Ορμώμενος από προσφάτως αναρτηθέν σχόλιο στη σελίδα σας, σχετικά με επιστολή μαθήτριας-μέλους του ΣΥΡΙΖΑ, αναρτηθείσα στο left.gr, για την Χρυσή Αυγή στα σχολεία, αποφάσισα να συντάξω το παρόν κείμενο με στόχο να απαντήσω ευθέως στην ίδια και εμμέσως στους υπολοίπους… νεολέρους συντρόφους της. Ως μαθητής της Γ΄ Λυκείου, θεωρώ ότι είμαι ο πλέον αρμόδιος, από την άποψη πως μοιραζόμαστε την ίδια σχολική πραγματικότητα. ...
Ανησυχούν, λοιπόν, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για την άνοδο της Χρυσής Αυγής στα σχολεία, γεγονός βέβαια που οφείλεται στη γενικότερη άνοδο του εθνικισμού στην ελληνική κοινωνία. Στην επιστολή της εν λόγω μαθήτριας, οι εθνικιστές παρουσιάζονται ως πρώην τραμπούκοικαι νυν «οπαδοί» ενός φαινομένου που, όπως υποστηρίζουν έχει αλλάξει ριζικά τα σχολικά δεδομένα. Στο ίδιο μήκος κύματος, η τάξη μοιάζει περισσότερο με στρατόπεδο χωρισμένο σε «παρατάξεις». Απ’ τη μία η «εκλεπτυσμένη» σχολική ελίτ της αριστεράς και της… προόδου, κι απ’ την άλλη οι «αλήτες» και οι «μάγκες» που εν μία νυκτί έγιναν «φασίστες». Στο ενδιάμεσο βρίσκεται ο εκάστοτε διδάσκων, σε ρόλο διαιτητή που προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα. Οι «πολιτισμένοι», λοιπόν, του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών, απ’ το ελαφρύ ροζ ως το βαθύ κόκκινο, δέχονται τις ύβρεις και τις φωνές των «υπανθρώπων» -σύμφωνα με τις δηλώσεις βουλευτή του κόμματος- χρυσαυγιτών, ενώ αυτοί προσπαθούν με λογικά επιχειρήματα και με όπλο τους πάντοτε τον διάλογο να επαναφέρουν τους συμμαθητές τους «στον σωστό δρόμο».
Αυτή είναι, λοιπόν, η εικόνα του ελληνικού σχολείου μέσα από τα μάτια της συντρόφισσας, εικόνα που μπορεί να γίνει εύκολα πιστευτή εξαιτίας της αριστερής προπαγάνδας που οργιάζει. Προς απογοήτευση όμως των νέων του ΣΥΡΙΖΑ, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ξεκινώντας από τους ίδιους τους μαθητές που ανήκουν στην αριστερά, αυτούς τους «υπεράνω», στα πρόσωπά τους βλέπεις τα αυριανά κομματόσκυλα, παιδιά δίχως πολιτικές βλέψεις και όνειρα, αλλά κομματικές επιταγές. Αναπαράγουν τις χιλιοειπωμένες αρλουμπολογίες της παράταξης, καλυμμένες από το περίβλημα μιας σοβαροφάνειας, που αγγίζει τα όρια του γραφικού. Με αποτέλεσμα, να εκτίθενται ανεπανόρθωτα στα μάτια των συμμαθητών τους, που από τη φύση της ηλικίας τους ψάχνουν κάτι πραγματικά ρηξικέλευθο και επαναστατικό, μακριά όμως από το διεθνιστικό κουφάρι της αριστεράς.
Περνώντας στους αλλοδαπούς «συντρόφους», που φυσικά χαίρουν της εκτίμησής τους, θέλω να στο σημείο αυτό να ρωτήσω κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη, ποιοι είναι οι τραμπούκοι στα ελληνικά σχολεία: οι χρυσαυγίτες ή οι Αλβανοί, οι Βούλγαροι και οι «καινούργιοι» για τα δεδομένα της ελληνικής παιδείας τριτοκοσμικοί, που αλωνίζουν στα σχολεία με μαχαίρια, δε δείχνουν κανένα σεβασμό στους χώρους και στοχοποιούν αυθαίρετα τον οποιονδήποτε; Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν συμμορίες ξένων μέσα στα σχολεία που διακινούν ναρκωτικά, μόνο και μόνο επειδή τους δίνουν το ελεύθερο οι «ιδεολόγοι» του χώρου σας, αγαπητή μαθήτρια. Αυτά, λοιπόν, για τους «κατατρεγμένους» που λυμαίνονται τα ελληνικά σχολεία.
Σαφώς, δεν θα μπορούσα να μην σχολιάσω τους «καημένους» καθηγητές, που προσπαθούν (με καλό βέβαια τρόπο, μην τσαντίσουν τους… φασίστες), να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Αυτοί οι «καημένοι» καθηγητές, που καταχρηστικά φέρουν τον τίτλο, είναι εκείνοι που επί 30 και πλέον χρόνια περνούν την χοντροκομμένη αριστερίστικη προπαγάνδα τους στις τάξεις, οι ίδιοι που πρωτοστατούν στις απεργίες και συνδράμουν τις καταλήψεις των διαφόρων «κοινωνικών αγωνιστών». Είναι οι ίδιοι που αντιτίθενται σε κάθε τι ελληνικό, που αμαυρώνουν τις εθνικές μας επετείους και που στο μάθημα της Ιστορίας μας μαθαίνουν πως ο Βελουχιώτης, ο άρρωστος αυτός σαδιστής και σφαγέας, ήταν… εθνικός ήρωας. Είναι, τέλος, αυτοί που το «δημοκρατικό» τους μεγαλείο, τους επιτρέπει να αποβάλλουν μαθητές και να τους εκδικούνται μέσω της βαθμολογίας, επειδή δεν έσκυψαν ποτέ κεφάλι στο σάπιο κατεστημένο τους και δηλώνουν υπερήφανα ΕΛΛΗΝΕΣ! Κι επειδή λένε πως ο καθρέφτης της κοινωνίας μας είναι η παιδεία της, είστε οι τελευταίοι που μπορείτε να μιλάτε, γιατί ο χώρος σας, που είχε επιβάλλει την κόκκινη χούντα, λειτούργησε καταλυτικά για όλη αυτή την κατάντια. Χρόνια τώρα τα σχολεία σας παρήγαγαν ηττημένα μυαλά, νεογενίτσαρους άβουλους να αντισταθούν, ανίκανους να χρησιμοποιήσουν ότι πολυτιμότερο, το νου τους!
Κλείνοντας, οφείλω να σχολιάσω κάτι τελευταίο. Το δίλημμα που θέτει η μαθήτρια και που εμμέσως διαπερνά ολόκληρο το κείμενό της, είναι: ή εμείς ή αυτοί. Αυτό καλύτερα να το διαβάσει ο πρόεδρος του πολύχρωμου συνονθυλεύματος που είναι ενταγμένη, όταν ξαναμιλήσει για καλλιέργεια εμφυλιοπολεμικού κλίματος! Για να μείνει με την απορία, όμως, η απάντηση εδώ είναι ότι δυστυχώς για σας «είμαστε το αύριο κι είσαστε το χθες». Οι καιροί που δρούσατε ανενόχλητοι και αποδομούσατε κάθε τι το εθνικό μέσα στα ελληνικά σχολεία, πέρασε ανεπιστρεπτί. Από δω και πέρα, στα ανθελληνικά σας σχέδια θα ορθώνονται τείχη, για να ξαναγίνει επιτέλους η ελληνική παιδεία εργαλείο πνευματικής προόδου, για να ξαναβρεί τον ελληνικό προσανατολισμό της και να φωτίσει τους νέους, όπως μόνο η παιδεία των προγόνων μας κατάφερε να κάνει.
Ζήτω η Νίκη!
Νίκος Μ.
ethnikismos.net
