Η κλασική έννοια της κοινοβουλευτικής "δημοκρατίας", σύμφωνα με την οποία οι πολίτες υποτίθεται πως έχουν την ίδια δύναμη και η άμεση εκπροσώπηση τους στις πολιτικές υποθέσεις γίνεται με εκλεγμένους αντιπροσώπους της, δεν αποτελεί καν γελιογραφία της πραγματικής κατάστασης. Ούτως η άλλως οι πολίτες ψηφίζουν και σε αυτών το όνομα υποτίθεται πως γίνονται όλες οι πολιτικές πράξεις. Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι ο πολίτης έχει αλλοτριωθεί όχι μόνον απο κάθε εξουσία, αλλά και απο την απαραίτητη και λογική κατανόηση των διαδικασιών που κρατούν το κλειδί για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του. ...
Το κυριότερο χαρακτηριστικό της Ελληνικής κοινωνίας σήμερα είναι ότι οι παλιές "κοινωνικές αρχές" αντικαταστάθηκαν στο καιρό μας απο τις "ιδιωτικές αρχές". Με την οικιοποίηση και προπαγάνδα της έννοιας της λαϊκής κυριαρχίας και του εθνικού συμφέροντος, που δήθεν εξυπηρετείται απο το κράτος, έγινε δύσκολο στις αρχές αυτές να υποστηρίζουν ανεμπόδιστα τα μερικά συμφέροντα έναντια στην συντριπτική εξουσία του κράτους. Έτσι οι "ιδιωτικές αρχές" οι σύγχρονοι θύλακες της εξουσίας που ασκούν σοβαρή επιρροή στο κράτος και με δικαιολογία τη στρατηγική τους θέση στις διαδίκασίες της κοινωνίας μπορούν να καταταχτούν σε δύο κατηγορίες.
Κάποια απο αυτά είναι ορατά, συγκροτημένα, επιμέρους συμφέροντα. Τα εμπορικά επιμελητήρια, οι γεωργικοί συνεταιρισμοί, τα εργατικα συνδικάτα ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία.
Η εξουσία όμως συναγωνιστές ασκείται σε τεράστια κλίμακα απο τα αόρατα, τα μη διακριτά κέντρα εξουσίας. Τα εκδοτικά συγκροτήματα, οι πολυεθνικές, τα παρασκήνια (Lobbies) και άλλα πολλά που φτάνουν στις μέρες μας σε ξένες κρατικές παραμβάσεις για την Ελλάδα μας ασκούν την πραγματική πολιτική επιρροή. Με την μονοπώληση της νόμιμης εξουσίας απο το κράτος το πεδίο μάχης μεταφέρθηκε ολοκληρωτικά προς την άσκηση της επιρροής, άμμεσα είτε έμμεσα, προς τα όργανα είτε τους θεσμούς, που απαρτίζουν το κράτος, τα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις. Οι συγκεκριμένοι θύλακες αυτής της σημερινής εξουσίας αποτελούν σε κάθε έποχη, την άρχουσα σύμπραξη , που μπορούμε με μια λέξη να την λέμε κατεστημένο.
Τόσα χρόνια που τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα φαίνεται ότι πήγαιναν καλά, στο μυαλό και στις τσέπες των αστών, το κατεστημένο τα είχε καταφέρει καλά. Αντίθετα τώρα αρχίσαν να ομιλούν όλοι για μια βαθειά πολιτική κρίση, αντί να λένε πως το κατεστημένο δίερχεται κρίση, είτε εξαιτίας εσωτερικών ανωμαλιών, είτε εξαιτίας εξωτερικών ανωμαλιών, επειδή για παράδειγμα έκαμε την εμφάνιση κάποιος ανταγωνιστής όπως η Χρυσή Αυγή που αξιώνει μερίδιο στον πολιτικό λόγο της χώρας. Το Μνημόνιο δεν είναι η αιτία της κρίσης, η οποία εξαθλιώνει σήμερα την πατρίδα μας. Είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα που προκάλεσε την κρίση και αποτέλεσμα αυτής της κρίσης είναι το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση. Η πρωτογενή αιτία κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μέσω του οποίου δημιουργήθηκε αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα, το οποίο πάραξε αυτό το κομματικό-δυναστικό κράτος, από την αριστερά ως τη δεξιά, όπου βασίλευσε η διαφθορά, η φαυλότητα, η απατεωνιά, η κλεπτομανία και η ατιμωρησία.
Αυτές οι βλαβερές παθογένειες, για την κοινωνία μας, βρήκαν εύφορο έδαφος και «άνθισαν» ακόμη περισσότερο, λόγω της ανυπαρξίας ενός Συντάγματος που θα όριζε την αρχή και το τέλος ενός θεσμικού κράτους, στο οποίο θα εφαρμόζονταν οι νόμοι χωρίς φεγγίτες και παραθυράκια. Η αναθεώρηση του Συντάγματος του 1952 από τον Κων. Καραμανλή το 1975, που έθετε εκτός συμμετοχής από την πολιτική, την κοινωνία αλλά και οι αναθεωρήσεις που ακολούθησαν το 1986 από τον Α. Παπανδρέου, το 2001 από τον Κ. Σημίτη και το 2008 από τον Κ.Καραμανλή, αντί να βελτιώσουν το Σύνταγμα, το κατέστησαν ακόμη χειρότερο και σήμερα φαίνονται πιο καθαρά από ποτέ τα αποτελέσματά του, της διάλυσης δηλαδή της κοινωνίας μας. Παρ΄ όλα αυτά, αντί αυτό το παρακμασμένο και αποτυχημένο πολιτικό σύστημα της νομενκλατούρας, να κάνει ομαδικό χαρακίρι, βαυκαλίζεται περί του αντιθέτου και με θρασύτητα δηλώνει δια μέσω της ηλεκτρονικής σελίδας της Βουλής, πως: «το ισχύον Σύνταγμα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως Σύνταγμα με πολιτική και ιστορική νομιμοποίηση, σύγχρονο και προσαρμοσμένο στις διεθνείς εξελίξεις και παρέχον ένα πλήρες θεσμικό πλαίσιο για την Ελλάδα του 21ου αιώνα».
Έχουν καταστήσει το Σύνταγμα της Ελλάδος τριτοκοσμικό και ένα μάτσο κουρελόχαρτα και ομιλούν για την Χρυσή Αυγή απαξιωτικά. Αυτά τα πολιτικά ανδρείκελα, που δεν μπορούν να ορθώσουν λόγο απέναντι στα συμφέροντα που οδηγούν τον Ελληνικό λαό στον γκρεμό, προσπαθούν με κάθε μέσο να φιμώσουν την μόνη αληθινή φωνή, την φωνή της Χρυσής Αυγής. Στην σύγχρονη διαπλεκόμενη Ελλάδα, με πολίτευμα Κοινοβουλευτικής χούντας, η Χρυσή Αυγή, είναι αποκλεισμένη από τα ΜΜΕ ή όποτε είναι καλεσμένη, αντιμετωπίζεται με εχθρική διάθεση.
Η "δημοκρατία" τους, έγινε το άσυλο τους, το μέσο για την οικονομική τους ανέλιξη, στην πυραμίδα μίας κοινωνίας, που οι ίδιοι φροντίσαν να μετουσιώσουν σε αναίσθητη και υλιστική. Τώρα το Έθνος όμως κινδυνεύει και η Χρυσή Αυγή ανατέλει μέσα απο το σκοτάδι μιάς παρηκμαζμένης, παραπληροφορημένης,αδιαμόρφωτης Ελληνικής κοινωνίας που πορεύεται χρόνια χωρίς πυξίδα. Σήμερα, περισότερο απο ποτέ, εμείς οι Χρυσαυγίτες, οφείλουμε να επικοινωνήσουμε, με όσα μέσα ο καθένας μας διαθέτει, τον μόνο αληθινό δρόμο, αυτόν της Εθνικιστικής προσέγγισης που η Χρυσή Αυγή εκπροσωπεί, σε όλο τον Ελληνικό λαό.
Παναγιώτης Παγκάκης, οικονομολόγος
Τ.Ο Καρδίτσας
ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
