Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου
Αλήθεια, πως συμπεριφέρονται μεταξύ τους
τα κόμματα που συγκροτούν το συνταγματικό, ή δημοκρατικό τόξο,-τώρα
τελευταία δεν μπορούν να καταλήξουν τι θα αναγράφεται στην επιγραφή του
“καταστήματος” τους- όταν δεν ανάγουν μια μεμονωμένη εγκληματική πράξη
σε συλλογική ...
πολιτική ευθύνη ενός ιδεολογικού χώρου, όταν δεν προβάλουν
από τα έμμισθα ΜΜΕ, μέσω οχετών ψεύδους και συκοφαντιών, μια
αντεστραμμένη πραγματικότητα, όταν στα τηλεοπτικά πάνελ επί ατελείωτες
ώρες δεν στήνουν δικαστήρια με δίκες και καταδίκες, χωρίς να δίνουν το
δικαίωμα σε αυτούς που κατηγορούνται να προβάλλουν αντίλογο, όταν με
αφορμή ένα τραγικό συμβάν δεν προσπαθούν να εκτρέψουν την κοινή γνώμη
από την ουσία και τους αληθινούς πρωταγωνιστές της κρίσης και του
προβλήματος, που είναι αντίστοιχα η ξενόδουλη πολιτική τους και αυτοί οι
ίδιοι, μετατοπίζοντας την μέσω μιας μυθοπλαστικής δαιμονολογίας και
κινδυνολογίας και μέσω της στοχοποίησης ως καταλύτες της “δημοκρατίας”,
αυτών που αποκαλύπτουν και βροντοφωνάζουν την αλήθεια
και καταγγέλλουν το ανθελληνικό καταστρεπτικό έργο τους, όταν μέσω της
αντικοινωνικής συμπεριφοράς ενός ανεγκέφαλου και ψυχωτικού ατόμου, που
εν τέλει αποτελεί το αποτέλεσμα, του μίσους, και του διχασμού που οι
ίδιοι εξώθησαν μια ολόκληρη κοινωνία, προκειμένου να υπερασπιστούν και
να διατηρήσουν τα κοινοβουλευτικά, κομματικά και συνδικαλιστικά αξιώματα
και οφέλη τους, δεν προβάλουν ως απόλυτη αιτία του κακού και της
πολιτικής, πολιτιστικής και κοινωνικής παρακμής το Εθνικιστικό Κίνημα.
Όταν τέλος δεν ποινικοποιούν το δικαίωμα,
της αγάπης στην Πατρίδα και στην Φυλής της διατήρησης μιας άρτιας και
αλώβητης Ιστορικής συνείδησης και της επιτέλεσης κοινωνικού έργου και
προσφοράς, υπέρ του πολύπαθου Ελληνικού Λαού.
Πως συμπεριφέρονται;
Τρώγονται μεταξύ τους. Η διχόνοια και
η μισαλλοδοξία που τους διακατέχει να υπερτερήσουν ο ένας έναντι του
άλλου και εις βάρος του Ελληνικού Λαού, τους οδηγεί σε ατραπούς συνεχούς
πολιτικής και λεκτικής αντιπαράθεσης, ανταλλαγής κατηγοριών και
βαρύτατων χαρακτηρισμών, καθώς και στην έκδηλη έλλειψη σεβασμού προς την
δημοκρατία και τους θεσμούς δεοντολογίας, που αυτοί διαλαλούν ότι
υπερασπίζονται και φυλάττουν.
Συγκεκριμένα μετά την γνωστοποίηση μέσω
της Γερμανικής εφημερίδας Die Zeit άρθρου, βάσει του οποίου ο
αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος, ζήτησε από το
στέλεχος της ΕΚΤ κύριο Άσμουσεν να αλλάξουν οι αριθμοί για να εμφανιστεί
μικρότερο ή και να εξαφανιστεί το χρηματοδοτικό κενό της χώρας, ο
ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση, παρά τις διαψεύσεις του κυρίου Βενιζέλου,
προσπαθώντας να δημιουργήσει για μια ακόμη φορά πόλωση και ν’ αποκομίσει
πολιτική υπεραξία.
Σε απάντηση το γραφείο τύπου του ΠΑΣΟΚ
εξέδωσε ανακοίνωση βάσει της οποίας κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για “γλύψιμο”
(οποία εκφραστική δεινότης!!!!!!!!) του κυρίου ‘Άσμουσεν, όπως επίσης
προσωπικά τον κύριο Τσίπρα ότι βάσει των δηλώσεων του περί μη
βιωσιμότητας του Ελληνικού δημοσίου χρέους, υπονομεύει εν ψυχρώ τις
προσπάθειες της Χώρας και τις θυσίες του Λαού και ταυτίζεται με τους πιο
ακραίους διεθνείς κύκλους που τροφοδοτούν συνεχώς την αβεβαιότητα σε
βάρος της Ελλάδας και της Ευρωζώνης συνολικά.
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι στην περίπτωση
σύμπραξης για την καταπολέμηση της Χρυσής Αυγής, στην περίπτωση αναγωγής
και ταύτισης της πολιτικής και κοινοβουλευτικής μας ύπαρξης με την
κατάλυση της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ομαλότητας, της κοινωνικής
ειρήνης, στην περίπτωση κοινής εκστρατείας προβοκάτσιας, λασπολογίας
και συκοφάντησης με απώτερο σκοπό την γενικευμένη απαξίωση μας στην
συνείδηση του Ελληνικού Λαού, τα πάντα βαίνουν αρμονικά για
τις δυνάμεις του συνταγματικού, ή δημοκρατικού τόξου.
Όταν όμως πρόκειται για την διακυβέρνηση
της Ελλάδας, της Χώρας που έχει μαρτυρήσει και υποφέρει από
αυτή ταύτη την διακυβέρνηση τους, τρώγονται όπως ο σκύλος με την γάτα.
Παρεμποδίζοντας, καταγγέλλοντας και απαξιώνοντας ο ένας την πολιτική του
άλλου.
Γιατί η ουσία είναι μια. Το μόνο που δεν
τους απασχολεί είναι η Ελλάδα και Λαός. Η οικονομική ανόρθωση, η διαφυγή
από το δυσθεόρατο χρέος, η επανάκαμψη της κοινωνίας και της κοινωνικής
πολιτείας τους αφήνουν αδιάφορους. Απλά αποτελούν γι αυτούς, φθηνά
επικοινωνιακά τρικ και προκάλυψη του πραγματικού ρόλου καταστροφής και
ολέθρου, που επιτελούν αυτοί οι επαγγελματίες πολιτικάντηδες και
κομιστές φρούδων ελπίδων, εις βάρος του Ελληνισμού.
Με όπλα τους τα άθλια
και εγκάθετα ΜΜΕ διαστρεβλώνουν, συκοφαντούν, παραχαράσουν και επιβάλουν
κυρίαρχες απόψεις, μεταφερόμενες από τα ξένα αφεντικά τους.
Θα τελειώσουμε με ένα απόσπασμα από την εφημερίδα Guardian από άρθρο της ανταποκρίτριας της στην Αθήνα Helena Smith
«Οι Έλληνες αξιωματούχοι ελπίζουν ότι από
τη στιγμή που θα εκλεγεί η νέα κυβέρνηση στη Γερμανία, το Βερολίνο θα
συμφωνήσει να συζητήσει τη διαγραφή του χρέους – κάτι που θεωρείται ως ο
μοναδικός τρόπος προκειμένου να χαρακτηριστεί βιώσιμο το χρέος των 321
δισ. ευρώ. Αλλά πολλά θα εξαρτηθούν από την πολιτική σταθερότητα και
αυτή μόνο δεδομένη δεν είναι».
Πως ερμηνεύεται αυτό;
Η κυβέρνηση της αστικής δημοκρατίας,
συνεπικουρούμενη από τα κόμματα των απατεώνων, καταχραστών, δοσίλογων
και ριψάσπιδων, με αφορμή το τραγικό συμβάν του Κερατσινίου, έχει
ξεκινήσει εις βάρος του Εθνικιστικού Κινήματος, μια παράνομη εκστρατεία,
μια παράνομη κατά μέτωπο μάχη χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που έχει στα
χέρια της, προκειμένου να μας θέσει εκτός νόμου.
Αυτό όμως ως επακόλουθο θα επιφέρει την καταιγιστική αντίδραση από μεγάλο μέρος του Ελληνικού Λαού.
Προκειμένου λοιπόν να αμβλύνει το
λαϊκό μένος και να εφησυχάσει την αποδοκιμασία για την δόλια και
αντίθετη του Συντάγματος τακτικής της, όπως επίσης και να αποτρέψει
την ηρωοποίηση μας, προτίθεται να μας παρουσιάσει ως την κύρια αιτία
δημιουργίας πολιτικής αστάθειας και κατ επέκταση ως τον ανασταλτικό
παράγοντα, της απόφασης διαγραφής χρέους της Χώρας μας, από τους
Ευρωπαίους δανειστές.
Επομένως η πολιτική και γιατί όχι φυσική
μας εξόντωση θα προβληθεί ως απαραίτητη προϋπόθεση, για την σωτηρία και
την οικονομική ανάκαμψη.
Και εδώ δεν πρόκειται να διαφωνήσει κανένας.
Αλλά ας γνωρίζουν οι πάντες ότι κανείς
και τίποτα δεν μας κάμπτει, ή μας φοβίζει όπως επίσης ότι εντός, ή εκτός
κοινοβουλίου, εντός ή εκτός νόμου. θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε,
πάντα εμείς τουλάχιστον, δια της νομίμου οδού, για την απελευθέρωση της
Πατρίδας μας και την Αναγέννηση του Ελληνισμού.
Ψηλά τις σημαίες!
Η κρατική τρομοκρατία δεν θα περάσει!
