Ένα μήνυμα χαρακτηριστικό του ανθελληνισμού και της εμπάθειας του προς το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα, απηύθυνε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ν. Δένδιας, επ’ ευκαιρία της επετείου της Εθνοφυλετικής Επαναστάσεως του 1821.
Το μήνυμα καθιστά και στον πλέον αδαή σαφές το γεγονός ότι η κυβέρνηση ...
των προδοτών της Πατρίδος και του Λαού δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τις εθνικές επετείους για να εκχύσουν στην ελληνική κοινωνία το δηλητήριο των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, προκειμένου να κερδίσουν τα εύσημα των σιωνιστικών τους αφεντικών.
Το μήνυμα του αρλεκίνου ο οποίος διορίστηκε υπουργός με μοναδικό προσόν τη στενή του φιλία με τις μασονικές στοές, παρατίθεται αυτούσιο:
«Η 25η Μαρτίου είναι μία ημερομηνία μνήμης για την εθνική παλιγγενεσία του 1821 αλλά και ένα φωτεινό παράδειγμα σήμερα για τον Ελληνισμό. Ένα παράδειγμα που δείχνει ότι όταν υπάρχει εθνικός στόχος οι Έλληνες μπορούν να υπερβούν τις αντιξοότητες και να κάνουν πράξη τις προσδοκίες και τις ελπίδες τους. Και ότι δεν αρκούν οι αναφορές στα κλέη του παρελθόντος, ούτε οι μεγαλόστομες διακηρύξεις προκειμένου να εξυπηρετηθεί το εθνικό συμφέρον, αλλά απαιτούνται έργα και θυσίες, προκειμένου η πατρίδα να στηθεί και πάλι όρθια. Αυτός ακριβώς είναι σήμερα ο καλύτερος τρόπος για να αποδώσουμε φόρο τιμής στους αγωνιστές του 1821. Να επιδιώξουμε να είμαστε υπερήφανοι όχι μόνο για την ένδοξη ιστορία της πατρίδας μας, αλλά και για την τωρινή παρουσία της στο διεθνές γίγνεσθαι. Να αποτρέψουμε έναν νέο εθνικό διχασμό, σαν αυτόν που έθεσε σε μεγάλο κίνδυνο την έκβαση του αγώνα της εθνικής ανεξαρτησίας. Να αξιοποιήσουμε τις διεθνείς μας συμμαχίες και να πείσουμε τους φίλους και εταίρους μας ότι είναι και προς το δικό τους συμφέρον η ύπαρξη μιας ισχυρής Ελλάδας, σε αυτήν την στρατηγικής σημασίας γωνιά του πλανήτη. Το κεντρικό μήνυμα πρέπει να είναι ένα: με πίστη στις δυνάμεις μας, με επίγνωση των δυσκολιών, αλλά και με πλήρη άρνηση του επίπλαστου πατριωτισμού των απολογητών τυραννικών καθεστώτων που στράφηκαν εναντίον της χώρας μας, οφείλουμε να υπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον και να βάλουμε πάνω από το "εγώ" το "εμείς". Να διατηρήσουμε ως κόρη οφθαλμού την ευνομία και την κοινωνική ειρήνη και να συμβάλλουμε στο να μπει η Ελλάδα ξανά στον δρόμο της δημιουργίας και της ανάπτυξης, απαλλαγμένη από τις πρακτικές του παρελθόντος που υπονόμευσαν την πορεία της. Σε αυτόν τον αγώνα η πατρίδα μας, μας χρειάζεται όλους».
Τολμά λοιπόν το υποζύγιο του σιωνιστικού άρματος να συγκρίνει τον Αγώνα του Ελληνικού Έθνους για Ελευθερία, με τη σημερινή καταλήστευση του Λαού και του εθνικού μας πλούτου, για να διασωθούν οι τράπεζες και να εισπράξουν (κατά την πατροπαράδοτη τακτική τους) τους παράνομους τόκους οι « περιούσιοι» του φίλοι! Τι άλλο εννοεί ο αρλεκίνος, όταν με θράσος χιλίων πιθήκων αναφέρεται στην απαίτηση έργων και θυσιών, προκειμένου η Πατρίδα να ορθοποδήσει ξανά;
Ποια θυσία έχει μέχρι τούδε κάνει αυτό το απαύγασμα της μεταπολιτευτικής αναισχυντίας; Ποια θυσία έχουν κάνει οι συνέταιροί του στην εξουσία; Τολμά να μιλά για θυσίες προς την Πατρίδα εκείνος ο οποίος εκπροσωπεί μία παράταξη της οποίας ο ηγέτης εξαγόρασε τη θητεία του; Το θράσος έχει όρια, αλλά δεν υφίσταται Έλληνας ο οποίος να έχασε την αξιοπρέπειά του για να τη βρει ο κάθε χυδαίος πολιτικάντης Δένδιας!
Η γελοιότητα του δε, αντικατοπτρίζεται πλήρως στο σημείο στο οποίο συνδέει(;) την Επανάσταση του Ελληνικού Έθνους με τις διεθνείς συμμαχίες της κάστας των δειλών και προσκυνημένων του προτεκτοράτου των Αθηνών και την αναγκαιότητα να πειστούν εκείνη για τη χρησιμότητα της ύπαρξης μιας ισχυρής Ελλάδας! Η δήλωση αυτή, δεν αποτελεί παρά την επιτομή μιας κυβέρνησης ανδρείκελων, η οποία φαντάζεται ως χάδι το ράπισμα των διεθνών της «φίλων».
Εν κατακλείδι, επιστρέφουμε στο φίλο των μασόνων την φράση: «με πίστη στις δυνάμεις μας, με επίγνωση των δυσκολιών, αλλά και με πλήρη άρνηση του επίπλαστου πατριωτισμού των απολογητών τυραννικών καθεστώτων που στράφηκαν εναντίον της χώρας μας, οφείλουμε να υπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον και να βάλουμε πάνω από το "εγώ" το "εμείς"». Επίπλαστος πράγματι ο πατριωτισμός των ψοφιμιών της συγκυβέρνησης, των απολογητών δηλαδή του μεταπολιτευτικού Καθεστώτος, το οποίο οδήγησε τον περήφανο Λαό μας στην εξαθλίωση και στρέφεται με κάθε του ενέργεια ενάντια στο Ελληνικό Έθνος. Αντί να απευθύνεται στο Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα, θα ήταν φρονιμότερο να το πράξει αντικρίζοντας το αισχρό του ψευτοδημοκρατικό προσωπείο στον καθρέφτη.
Όπως και να ‘χει, κανείς σώφρων Έλληνας δε δύναται να λάβει σοβαρά υπόψη τον αρλεκίνο της Κατεχάκη. Του απέμειναν μονάχα οι πολιτικοί του υφιστάμενοι και οι παλαμάκηδες (ότι απέμεινε κι από δαύτους…) της Συγγρού. Ακόμη και τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας (εκείνα τουλάχιστον τα οποία τιμούν το Εθνόσημο), τον γράφουν εκεί που πραγματικά του πρέπει: στα παλιότερα των υποδημάτων τους. Είτε το θέλει ο φίλος των μασόνων είτε όχι, ο Λαός και μαζί του ολάκερο το αρχαιότερο και πλέον περήφανο Έθνος της Ευρώπης, τον έχει προσπεράσει.
