Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου
Σε
συνέχεια των χθεσινών μας σχολίων, όσον αφορά τις διαφωνίες που υπήρξαν
στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σχετικά με την κατάρτιση του
ευρωψηφοδελτίου, καθώς και για το κείμενο διακήρυξης των Ευρωεκλογών, τα
πάντα δείχνουν ότι μαύρα και πυκνά σύννεφα έχουν ...
αρχίσει να
συγκεντρώνονται πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ, απειλώντας περισσότερο από κάθε
άλλη φορά με καταιγίδα διάσπασης.
Αφορμή το
οκτασέλιδο κείμενο της αριστερής πλατφόρμας του κυρίου Λαφαζάνη που
στην ουσία ζητάει έξοδο από την ευρωζώνη, μονομερή καταγγελία της
δανειακής σύμβασης και διαγραφή του χρέους.
Φυσικά
αυτό δεν αποτελεί από μόνο του την πεμπτουσία της ρήξης, «αλλά την
κορυφή του παγόβουνου» σε μια προγενέστερη και γενικευμένη διάσταση
απόψεων, θέσεων και πρακτικής, οι οποίες χρονικά εντάθηκαν μετά την
προσχώρηση στο κόμμα, όλων των τυχοδιωκτών αρουραίων που εγκαταλείποντας
το βυθιζόμενο πλοίο του ΠΑΣΟΚ, αναζήτησαν προς τ’ αριστερά αποκούμπι
για την παράταση του πολιτικού τους ευ ζην.
Άλλωστε
είναι γνωστή εις όλους, η ιδεολογική διαφοροποίηση και η προστριβή
μεταξύ των συνιστωσών η οποία κινείται από την αριστερά του «σαλονιού»,
έως εκείνη του «πεζοδρομίου και της μολότωφ».
Συμπερασματικά
καταλήγουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από ένα συνονθύλευμα αστών οι
οποίοι ασταμάτητα ταλανίζονται από το σύμπλεγμα προβολής της αριστερής
«επαναστατικής» τους διαλεκτικής και δράσης. Κάτι ανάλογο με τους
υπερμεγέθεις μύστακες που έφεραν κάποιοι κατά το παρελθόν για να
αποδείξουν ότι διαθέτουν περισσότερο ανδρισμό από τους υπόλοιπους.
Το
τελευταίο όμως χρονικό διάστημα λόγω των δημοσκοπήσεων οι οποίες
έδειχναν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με υψηλότερα ποσοστά,
έναντι αυτών του κυβερνώντος, καθώς και λόγω της δημοτικότητας του
κυρίου Τσίπρα σε Ελλάδα και εξωτερικό, οι εσωκομματικές τριβές και
συγκρούσεις όσον αφορά την στρατηγική και την περεταίρω πορεία, εν όψει
της εξουσίας, είχαν τεθεί εν ύπνω.
Η
γενικότερη παραδοχή, ότι οι διεθνείς οικονομικοί κύκλοι συνηγορούσαν
στην διαδοχή του κυρίου Σαμαρά, από τον «ταλαντούχο» Αλέξη, ο οποίος
συνδύαζε τα δυο σε ένα και ελεγχόμενη επαναστατικότητα και συγκατάβαση,
έκαναν τα ξίφη που είχαν τραβηχτεί στο εσωτερικό της αξιωματικής
αντιπολίτευσης να χαμηλώσουν και τις φωνές αντίδρασης να κατασιγάσουν.
Δυστυχώς
όμως οι τελευταίες δημοσκοπήσεις οι οποίες δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να
βρίσκεται κάτω από το ποσοστό των τελευταίων εκλογών και η απομάκρυνση
της προοπτικής κατάκτησης της εξουσίας, αφύπνισαν τις εσωτερικές έριδες
και διαφωνίες οι οποίες εκδηλώθηκαν με την κατάθεση εκ μέρους του κυρίου
Λαφαζάνη του προαναφερόμενου οκτασέλιδου κειμένου συμβολής της
αριστερής πλατφόρμας, βάσει του οποίου έθετε ξανά το τραπέζι την
κυρίαρχη ιδεολογική διαφορά και αντιπαράθεση που διχάζει το κόμμα της
αξιωματικής αντιπολίτευσης και που δεν είναι άλλη από το δίλημμα εντός, ή
εκτός ευρωζώνης, ευρώ, ή δραχμή. Και το μεγάλο δυστύχημα γι αυτούς
είναι ότι ο διχασμός αυτός εμφανίζεται ένα μόλις μήνα πριν τις εκλογές.
Αυτό που
θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι ότι η διαφορά του εντός ή εκτός ευρώ,
είναι άκρως σημαντική και θεμελιώδης σε σημείο που θέτει πλέον σε
επικίνδυνη πορεία διάσπασης τον ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά αν
τελικά συμβεί κάτι τέτοιο και η αριστερή πλατφόρμα αποχωρήσει, οι
επόμενοι που θα εγκαταλείψουν τον αγαπητό Αλέξη θα είναι οι
προαναφερόμενοι αρουραίοι του ΠΑΣΟΚ, αφού τα σχέδια τους για συνέχιση
της μάσας και της ρεμούλας μέσω ενός νέου κυβερνητικού σχήματος δεν θα
είναι πλέον πραγματοποιήσιμα.
Αυτό
φυσικά θα έχει σημαντικό αντίκτυπο και στο απέναντι στρατόπεδο γιατί
πολλοί από αυτούς που προσχώρησαν στην κυβερνητική παράταξη για να
αναχαιτίσουν την άνοδο της αριστεράς θα αποχωρήσουν για ιδεολογικούς και
συνειδησιακούς λόγους, μόλις διαπιστώσουν ότι ο κίνδυνος πλέον έχει
παρέλθει.
Όπως και
να έχει ο μόνος ιδεολογικός χώρος, η μόνη πολιτική δύναμη που παραμένει
αδιάσπαστη και αλώβητη συνεχίζοντας ασταμάτητα την ανοδική της πορεία,
είναι η Χρυσή Αυγή, αποτελώντας την μόνη και πραγματική ελπίδα της
Πατρίδας και του Ελληνικού Λαού.
