Γράφει ο Κώστας Αλεξανδράκης
Πολλοί συνέλληνες μας που πραγματικά ανατρίχιασαν από τις κατά καιρούς προσπάθειες των αριστερών να εμφανιστούν ως «συγγραφείς» ή «ιστορικοί», αναρωτήθηκαν από πού αντλούν την «έμπνευση» όλοι αυτοί και δεύτερον τι συμφέροντα εξυπηρετούν, όταν προσβάλλουν τόσο βάναυσα την Ιστορική Μνήμη του Ελληνικού Λαού. ...
Αξίζει, βεβαίως, σε αυτό το σημείο, να υπενθυμίσουμε τα γεγονότα πέριξ της εκδόσεως του ανθελληνικού λιβελογραφήματος της κ. Ρεπούση, το οποίο έλεγε ότι η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν «συνωστισμός στις αποβάθρες» και προσπάθησε να επιβληθεί στα Ελληνικά Σχολεία από την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τότε η Χρυσή Αυγή είχε απαντήσει καταλλήλως στην προσβολή της Εθνικής μας Μνήμης καίγοντας το εν λόγω ρυπαρογράφημα. Ο καθεστωτικός τύπος της εποχής, έντυπος και τηλεοπτικός, μίλησε εκείνη την εποχή για «σκοταδισμό» και άλλα γραφικά, φράσεις που δεν τις χρησιμοποίησαν όταν πολτοποιήθηκαν τα αρχεία του Ελληνικού Στρατού για τον συμμοριτοπόλεμο. Μπορούμε, οπότε, ασφαλώς να συμπεράνουμε ότι ό,τι από τα παρακάτω ειπωθεί δεν αφορά μόνο τους «συγγραφείς», αλλά σύσσωμο το καθεστώς από πολιτικούς μέχρι κανάλια και λαμόγια, διεθνιστικά ή οικουμενιστικά αδιάφορο.
Ανάλογες μνήμες ξύπνησε και το περίφημο «ντοκιμαντέρ» του Τατσόπουλου που μιλούσε για την «οικονομική ευημερία» που βιώνανε οι Έλληνες κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, επιχειρώντας εμμέσως πλην σαφώς να επιβάλλει διά της διαστρέβλωσης της Ιστορίας την «ελληνοτουρκική φιλία», όχι προς χάριν της «συναδέλφωσης των λαών», αλλά την εκμετάλλευσης της Ελλάδος από την Τουρκία. Πολλά φαιδρά και γραφικά ειπώθηκαν από τον ανιστόρητο αυτό πολιτικάντη εκείνη την εποχή, μέχρι και το ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν ομοφυλόφιλος. Τι σκοπούς εξυπηρετούν όλοι αυτοί οι «συγγραφείς» και οι «διανοούμενοι» λοιπόν;
Θα μπορούσε κανείς να κάνει ενδελεχή μελέτη του ζητήματος και εν τέλει να φτάσει μέχρι τον Κεμάλ Τσιτσέκ και τον İlber Ortaylı με την περίφημη τους «Pax Ottomana» στα πλαίσια της «Pax Romana», μόνο που σε αυτή την περίπτωση τα νέα για τον παγκόσμιο πολιτισμό θα είναι κατά τι χειρότερα. Αν το έψαχνε δε κανείς παραπάνω θα έφτανε και μέχρι τον Νετζάτ Κεγίντζ και το εργώδες πόνημα του «Ο Μεγάλος Τουρκοοθωμανικός Πολιτισμός». Όμως δεν θα φτάσουμε στο σημείο να σας κουράσουμε με μία μακροσκελή ανάλυση που δεν θα προσέθετε τίποτα παραπάνω στην ανάλυση μας από το παρακάτω μεταφρασμένο απόσπασμα τουρκικού σχολικού εγχειριδίου (Emin Oktay, Tarih, Lise: III, έκδ. 1988, σσ. 237-240), που βρήκαμε στο διαδίκτυο και τα λέει, πραγματικά, όλα.
Η Ελληνική Επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1820-1829), κατά το Τουρκικό εγχειρίδιο.
«Οι Έλληνες, οι οποίοι είχαν περισσότερα προνόμια απ’ όλους τους
χριστιανικούς λαούς που τελούσαν υπό οθωμανική κυριαρχία, ζούσαν κυρίως
στην Ελλάδα, στην Πελοπόννησο, στα νησιά του Αιγαίου, στη Δυτική
Μικρασία και στα παράλια της Προποντίδας και του Εύξεινου Πόντου, όπου
ήταν εγκαταστημένοι σε πόλεις και κωμοπόλεις και ασχολούνταν με τις
τέχνες και το εμπόριο και ιδιαίτερα με τη ναυτιλία.Οι Έλληνες είχαν υποταχτεί οριστικά στο οθωμανικό κράτος επί Μωάμεθ του Πορθητή. Είχαν παραχωρηθεί τότε και σ’ αυτούς, όπως και στους άλλους χριστιανούς, ελευθερίες ως προς τα θέματα θρησκείας και γλώσσας. Στην Πελοπόννησο μάλιστα και στα νησιά του Αιγαίου οι Έλληνες ζούσαν σχεδόν αυτόνομοι.
Οι Οθωμανοί θεωρούσαν ανώτερους τους Έλληνες από τους άλλους χριστιανούς και τους διόριζαν σε ορισμένες θέσεις και ιδιαίτερα σε θέσεις διερμηνέων. Ορισμένοι μάλιστα Έλληνες άρχοντες από το Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως προωθούνταν σε θέσεις ηγεμόνων της Βλαχίας και της Μολδαβίας.
Σε σχέση με τους άλλους χριστιανικούς λαούς οι Έλληνες ήταν πιο εύποροι και πιο φωτισμένοι. Οι σχέσεις που είχαν αναπτύξει με τη Ρωσία κατά τον 18ο αιώνα συντέλεσαν στη διάδοση εθνικοαπελευθερωτικών ιδεών μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα οι Ρώσοι ήδη από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου ξεσήκωναν τους Έλληνες σε κάθε ευκαιρία εναντίον του οθωμανικού κράτους. Όταν στη διάρκεια της εκστρατείας του 1768 ο ρωσικός στόλος είχε καταπλεύσει στην Πελοπόννησο, οι Έλληνες είχαν επαναστατήσει, αλλά η επανάσταση είχε κατασταλεί αμέσως.
Στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης τα ελληνικά πλοία υπό τουρκική σημαία κυκλοφορούσαν ελεύθερα παντού και μονοπώλησαν το εμπόριο της Μεσογείου. Έτσι πλούτισαν πολλοί Έλληνες που ζούσαν σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης (όπως η Μασσαλία, η Τεργέστη, η Οδησσός) και ίδρυσαν στην Ελλάδα πολλά σχολεία και διέδωσαν σ’ όλους τους Έλληνες τις ιδέες της εθνικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Τις ιδέες τις ενίσχυσε η Γαλλική Επανάσταση. Τέλος οι Έλληνες ίδρυσαν μια μυστική οργάνωση που στόχευε στην απόκτηση της ανεξαρτησίας τους και ονομαζόταν Εθνική Εταιρεία.
Η Εθνική Εταιρεία ιδρύθηκε αρχικά το 1814 στην Οδησσό από τρία άτομα (δύο Έλληνες και ένα Βούλγαρο). Ουσιαστικός στόχος της ήταν η επανίδρυση της αρχαίας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και ο τσάρος της Ρωσίας ήταν πληροφορημένοι σχετικά με την ίδρυση της Εταιρείας.
Η Εθνική Εταιρεία ενδυναμώθηκε σε μικρό χρονικό διάστημα και ίδρυσε πολλά παραρτήματα στην Κωνσταντινούπολη και την Ελλάδα. Οι κυριότεροι εύποροι και φωτισμένοι Έλληνες έγιναν μέλη της, ανάμεσά τους και ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Αρχηγός της ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, γιος του πρώην ηγεμόνα της Βλαχίας και υπασπιστής του τσάρου.
Χάρη στις ενέργειες της Εθνικής Εταιρείας οι Έλληνες είχαν προετοιμαστεί πλήρως για να επαναστατήσουν. Δεν άφηνε όμως περιθώριο για να ξεσπάσει η επανάσταση ο Αλή πασάς, βαλής των Ιωαννίνων, που ήταν γνώστης όλων των δραστηριοτήτων της Εταιρείας. Όταν πάντως ο Αλή πασάς έκανε τη δική του επανάσταση εναντίον του σουλτάνου, οι Έλληνες επωφελήθηκαν: ενώ οι οθωμανικές δυνάμεις ήταν απασχολημένες μ’ αυτόν, η Εθνική Εταιρεία αποφάσισε να ξεσπάσει η επανάσταση.»
Παρατηρείται, λοιπόν, μία πλήρης ταύτιση απόψεων των τούρκων και των διδασκαλιών τους στο σχολείο με την αριστερή προπαγάνδα περί της Ελληνικής Ιστορίας. Μέσα στις λίγες γραμμές που παραθέσαμε είδαμε εν τάχει:
1) Επανάληψη της αριστερής προπαγάνδας ότι στην Τουρκοκρατία «περνάγαμε καλά» και συνεπώς δεν είχαμε ανάγκη να επαναστατήσουμε.
2) Η Επανάσταση ήταν αποτέλεσμα του Εθνικισμού και της Γαλλικής Επαναστάσεως. Όπως ακριβώς λένε δηλαδή οι πάσης φύσεως αντεθνικιστές, δεξιοί ή αριστεροί.
3) Δικαιολογεί το μαρτύριο του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριου Ε’ από τους τούρκους και τους εβραίους, λέγοντας ότι ήταν μέλος της «Εθνικής Εταιρίας» (σ.σ. εννοεί την Φιλική Εταιρία).
Σκοπούμενο της όλης προπαγάνδας στα τουρκικά σχολεία, είναι φυσικά η ανάταση της εθνικής υπερηφάνειας των τούρκων, δια μέσω της συσκότισης της ντροπιαστικής πραγματικά απολίτιστης ιστορίας τους. Όμως αυτό δεν ενδιαφέρει πιθανόν τους Έλληνες. Τους ενδιαφέρει, όμως, γιατί το καθεστώς αποδέχεται αμάσητα τα ψέμματα που λένε οι τούρκοι και τα αναπαραγάγει ακόμα και μέσα στα σχολεία.
Η απάντηση μπορεί να δοθεί μέσα από τις κουμπαριές, τα ζεϊμπέκικα και τα μνημόνια. Αξίζει σε αυτό το σημείο και αφού μνημονεύσαμε ήδη μια φορά την Μικρασιατική Καταστροφή, χάριν της Ρεπούση, να την μνημονεύσουμε και άλλη μία φορά, χάριν του ΚΚΕ:
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ.Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Τη “λευτεριά” μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ.Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε».
Η Τουρκία και ορθώς το πράττει από την πλευρά της επιχειρεί να δημιουργήσει εθνική συνείδηση από το μηδέν και παραλλήλως να παρουσιαστεί στην περιοχή του Αιγαίου ως συνδιαχειριστής. Όλα αυτά, βέβαια, με τις πλάτες των Αμερικανών και των Εβραίων συμμάχων τους. Η Ελληνική ή μάλλον καλύτερα ελλαδική πλευρά επιχειρεί να προετοιμάσει τον Ελληνικό Λαό για την άτακτη υποχώρηση (για άλλη μία φορά…) απέναντι στις ορέξεις των τούρκων και τις απαιτήσεις των αμερικανών. Για αυτό τον λόγο διεξάγεται η μακρά προπαγάνδα περί «ελληνοτουρκικής φιλίας», με την οποία ως σκοπό προβάλλονται συνεχώς και τα τουρκοσήριαλ από τα τουρκοκάναλα.
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
Κώστας Αλεξανδράκης
