Να είμαι ανάμεσα στους Μυρμηδόνες του Αχιλλέα και να σκοτωνόμουν στη πολιορκία της Τροίας...
Να ακούω τον Μιλτιάδη στο Μαραθώνα να λέει πως εκείνοι έχουν πατρίδα να γυρίσουν αν χάσουν τη μάχη, ενώ εμείς αν ηττηθούμε δε θα έχουμε πατρίδα να επιστρέψουμε...
Να είμαι δίπλα στο νεκρό Λεωνίδα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος...
Να πολεμώ πλάι στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ψηλά στα τείχη της Βασιλεύουσας...
Να είμαι δίπλα στο Παπαφλέσσα στο ταμπούρι του στο Μανιάκι...
Να είμαι δίπλα στον Άγνωστο Στρατιώτη στα Οχυρά του Ρούπελ...
..... παρά να στέκομαι βουβός και άβουλος
στους τραπεζίτες και τους πολιτικούς που βιάζουν τη χώρα μου...
