτο της «διακαναλικής»
Στο ενδιάμεσο άκουσα για «λεφορεία» (χωρίς ωμέγα) και για ένα «φάντασμα του παρελθόν» (χωρίς γενική), αλλά είπα να μη δώσω σημασία στο συντακτικό και τη γραμματική, γιατί δεν θα έβγαζα άκρη και να επικεντρωθώ στην πολιτική ουσία της συνέντευξης, γιατί αυτή μετράει στο κάτω-κάτω..
Και πράγματι, αποζημιώθηκα με την πληθώρα των ιδεών που πλημμύρισαν την μικρή αίθουσα με τους βαριεστημένους συναδέλφους του, οι φάτσες των οποίων θύμιζαν δημοσίους υπαλλήλους την τελευταία μέρα πριν την άδεια. Οι ιδέες αυτές, ήταν τόσο πολλές, που συνοψίζονταν στην εξής μία: Το πρόβλημα είναι η άνοδος της Χρυσής Αυγής, γι’ αυτό ακριβώς, όπως εξήγησε με μέγιστη σοβαρότητα, ο μεγιστάνας της διανόησης (και του φρικασέ), «αναγκάστηκε να αλλάξει το πρόγραμμά του» για να επισκεφθεί τις περιοχές που σημείωσε τη μεγαλύτερη άνοδο η Χρυσή Αυγή!
Την μεγαλοφυή αυτή ιδέα του, που θα αλλάξει σίγουρα τα πολιτικά δεδομένα της χώρας- για να μην πω της Ευρώπης- ο κάπελας τη διάνθισε με πλήθος ευφυολογημάτων και σημαντικών πολιτικών συμπερασμάτων, τα οποία οφείλω να μεταφέρω αυτολεξεί, ως ιστορική καταγραφή, γιατί έτσι πρέπει να μένουν ανόθευτα, τα λόγια των μεγάλων ανδρών:
Α. «Με την ψήφο δεν κάνουμε πλάκα…Δεν δίνουμε λάθος μηνύματα στα παιδιά μας…» Σας διαβεβαιώ, δεν είναι από την εκπομπή του Μητσικώστα, το είπε με άκρα σοβαρότητα, ο ίδιος! Δεν ξέρω αν μετά τις εκλογές σκέφτεται να κατέβει υποψήφιος στο τηλεπαιχνίδι του Mega που παρουσιάζει η Μακρυπούλια και για τον λόγο αυτό προκαταλαμβάνει τους κριτές, αλλά πάντως, αν θεωρεί σοβαρή επιλογή την ψήφο στο «Ποτάμι» και το εννοεί, πρέπει να του δανείσει μερικά χάπια ο Σαμαράς.
Β. «Ο καθένας θα κάθεται όπου θέλει στα έδρανα στη Βουλή…» Είναι πράγματι μια καινοτόμα ιδέα, από την οποία θα αλλάξει άρδην το πολιτικό σύστημα και ο κόσμος αυτόματα θα βρει λύση στα προβλήματά του. Πώς είναι στις εκπομπές λάιφ στάιλ που η διαρρύθμιση στα έπιπλα σου αλλάζει τη διάθεση; Το Φενγκ- σούι στην πολιτική.
Γ. «Λέμε στον κόσμο να βάλει το θυμό του στο Ποτάμι…». Αυτή πιστεύω είναι μια πραγματικά πολυσήμαντη (μέσα στον συμβολισμό της) φράση.
Το ποτάμι, είναι για να ξεπλένει τα βρώμικα και τα άπλυτα. Παλιότερα βέβαια, το ποτάμι έπαιζε τον ρόλο της τουαλέτας, αφού ακόμα και η προσωπική υγιεινή ήταν συνυφασμένη με αυτό. Αυτός ήταν και ο λόγος που όσοι έχουν ζώα, ακόμα και σήμερα εκεί τα οδηγούν πριν πάρουν το δρόμο για το σφαγείο.
Προτείνω λοιπόν, να δώσουμε μεγάλη σημασία στην ιστορική αυτή φράση του Ηγέτη και να βγάλουμε όλοι από μέσα μας, στις προσεχείς Ευρωεκλογές, ό,τι έχουμε προς το ποτάμι. Ό,τι έχει ο καθένας. Άλλος περισσότερα και άλλος λιγότερα. Ειδικά αν έχουμε φάει πολύ την προηγούμενη. Όλο και κάτι θα βρει να μαγειρέψει με αυτά στη συνέχεια ο μετρ, δεν τον φοβάμαι... Μήπως και μέχρι τώρα αυτά που μας τάιζε, από το Mega πάντα, πιο νόστιμα ήταν;
Γιάννης Ζωγράφος
Δικηγόρος- Μ.Δ.Ε. Ποινικού Δικαίου
