Χοντρούς
χαρακτηρισμούς για τον γνωστό Τσατσόπουλο («βιζιτού», «γελωτοποιός»
κ.α.) χρησιμοποίησε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην βουλευτής
Επικρατείας, Βασίλης Μουλόπουλος, με άρθρο του στην Αυγή. Σας
παραθέτουμε τα πιο σπαρταριστά του σημεία:
«Διαφωνώ
με τις κριτικές εναντίον του Π. Τατσόπουλου για τις τοποθετήσεις του για
την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, τον Π. Λαφαζάνη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, το
σκίτσο του Δ. Χαντζόπουλου. Τη σάτιρα. Και υποψιάζομαι ότι όλοι αυτοί
που του την πέφτουν υποκινούνται από το ποταπό αίσθημα του φθόνου
απέναντι σε έναν Άνδρα και σε έναν Πολιτικό (παρακαλώ τη διόρθωση, με Α
και Π κεφαλαία), που κατά δήλωσή του έχει “γαμήσει τη μισή Αθήνα”.
Ποιος από όλους αυτούς μπορεί να επιδείξει μια τέτοια επίδοση; Ποιος μπορεί να καυχηθεί ότι έχει πάει με 200.000 γυναίκες (τόσο είναι περίπου το 50% του ενεργού σεξουαλικά γυναικείου πληθυσμού της πρωτεύουσας). Και ταυτόχρονα να μιλάει καθημερινά στα μισά ραδιοτηλεοπτικά μέσα της Ελλάδας; Ποιος, ζηλιάρηδες, ποιος;
Εγώ είμαι στο πλευρό του. Τον θαυμάζω, τον τιμώ.
Ποιος από όλους αυτούς μπορεί να επιδείξει μια τέτοια επίδοση; Ποιος μπορεί να καυχηθεί ότι έχει πάει με 200.000 γυναίκες (τόσο είναι περίπου το 50% του ενεργού σεξουαλικά γυναικείου πληθυσμού της πρωτεύουσας). Και ταυτόχρονα να μιλάει καθημερινά στα μισά ραδιοτηλεοπτικά μέσα της Ελλάδας; Ποιος, ζηλιάρηδες, ποιος;
Εγώ είμαι στο πλευρό του. Τον θαυμάζω, τον τιμώ.
Όταν ο
Πέτρος, που πάει παντού (εδώ πάει ένα καλό σατιρικό σκίτσο που να τον
παρουσιάζει ως βιζιτού), δήλωνε “είμαστε όλοι χρυσαυγίτες”, έκανε μια
ιδιοφυή πολιτική κίνηση που οι μαοσταλινικοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσαν να
κατανοήσουν: έκανε τη μεγάλη υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, έβαλε
τη βάση για ένα παλλαϊκό μέτωπο σωτηρίας της χώρας χωρίς αποκλεισμούς.
Συντρόφισσες
και σύντροφοι, ακόμη και αν δεν υπήρχε ο Π. Τατσόπουλος, θα έπρεπε να
τον εφεύρουμε. Στις δύσκολες ώρες που ζούμε χρειάζεται και κάποιος με
πηγαία αίσθηση της σάτιρας για να “κάνει το χειλάκι μας να σκάσει”.
Κάθε
κόμμα θα πρέπει να έχει τον γελωτοποιό του. Η Ν.Δ. έχει τον Άδωνι, το
ΠΑΣΟΚ τον Πάγκαλο κι εμείς τον Τατσόπουλο. Ήγγικεν η ώρα να
αναγνωρίσουμε τα χαρίσματα του Ανδρός, να τον στηρίξουμε να
αντιμετωπίσει της αήθεις επιθέσεις που δέχεται και να αναφωνήσουμε:
“Είμαστε όλοι Τατσόπουλοι”.
(ΥΓ):
Άρχισαν τα δημόσια… συντροφικά μαχαιρώματα στο συνονθύλευμα από τώρα,
που βρίσκεται στον προθάλαμο της εξουσίας. Φανταστείτε τι… ξεκατίνιασμα
έχει να πέσει αν μπει και στα… ιδιαίτερα!