Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τον υπουργό Προστασίας του
Πολίτη Νίκο Δένδια «έστω και με καθυστέρηση, να καταδικάσει τις
δηλώσεις στελεχών του κόμματός του που φλέρταραν με την ιδέα μιας
πιθανής συγκυβέρνησης με το εγκληματικό αυτό μόρφωμα, τη Χρυσή Αυγή και
να απομονώσει έστω και εκ των υστέρων τα άκρα που βρίσκονται εντός της
ΝΔ. Η λάσπη και η σπέκουλα απέναντι στην ...
Αριστερά και τους κοινωνικούς
αγώνες έχουν όρια. Και ο λαός μας δεν έχει επιλεκτική μνήμη όπως ο κ.
Δένδιας και γνωρίζει πολύ καλά ποιοι έχουν κάνει σημαία της πολιτικής
τους την ακραία πόλωση και τον διχασμό».
Με αυτές τις βαρύγδουπες και πομπώδεις
δηλώσεις, προσπάθησαν για άλλη μια φορά οι εγκέφαλοι του ΣΥΡΙΖΑ, να
κερδίσουν τις εντυπώσεις και να προβάλουν την δήθεν προλεταριακή
αγανάκτηση τους.
Αυτό και άλλα πολλά αποτελούν την
συνέχεια της γενικευμένης αθλιότητας και της άκρατης θεατρινίστικης
διαλεκτικής, αφού η κυβέρνηση του μνημονίου με συνειδητούς σχεδιασμούς,
μετέτρεψε την πολιτική σκηνή της Πατρίδας μας, σε μια νέα Αυλή των
Θαυμάτων.
Ένα Τόπο όπου συνήθιζαν να συχνάζουν και
συναναστρέφονται, ληστές, γελωτοποιοί, απατεώνες, δολοφόνοι και γενικά
κάθε κοινωνικό απόβρασμα, όπως περιέγραφε την μεσαιωνική Αυλή των
Θαυμάτων, ο Βίκτωρ Ουγκώ στο έργο του, η Παναγία των Παρισίων.
Και φυσικά οι δοσίλογοι και μουσουλμανολάγνοι του ΣΥΡΙΖΑ κατέχουν πρωταρχική και τιμητική θέση σ’ αυτή την Αυλή.
Πρώτα απ όλα πρέπει να επαναλάβουμε, ότι
ασχέτως ή μη, προθέσεως συνεργασίας από κάποια μεμονωμένα στελέχη της
ΝΔ, η Χρυσή Αυγή είχε αρχής εξ αρχής ξεκαθαρίσει ότι αποκλείουμε
οποιασδήποτε μορφής συνεργασίας, όχι μόνο σε πολιτικό, αλλά σε κάθε
επίπεδο, με κόμματα, ή πολιτικές παρατάξεις τα οποία ευθύνονται για την
σημερινή οικτρή οικονομική και κοινωνική κατάντια της Πατρίδας μας,
καθώς και με εκείνους που περιφρονούν την Φυλή και την Ιστορική μας
κληρονομιά.
Αντιθέτως το κόμμα με τις δεκατρείς
συνιστώσες, ήταν εκείνο που συνεχώς φλέρταρε πρότινος με την κυβέρνηση,
λόγω του φόβου και της ανασφάλειας που προξενούσε η ολοένα
αυξανομένη δύναμη του Εθνικιστικού Κινήματος. Πριν η κυβέρνηση των
ανθελλήνων, μέσω ενός στημένου και νομικά διάτρητου πορίσματος εκ μέρους
της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, θέσει με απολυταρχικές και σταλινικές
μεθόδους σε διωγμό την Χρυσή Αυγή, η πολιτική ερωτοτροπία μεταξύ των
δυο κομμάτων παρ όλες τις χαώδεις ιδεολογικές αποκλίσεις και τις
σημαντικά διαφορετικές μεθόδους πρακτικής, ήταν έκδηλη και μάλιστα είχε
διατυπωθεί από στελέχη και βουλευτές και από τις δυο παρατάξεις, όπως ο
κύριος Τσατσόπουλος, ο κύριος Βαρβιτσιώτης και πολλοί άλλοι.
Λίγο καιρό όμως πριν ξεκινήσει να
εξελίσσεται η συνωμοσία που μεθοδικά υφαίνετο από τους αρμόδιους
κυβερνητικούς και νομικούς παράγοντες κατόπιν της εντολής εκ μέρους των
διεθνών ανθελληνικών κύκλων, που μεταβιβάστηκε προς αυτούς ως προϊόν
διατεταγμένης υπηρεσίας, του εγκάθετου “υπάλληλου”, που φέρει τον τίτλο
του πρωθυπουργού, ξεκίνησε και η θεωρία των δυο άκρων που ξεσήκωσε
θύελλα αντιδράσεων. Γιατί η στρατηγική που θα ακολουθείτο, ήταν
ξεκάθαρη.
Αφού μέσω συκοφαντιών, ασύστολου ψεύδους
και αθλίων μαρτύρων θα πετύχαιναν, έτσι τουλάχιστον νόμιζαν, την
πολιτική και κοινωνική περιθωριοποίηση της Χρυσής Αυγής και την απαξίωση
της από το σύνολο του Ελληνικού λαού, δεν υπήρχε πλέον η
ανάγκη θωπειών προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον ΣΥΡΙΖΑ που θα παρέμενε, ο μοναδικός
πολιτικός αντίπαλος αφού πλέον βάσει των αναμενόμενων
αποτελεσμάτων, μάλλον βάσει των ατυχών προ δεδικασμένων αποτελεσμάτων η
Χρυσή Αυγή θα συνετρίβετο.
Έτσι λοιπόν η θεωρία των δυο άκρων δεν
είναι τίποτα άλλο απο μια στρατηγική προετοιμασίας της κοινής γνώμης για
την προοπτική εφαρμογής δολίων μεθόδων φθοράς των ουσιαστικών πολιτικών
αντιπάλων.
Τώρα όσον αφορά την “λάσπη και την
σπέκουλα” που αναφέρει η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, αναρωτιόμαστε που
υπάρχει λάσπη όταν το κόμμα με τις δεκατρείς συνιστώσες χαρακτηρίζεται
σαν άκρο.
Για να μην υπεισερχόμεθα σε
χιλιοειπωμένες λεπτομέρειες, απλά θα αναφέρουμε την γνωστή πλέον ανά τω
πανελλήνιω στενή και προστατευτική σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τις ακροαριστερές
τρομοκρατικές συμμορίες, καθώς και με τα διαδικτυακά μέσα που
προπαγανδίζουν και προβάλουν την κατάλυση του πολιτεύματος και της
έννοιας του κράτους. Και αυτά δεν είναι κουβέντες του αέρα, αλλά
προκύπτουν από δηλώσεις και πράξεις βουλευτών και στελεχών του. Επίσης
μια από τις συνιστώσες του η ΚΟΕ αποτελείται από παλαιούς
σκληροπυρηνικούς Μαοϊκούς, οι οποίοι θεωρούν την ένοπλη πάλη ενάντια στο
αστικό κράτος, σαν τον μοναδικό δρόμο που θα οδηγήσει
στην δικτατορία του προλεταριάτου.
Που είναι λοιπόν η λάσπη και η σπέκουλα
απέναντι σε αυτούς και στους κοινωνικούς τους αγώνες, όταν βουλευτές
τους συνδέονται μέσω fb με δολοφόνους, όταν διαμαρτύρονται εντόνως για
δυο σκαμπίλια που έφαγαν κατά την σύλληψη τους τα πλουσιόπαιδα των
Βορείων προαστίων που παρίσταναν τους “κοινωνικούς επαναστάτες” με το
όνομα “Πυρήνες της φωτιάς” και με βαρύ οπλισμό προέβαιναν σε
τρομοκρατικές και εγκληματικές πράξεις, όταν άλλοι βουλευτές
υποστηρίζουν τις ακροαριστερές συμμορίες που σε κάθε συλλαλητήριο
ισοπεδώνουν την Αθήνα, φθάνοντας μάλιστα στην Marfin της Σταδίου το 2010
να δολοφονήσουν τέσσερις αθώους ανθρώπους, όταν ανώτερα στελέχη τους
κατά τακτά χρονικά διαστήματα προτρέπουν σε στάση και βιαιοπραγία
ενάντια στην Πολιτεία.
Μήπως εν τέλει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο άκρο;
Όσο για την πόλωση και τον διχασμό
ειλικρινά είναι κωμικό να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ γι αυτά και να κατηγορεί,
άλλους. Ποιοι είναι αυτοί που σε κάθε συγκέντρωση τους, ακόμη και στις
μαθητικές, ακόμη και στο κτίριο της ΕΡΤ στις εκδηλώσεις συμπαράστασης
για τους απολυμένους φώναζαν συνεχώς και με άκρα προκλητικότητα τα
συνθήματα “ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, Μελιγαλάς”, ή “στον Μελιγαλά έγινε μισή
δουλειά”. Ποιοι είναι αυτοί που πρώτοι από την ημέρα εισόδου μας εντός
του κοινοβουλίου, άρχισαν να μας χαρακτηρίζουν ως εγκληματική συμμορία
άνευ αποδείξεων και τεκμηρίων, δίνοντας έτσι με την ανοχή τους το θάρρος
στην ανθελληνική κυβέρνηση να κινηθεί εναντίον μας
καταστρατηγώντας κάθε δημοκρατικό θεσμό, εξευτελίζοντας κάθε νομική
υπόσταση και δρώντας αντισυνταγματικά. Ποιοι είναι αυτοί που πρώτοι μαζί
με το απόκομμα του ΠΑΣΟΚ σαμποτάρισαν τις διαδικασίες για την εκλογή
Χρυσαυγίτη αντιπρόεδρου στο Κοινοβούλιο;
Και έχουν εν τέλει το θράσος να μιλούν για πόλωση και διχασμό.
Συνοψίζοντας καταλήγουμε, ότι όπως κατά
το παρελθόν η προσφιλής τακτική της αριστεράς προκειμένου να
εξουδετερώσει τους πολιτικούς της αντίπαλους ήταν η μεθοδολογία
συκοφάντησης και ταύτισης τους με την καπιταλιστική ολιγαρχία, έτσι και
σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα μη συστημικό, επαναστατικό χώρο, όπως είναι το
Εθνικιστικό Κίνημα, που στέκεται ενάντια στους δοσίλογους και ψεύτες
“προλετάριους” των Βορείων προαστίων, ξεμπροστιάζοντας τους και
αποκαλύπτοντας την υποκρισία τους, προσπαθεί με συκοφάντηση και
λασπολογία να του προσάψει αυτά που εκείνος πράττει, σύμφωνα με την
λαϊκή ρήση “Φωνάζει ο κλέφτης”.
Εμείς οι Έλληνες Εθνικιστές, απτόητοι, με
ψηλά τις σημαίες συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση των
αδίκως προφυλακισμένων Συναγωνιστών μας, για την Ελλάδα και τον Λαό μας.
Δεν υποχωρούμε, δεν σκύβουμε το κεφάλι, δεν συμμαχούμε με τους άνομους.
