Σαν σήμερα πριν από σαράντα εννέα χρόνια (14 Μαΐου 1964) ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ομιλώντας στη Βουλή προέβη στις εξής δηλώσεις: «Η πολιτική της κυβερνήσεως παραμένει σταθερά και αμετάβλητος επί των εξής σημείων: Ουδεμία γίνεται συζήτησις περί ...
νομιμοποιήσεως του ΚΚΕ ούτε περί ομαδικού επαναπατρισμού. Είναι δυνατόν μόνον να εξετασθούν μεμονωμέναι περιπτώσεις. Ουδεμία σκέψις είναι δυνατόν να γίνει περί καταργήσεως του αδικήματος της κατασκοπείας. Η εκδίκασις τούτων μόνον θα γίνεται από τα πενταμελή εφετεία και όχι από τα στρατοδικεία. Εκ της γραμμής την οποίαν έχει χαράξει η Κυβέρνησις δεν πρόκειται να αποστή ούτε κατά κεραίαν».
Σήμερα, εννοείται, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. «Το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας» όπως το χαρακτήρισε ο Γεώργιος Παπανδρέου βρωμίζει με την παρουσία του την Ελλάδα της μεταπολίτευσης, έστω και ως ένα άταφο πολιτικό πτώμα. Η ιστορική λήθη έχει φτάσει σε τέτοιο έσχατο σημείο ώστε απόψε το απόγευμα να προβάλλεται από την κρατική τηλεόραση αφιέρωμα-υμνολόγιο σε έναν από τους μεγαλύτερους προδότες και εγκληματίες του Τόπου, τον μακροβιότερο Γ.Γ. του ΚΚΕ, Νίκο Ζαχαριάδη. Με χρήματα που πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος, θα παραποιηθεί βάναυσα, για ακόμη μια φορά, η πραγματικότητα. Νέοι καιροί, νέα ήθη στην Ελλάδα, το τελευταίο κομμουνιστικό (με καπιταλιστική διαχείριση) κράτος της Ευρώπης.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
