Οι εξελίξεις στην Κύπρο αποδεικνύουν ότι η ευρωζώνη δεν έχει μέλλον, όσο αποτελεί όργανο των τοκογλύφων. Ο Ελληνισμός της Κύπρου που αντιστέκεται είναι θύμα μίας άθλιας οικονομικής επίθεσης με εστία την Γερμανία και κύριο στόχο το φυσικό αέριο της νήσου. Σειρά θα πάρει ο ...
ορυκτός πλούτος της Ελλάδος, η οποία έχει δύο δυνατότητες: ή να τα παραδώσει όλα αμαχητί στους τοκογλύφους όπως ορίζει η ξεπουλημένη συγκυβέρνηση ή να αντισταθεί στην ανθελληνική πολιτική της τρόικα. Η Ελλάς είναι μία πλούσια χώρα και πρέπει να εκμεταλλευθεί τον πλούτο της προς όφελος του ελληνικού λαού.
ΑΝΑΛΥΣΗ: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ
Από το μνημόνιο και το κυπριακό «κραχ» στις ρωσικές επενδύσεις και την αραβική άνοιξη
Του Ηλία Κασιδιάρη
Εδώ και 21 ολόκληρα χρόνια, από το 1992 που η Χρυσή Αυγή εξέδωσε το πολιτικό της πρόγραμμα, κάναμε λόγο για τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ενεργειακά κοιτάσματα και κυρίως για το πετρέλαιο της ελληνικής ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Για 21 ολόκληρα χρόνια φωνάζαμε για τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ και το κατεστημένο μας λοιδορούσε, μας έλεγε γραφικούς ή στην καλύτερη περίπτωση… χουντικούς (ίσως γιατί ο Παπαδόπουλος ήταν αυτός που ξεκίνησε να εκμεταλλεύεται το κοίτασμα του Πρίνου, που μέχρι και σήμερα παράγει πετρέλαιο!).
Φτάσαμε στο 2013, οπότε και τα σκουπίδια του πολιτικού μας συστήματος παραδέχθηκαν με μία φωνή ότι η χώρα διαθέτει πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα. Μέχρι σήμερα οι μνημονιακοί (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) χαρακτήριζαν «αστείο» ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ενώ η αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ) έλεγε ότι «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του». Ξύπνησαν σήμερα οι προδότες και των δύο παρατάξεων για ένα πολύ απλό λόγο: Γιατί η χώρα έχει δεθεί με τα δεσμά του μνημονίου και κάθε προσπάθεια εκμετάλλευσης του εθνικού μας πλούτου δεσμεύεται από τα κοράκια της διεθνούς τοκογλυφίας.
Αξίζει μία ιστορική αναδρομή στο ζήτημα των ενεργειακών μας πηγών, που θα λύσει πολλές απορίες στους αδαείς. Η ύπαρξη υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι πασίγνωστη στις μεγάλες δυνάμεις εδώ και δεκαετίες. Πολύ πριν το 1970 είχαν επιβεβαιωθεί τα κοιτάσματα του ευρύτερου ελλαδικού χώρου, που σήμερα χαρτογράφησε το νορβηγικό ωκεανογραφικό σκάφος Nordic Explorer. Και αν οι υδρίτες μεθανίου, δηλαδή το φυσικό αέριο, απαιτεί τεχνογνωσία της τελευταίας δεκαετίας για να θεωρηθεί αξιοποιήσιμο, η υπόθεση έχει μία άλλη σημαντικότερη πτυχή.
Η ανάλυση του μεθανίου που αναδύεται στην περιοχή του Κατάκολου, σύμφωνα με τον καθηγητή Φώσκολο, αποδεικνύει ότι κάτω από τις τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου βρίσκονται εγκλωβισμένες ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες πετρελαίου. «Οι φυσαλίδες των αερίων που διαφεύγουν από τον πυθμένα της θάλασσας αποτελούνται από μεθάνιο κατά 80%-90% και από υδρόθειο σε μικρότερο ποσοστό, κάτι που σημάνει πως υπάρχει πετρέλαιο – και μάλιστα εξαιρετικής ποιότητας, πολύ καλύτερης από αυτής των αραβικών χωρών». Σύμφωνα με τον ίδιο ειδικό, το κοίτασμα του Κατάκολου μπορεί να αποφέρει 200 δισεκατομμύρια δολάρια (χωρίς το πετρέλαιο που βρίσκεται εγκλωβισμένο στην ίδια περιοχή). Ενώ το τεράστιο κοίτασμα στην περιοχή του Καστελόριζου ισοδυναμεί με 50 δισεκατομμύρια βαρέλια, δηλαδή η αξία του ξεπερνά τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Με αφορμή αυτές τις αποκαλύψεις ας μελετήσουμε τι συνέβη πρόσφατα σε δύο χώρες με αποδεδειγμένα και εκμεταλλεύσιμα ενεργειακά κοιτάσματα. Πρώτο παράδειγμα η Λιβύη…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
