Αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν την θέλουμε: «Ε.Ε. τοκογλύφων και λαθρομεταναστών»


Το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αντίθετα με τις προσδοκίες των ευρωπαϊκών Λαών, έχει εξελιχθεί σε θηλιά που πνίγει τα εθνικά κράτη, αποδεικνύεται ολοένα και περισσότερο. Μετά τις ...

εθνικές οικονομίες οι οποίες παραδόθηκαν στο κέντρο λήψης αποφάσεων των Βρυξελλών, σειρά έχει η μεταναστευτική πολιτική, η οποία θα καθορίζεται από την έδρα της ΕΕ.
Αυτό επισήμανε ο Μισέλ Τσερκόνε, εκπρόσωπος της αρμόδιας επιτρόπου για τις εσωτερικές υποθέσεις της ΕΕ, Σεσίλια Μαλμστρεμ. Χαρακτηριστικά δήλωσε πως είναι ενάντια στην Ε.Ε. και στο διεθνές δίκαιο να μην γίνονται δεκτοί οι αιτούντες άσυλο από τρίτες χώρες. «Οι επαναπροωθήσεις απλά δεν επιτρέπονται. Δεν είναι σύμφωνες με τις κοινοτικές και τις διεθνείς υποχρεώσεις. Τα κράτη μέλη δεν μπορούν, δεν πρέπει και δεν θα έπρεπε να προβούν σε οποιαδήποτε επαναπροώθηση», δήλωσε με έμφαση ο αξιωματούχος της Ε.Ε..
Μ' αυτό τον τρόπο, απηύθυνε εμμέσως προειδοποίηση σε Ελλάδα και Βουλγαρία να πάψουν να κλείνουν τα σύνορά τους σε πρόσφυγες που επιχειρούν να εισέλθουν στις δύο χώρες από την τουρκική επικράτεια. Τον ελληνικό φράχτη των 12,5 χλμ στα ελληνοτουρκικά σύνορα σκοπεύει να αντιγράψει η βουλγαρική κυβέρνηση, ανεγείροντας έναν παρόμοιο μήκους 30 χλμ κοντά στην πόλη Έλχοβο.
Ερωτηθείς από δημοσιογράφους για το ζήτημα της ανέγερσης φραχτών ή τειχών από διάφορα κράτη, ο Τσερκόνε απάντησε πως εκείνα είναι ελεύθερα να καθορίσουν τα μέτρα προστασίας των συνόρων τους. Την έννοια της ελευθερίας βεβαίως, την καθόρισε ως εξής: «αυτό είναι, φυσικά, η επιλογή τους. Αλλά πάντα λέμε ότι οι τοίχοι δεν λύνουν τα προβλήματα. Αυτό που λύνει τα προβλήματα είναι μια συνεπής διαχείριση των δομών των μεταναστευτικών ροών και των αιτούντων άσυλο», οπότε και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να εκπλήξει τον οποιοδήποτε μια μελλοντική οδηγία της Ε.Ε. η οποία θα χαρακτηρίζει τους φράχτες «ρατσιστικούς».
Καθίσταται σαφές, πως η πλήρης παράδοση της εξουσίας των εθνικών κρατών στο υπερκέντρο των Βρυξελλών, έχει συντελέσει τα μέγιστα στην εξαθλίωση των ευρωπαϊκών Λαών, οι οποίοι βιώνουν τόσο την δουλεία των τόκων από τις συμμορίες των τραπεζιτών, όσο και τα μύρια δεινά της λαθρομετανάστευσης.