Δεν πρόλαβε καλά-καλά να το πει, το έκανε κιόλας! Ο λόγος για τον πρόεδρο Πούτιν και την υπόσχεση που έδωσε προ ολίγων ημερών κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συζήτησης με πολίτες για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων της Κριμαίας, που εδιώχθησαν από τον απαίσιο Στάλιν.
Όπως, λοιπόν, δήλωσε κατά τη διάρκεια του Εθνικού Συμβουλίου της χώρας:
«Υπέγραψα
το διάταγμα για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων Τατάρων της Κριμαίας,
των Αρμενίων, των Γερμανών και των Ελλήνων- όλων όσοι υπέφεραν από την
καταπίεση του Στάλιν».
Αξίζει να
σημειωθεί, ότι τα διαδικτυακά όργανα του ΚΚΕ απέφυγαν επιμελώς να
δημοσιεύσουν την είδηση, διότι δεν θεωρούν υπεύθυνη την καταπίεση του
Στάλιν για τον διωγμό των Ελλήνων, αλλά την μη προσαρμοστικότητα των
Ελλήνων στον σοβιετικό τρόπο ζωής, όπως είχε δηλώσει παλαιότερα ο πρώην
Γ.Γ. του ΚΚΕ Γρ. Φαράκος, στο περιοδικό «Ταχυδρόμος»: «Ύστερα από το
1935, ο Στάλιν είχε ξεκινήσει τις εκκαθαρίσεις μεγάλων εθνικών ομάδων,
όπως οι Γερμανοί, οι Πολωνοί κ.λπ. και γενικά όσων θεωρείτο ότι έβαζαν
σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια της ΕΣΣΔ σ’ έναν επερχόμενο πόλεμο.
Παράλληλα, είχε ξεκινήσει και η αποκουλακοποίηση της χώρας. Οι Έλληνες
εκείνης της περιόδου, διέθεταν και τα δύο στοιχεία που βρίσκονταν υπό
διωγμό. Ήταν μια εθνική ομάδα που στην πλειοψηφία είχαν αρνηθεί να
πάρουν τη σοβιετική υπηκοότητα, είτε για να αποφύγουν τη στράτευση είτε
για λόγους εθνικής ταυτότητας, κι έτσι συνεπώς ήταν αρκετές χιλιάδες
πολίτες που δεν ήθελαν να σοβιετικοποιηθούν. Από την άλλη, οι Έλληνες
είχαν διατηρήσει συνήθειες που η τότε σοβιετική διακυβέρνηση απέδιδε
στους Κουλάκους. Κατείχαν δηλαδή εκτάσεις γης, συνήθιζαν να έχουν
δούλους κ.λπ. Η κατηγορία που αποδόθηκε τότε, ότι προετοίμαζαν τη
δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, ίσως να μην ήταν μόνο ένα εφεύρημα της
NKVD. Πολλοί Έλληνες της περιόδου εκείνης βρέθηκαν εξ’ ανάγκης
εγκατεστημένοι στην ΕΣΣΔ, όπως π.χ. οι Πόντιοι που κατέφυγαν εκεί για να
γλυτώσουν από τις τουρκικές διώξεις και παρά τις προσπάθειες των
Σοβιετικών, που τους τύπωσαν ειδικά βιβλία για τα δημοτικά, δε θέλησαν
να ενσωματωθούν στον σοβιετικό τρόπο ζωής. Η στάση αυτή των Ελλήνων
ευθύνεται και για τους εκτοπισμούς της περιόδου 1942-1944 από την
Κριμαία, αφού αρκετοί Έλληνες δε δίστασαν να συνεργαστούν με τους
Γερμανούς, όταν αυτοί επέλαυναν στην ΕΣΣΔ».
