Δεν είναι η πατρίδα μας το κράτος των Σαμαροβενιζέλων!
Το κράτος είναι απλώς ένα σύστημα διαχείρισης της κοινωνίας
που αλλάζει ανάλογα με τα πρόσωπα τα οποία εντελώς πρόσκαιρα και
συγκυριακά το στελεχώνουν. Το κράτος πιθανόν να είναι δίκαιο ή άδικο,
ικανό ή ανίκανο, αφερέγγυο, αυταρχικό και σπανίως στοργικό να δέρνει
τους συνταξιούχους, να μη σέβεται ζώντες και τεθνεώτες, να μεροληπτεί,
να ψεύδεται, να εξαπατά, να χρηματίζεται, να ...
τρομοκρατεί.
Η πατρίδα είναι κάτι ακλόνητο, βαθύ και καθοριστικό για τον άνθρωπο.
Η πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο.
Η πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο.
Αυτή μας προσδιορίζει και νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας.
Η πατρίδα μας, η Ελλάδα μας, είναι οι σύγχρονες Θερμοπύλες που θέλουν
να ισοπεδώσουν οι παγκοσμιοποιητές και να κατακτήσουν οι νεοταξίτες με
τα δουλικά τους. Σ’ αυτές τις Θερμοπύλες δεν στέκονται όλοι. Μόνο
εκείνοι οι “ωραίοι τρελοί” που παίζουν με τον χάρο και που την τιμή τους
την ορίζουν πάνω από τα χρυσάφια και τα πλούτη όλου του κόσμου. Εκείνοι
οι τρελοί που πεθαίνουν σαν ήρωες, χαράζοντας δρόμους κι ανοίγοντας
ορίζοντες για τους άλλους που ακολουθούν…
Στην αιώνια διαδρομή μας δεχθήκαμε πολλών ειδών προκλήσεις! Και σε όλες ανταποκριθήκαμε και τα καταφέραμε!
Το ίδιο καλούμαστε να κάνουμε και τώρα!
Αν δεν ξεχάσουμε την πίστη μας, που μας κράτησε σαν έθνος ζωντανό όταν αλύπητα μας χτυπούσαν οι πασάδες και οι αγάδες…
Αν μείνουμε στέρεοι στα ιδανικά της φυλής μας…
Αν τιμήσουμε το όνομα που η ιστορία μας έβαλε να κουβαλάμε…
Αν επικαλεστούμε εκείνες τις δυνάμεις που πάντα στάθηκαν στο πλευρό
του Ελληνικού έθνους και που τιμήθηκαν και δοξάσθηκαν στο διάβα του
χρόνου από τους Έλληνες…
Τότε να είστε βέβαιοι πως για κάθε θυσία μας, για κάθε ώρα που θα
περνάμε μαρτυρώντας στα αόρατα κελιά και τις φυλακές των τραπεζιτών,
κάθε στιγμή που θα υποφέρουμε για να τιμήσουμε την κληρονομιά μας, θα
μας επιστραφεί στο πολλαπλάσιο και θα απολαύσουμε στο τέλος τους καρπούς
αυτής της θυσίας.
Είναι της μοίρας μας γραφτό να πολεμάμε με θηρία και να πετυχαίνουμε νίκες.
Αλλά ακόμη και μέσα από τις ήττες μας, παραδίδουμε μαθήματα ανθρωπισμού και αξιών σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Γιατί έχουμε μάθει να παλεύουμε και να νικάμε.
Να παλεύουμε με ορατές και αόρατες δυνάμεις και να εξυψωνόμαστε μέσα από τους αγώνες μας.
Και να θυμάστε, αδέρφια, πως και τώρα μας φοβούνται οι μισεροί, γι’ αυτό και μας χτυπάνε ανελέητα.
Τρέμουν τη ρίζα που μας γέννησε, σκιάζονται τη στιγμή που θα
σηκωθούμε όρθιοι και περήφανοι, θα φορέσουμε τ’ άρματα της φυλής μας,
για ν’ απαιτήσουμε τα δικά μας και τα κλεμμένα πίσω…
Νομίζουν πως θα μας λυγίσουν και ξεχνούν οι δύσμοιροι πως ετούτη τη
φυλή, τούτο το έθνος. όταν το χτυπάς πεισμώνει κι όταν το φοβερίζεις,
το οργίζεις…
Άντε, λοιπόν, καλό αγώνα να έχουμε, κι όσο πιο δύσκολος γίνει, τόσο καλύτερα για εμάς που θα είμαστε οι νικητές.
Κι άλλο από αγώνα δεν γνωρίζει η φυλή μας που έσπειρε αυτή τη γη με κόκαλα ηρώων και την πότισε με αίμα γενναίων.
