Aπό τον Ελληνισμό της Ανατολής ο Ποντιακός πληθυσμός συγκέντρωσε και δημιούργησε τον μεγαλύτερο πυρήνα αντίστασης στην Τουρκική θηριωδία. Η πρόφαση των νεοοθωμανιστών για ...
λήψη 'προληπτικών' στρατιωτικών μέτρων ΄ λόγω του Α' ΠΠ ,στην ουσία μαζικής εξόντωσης του Ελληνικού στοιχείου στην απομονωμένη θέση του Πόντου σε σχέση με την Ιωνία και την Α.Θράκη είχε ως αποτέλεσμα οι Τούρκοι να προβαίνουν σε σκληρότερες τακτικές. Επομένως η δημιουργία σωμάτων αυτοάμυνας του Ελληνισμού καθίσταται αναγκαία και ξεκινά από τα τέλη του 1914. Σημειώνεται ότι οι μεγαλειώδεις νίκες των Ελλήνων στους Βαλκανικούς πολέμους '' ενοχοποιούσαν'' αυτόματα όλους τους υπό Οθωμανικό ζυγό Έλληνες και αποτελούσαν ακόμα μια αφορμή για την εξόντωσή τους.
Τα 'στρατιωτικά μέτρα ' των Οθωμανών επιβάλλουν : 1) Απομάκρυνση στρατευσίμων 2) Δημιουργία ταγμάτων εργασίας ( τα περιβόητα αμελέ ταμπουρού ) όπου χιλιάδες Έλληνες εξοντώθηκαν από τις απάνθρωπες και άθλιες συνθήκες 3) επιτάξεις και καταλήψεις σπιτιών και καταστημάτων 4) μαζικούς εκτοπισμούς στο εξωτερικό και 5) διακοπή συγκοινωνίας με την Ρωσία που ήταν τότε η ανάσα του Πόντου. Αυτό ίσχυε βέβαια πριν έρθουν οι Μπολσεβίκοι και ταχθούν απροκάλυπτα με το μέρος των Τούρκων . Τα ανεπίσημα μέτρα περιλάμβαναν αναρίθμητες βιαιοπραγίες ,ληστείες και εξαναγκασμούς στις ορέξεις του Μογγολικού φύλου.
Τα Ποντιακά σώματα αναπτύχθηκαν κυρίως στον Δυτικό Πόντο , στην Αμισό , στην Πάφρα και στην Τοκάτη . Στα Ανατολικά τα σώματα των Σανταίων με αρχηγό τον ικανό Ευκλείδη δρούσαν στις περιοχές της Τραπεζούντας , Ματσούκας και Αργυρούπολης. Απαριθμούσαν στο σύνολό τους 20.000-25.000 άνδρες. Η διάρθρωση των ομάδων θυμίζει εκπληκτικά των αγωνιστών του '21 με την εξουσία του οπλαρχηγού και τα πρωτοπαλίκαρά του αλλά με την προσθήκη του συμβουλίου για λήψη σημαντικών σοβαρών αποφάσεων . Μιλούσαν κυρίως την ποντιακή διάλεκτο ,ιδίως όταν το τμήμα ήταν αμιγώς ομοιογενές. Πιο ξακουστοί καπεταναίοι ήταν οι Στυλιανός Κοσμίδης (Ιστυλ Αγάς ), Παντελής Αναστασιάδης , Δημήτρης Χαραλαμπίδης , Καπετάν Αντών , Κοτσά Αναστάς ,Αναστάσιος Παπαδόπουλος , Ασλανίδης Σάββας , Ιωάννης Χριστοφορίδης , Ευκλείδης Κουρτίδης , Γερμανός Καραβαγγέλης , Κοτσερίδης Βασίλειος κ.α. Αριθμητικά πάντα λιγότεροι τσάκιζαν τα τουρκικά τμήματα όπου τα έβρισκαν. Στις 16/11/1916 στο όρος Αγιού Τεπε το τμήμα του Παντελ Αγά συγκρούστηκε με χιλιάδες Τούρκους προκαλώντας 125 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες με ελάχιστες δικές του απώλειες και σώζοντας χιλιάδες γυναικόπαιδα. Τέλη του 1917 στο σπήλαιο της Παναγίας πραγματοποιείται το ολοκαύτωμα των υπερασπιστών για αποτροπή ομαδικής ατίμωσης των γυναικών . Το Αρκάδι της Κρήτης επαναλαμβάνεται 51 χρόνια αργότερα.. Στις 7/7/1921 ο Ιστυλ Αγάς αποτρέπει τον βιασμό 6.000 γυναικόπαιδων απωθώντας τα στίφη του Τοπάλ Οσμάν . Φθινόπωρο του '21 ο Αναστάσιος Παπαδόπουλος συνέτριψε τους Τούρκους του Λιβά Πασά προκαλώντας 700 απώλειες στον μισητό εχθρό. Τον Μάη του '22 στο Δαζλή πετυχαίνουν λαμπρή νίκη ενάντια σε 10.000 εχθρούς. Η συμμετοχή των γυναικών είναι αξιομνημόνευτη και στους πολεμικούς αγώνες όσο και στην ενίσχυση των ανταρτών με κάθε μέσο . Τους εφοδίαζαν με τρόφιμα και όπλα που αγόραζαν από πλούσιους τούρκους έμπορους σε μια εποχή που και η αμυδρή υποψία ότι συνεισφέρει μια γυναίκα στους αντάρτες ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα βιαζόταν και θα εκτελούνταν . Πρέπει να τονιστεί ότι οι αντάρτες της Αμισού και της Πάφρας δεν νικήθηκαν ποτέ και παραδόθηκαν μόνο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή με συνθήκη ειρήνης που τους επέτρεπε να έλθουν στην Ελλάδα. Οι εναπομείναντες πολεμιστές ,απόγονοι των δοξασμένων Κομνηνών απελπιστικά μόνοι αναγκάζονται να παραδώσουν τα όπλα που δεν τους στέρησαν τις νίκες. Ο αγώνας τους έσωσε εκατοντάδες χιλιάδες πληθυσμού αλλά δεν απέτρεψε την γνωστή γενοκτονία που είχε ως θύματα 353.000 Έλληνες του Πόντου. Την μνήμη των οποίων πρέπει να φυλάμε στην ψυχή μας και να αναλογιζόμαστε την προδοσία των προωθητών της 'ελληνοτουρκικής ' φιλίας...
antepithesi.gr
