Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έναρξη της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Είναι μια σημαντική επέτειος για τον Ελληνισμό, ιδιαίτερα για τον Μικρασιατικό. Ο διεθνώς χρησιμοποιούμενος όρος γενοκτονία δηλώνει τα μαζικά εγκλήματα που συντελούνται προκειμένου να εξοντωθεί μια ολόκληρη φυλή ή τμήμα αυτής, σε ορισμένο τόπο, με συστηματικό τρόπο, με βίαια και άλλα αποτρόπαια μέσα όπως ομαδικοί φόνοι, πείνα, βίαιες ...
μετακινήσεις πληθυσμών , αρπαγές παιδιών, καταστροφές πολιτισμικών στοιχείων, κλπ. Οι διωγμοί εις βάρος των Ελλήνων της Μ. Ασίας είναι Γενοκτονία διότι υπήρξαν ομαδικοί φόνοι και συστηματική εξάλειψη των ιδίων και των χαρακτηριστικών τους από τις πατρογονικές τους εστίες. Με ψήφισμά της το 2007 η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών αποφάσισε ότι «η οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων μεταξύ των ετών 1914 και 1923 συνιστούν Γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και Ελλήνων της Ανατολίας».
Ο Ελληνισμός της Μ. Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης από τον Ιανουάριο του 1914 έως και μετά την Μικρασιατική καταστροφή, έως το 1923, εξοντωνόταν συνεχώς με ειδεχθή εγκλήματα. Από τον Ιανουάριο έως τον Δεκέμβριο του 1914 περισσότεροι από 250.000 Έλληνες εκτοπίσθηκαν από τις περιοχές της Ανατολικής Θράκης και της Σμύρνης και οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν. Οι Χριστιανοί της Περγάμου διατάχθηκαν από τους Τούρκους να εγκαταλείψουν την πόλη εντός 2 ωρών και κατέφυγαν στην Μυτιλήνη. Έγιναν ανελέητες σφαγές Ελλήνων στην Ερυθραία και Φώκαια, σφαγές που θεωρούνται ως η έναρξη της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μ. Ασίας. Την περίοδο εκείνη η τουρκική κυβέρνηση επινοεί τα «τάγματα καταναγκαστικών έργων» ή «τάγματα εργασίας» στα οποία εξοντώνονται 400.000 Έλληνες πολίτες του Οθωμανικού κράτους.
Την έναρξη των διωγμών των Ελλήνων περιγράφει με ακρίβεια ο Εθνομάρτυρας Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης στις επιστολές του προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, επιστολές που διασώθηκαν από τον Μητροπολίτη Αυστρίας Τσίλερ. Στην πρώτη επιστολή του από τον Ιανουάριο του 1914 γράφει: «θεωρώ καθήκον να γνωρίσω Υμίν ότι συστηματικός διωγμός ήρχισεν ασκούμενος κατά των κατοικούντων τα παράλια της Μικράς Ασίας πληθυσμών, αι εκδηλώσεις του οποίου ρίπτουσιν εις την απόγνωσιν τους περιφόβους Χριστιανούς». Λίγο αργότερα σε άλλη του επιστολή αναφέρει: «Οι Χριστιανοί της Μ. Ασίας, ως εκ των άχρι τούδε γενομένων, ασφαλώς πας τις συμπεραίνει θα οδηγηθώσιν ως πρόβατα εις σφαγήν, θα γυμνωθώσι και θα εκδιωχθώσιν, αν μη και σφαγώσιν, εν δεδομένη στιγμή, όταν θα σημάνη το πρόσταγμα και θα σημάνη πολλώ ταχύτερον ή όσον πας τις φαντάζεται». Σχεδόν καθημερινά από τον Ιανουάριο και μετά ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης περιέγραφε στο Πατριαρχείο γεγονότα από την Γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας έως τις 15 Αυγούστου 1914, όταν βιαίως απομακρύνθηκε από τη Σμύρνη και τέθηκε υπό περιορισμό στην Κωνσταντινούπολη.
Οι Τούρκοι από τον Ιανουάριο του 1914 έως το 1923 διέπραξαν προμελετημένο και στυγερό έγκλημα γενοκτονίας εις βάρος των Ελλήνων, χρησιμοποιώντας βάρβαρες και εξοντωτικές μεθόδους όπως ξεριζωμούς, λεηλασίες περιουσιών, βιασμούς, βίαιους εξισλαμισμούς και βασανιστήρια στα στρατόπεδα εργασίας. Την έναρξη της Γενοκτονίας δεν περιγράφει μόνο ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης, αλλά και ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη Henry Morgenthau στο βιβλίο του «Ambassadors Morgenthau’s Story» (1918). Επίσης την έναρξη της γενοκτονίας περιγράφει και ο Άγγλος διπλωμάτης G. W. Rendel ο οποίος γράφει: «Η επίτευξη της ανακωχής με την Τουρκία, στις 30 Οκτωβρίου 1918, φάνηκε να επέφερε μια προσωρινή παύση των διωγμών των μειονοτήτων εκ μέρους των Τούρκων, που διαπράχθηκαν καθ’ όλη την διάρκεια του πολέμου. Στην επιδίωξη αυτών των διωγμών, περισσότεροι από 500.000 Έλληνες εξορίσθηκαν, εκ των οποίων συγκριτικώς ελάχιστοι επέζησαν».
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν ξεχνά τις αλησμόνητες πατρίδες της Ανατολικής Θράκης, του Πόντου, της Μ. Ασίας και της Κωνσταντινούπολης. Για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αυτές οι πατρίδες δεν είναι μόνο αλησμόνητες αλλά και αλύτρωτες.
