Για να κατανοήσουμε τα κατωτέρω αναφερόμενα δεν απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις στην οικονομική επιστήμη ή εμβάθυνση στα διάφορα μοντέλα οικονομικής διοίκησης. Αρκούν γνώσεις αριθμητικής και μη επιρροή από τα σιωνιστικά ΜΜΕ που προσπαθούν εναγωνίως να μας πείσουν ότι ζούμε στον παράδεισο, που είναι βέβαια ο παράδεισος των τοκογλύφων και η κόλαση για τους ...
υπόλοιπους.
Σύμφωνα με το think tank της βρετανικής οικονομίας «Institute of Economic Affairs» (IEA) οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και η ΕΕ βρίσκονται προ της οικονομικής καταστροφής, η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και να επιλυθεί αν δεν γίνουν επώδυνες περικοπές και σημαντικές φορολογικές αυξήσεις. Το «Ινστιτούτο Οικονομικών Υποθέσεων» εκτιμά ότι το πραγματικό παθητικό, χρέος δηλαδή, των ΗΠΑ ανέρχεται στα 120 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Το ΙΕΑ υπολογίζει αυτό το πραγματικό χρέος λαμβάνοντας υπόψη μελλοντικές απαιτήσεις, οι οποίες είναι 7-πλάσιες του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης, ήτοι 17 περίπου τρισεκατομμύρια επί 7 ίσον 120 τρις. δολλάρια. Οι κύριες μελλοντικές απαιτήσεις είναι τα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας και οι συντάξεις.
Το Ινστιτούτο ΙΕΑ επίσης εκτιμά ότι το τεράστιο αυτό χρέος και η προδιαγραφόμενη οικονομική καταστροφή δεν μπορεί να επιλυθεί χωρίς επώδυνες, αιματηρές περικοπές και χωρίς μαζικές φορολογικές αυξήσεις και ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν βρεθεί ποτέ στην ιστορία τους σε μια τέτοια δυσχερή οικονομική κατάσταση.
Η Μεγάλη Βρετανία από την άλλη αντιμετωπίζει σύμφωνα με την έκθεση γήρανση πληθυσμού, η οποία θα έχει ως επακόλουθο την μελλοντική επιβάρυνση του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος, κάτι που δεν έχει ληφθεί υπόψη στους έως τώρα προϋπολογισμούς της βρετανικής κυβέρνησης. Τα προκύπτοντα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν, όπως και στην περίπτωση των ΗΠΑ, μόνο με αυξήσεις στους φόρους και περικοπές στις πάσης φύσεως κοινωνικές δαπάνες.
Ένα παρόμοιο πρόβλημα όπως αυτό της Βρετανίας αντιμετωπίζει και η Ζώνη του Ευρώ. Αν και έγιναν κάποιες προσπάθειες, σύμφωνα με το ΙΕΑ, διόρθωσης της κατάστασης στην Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία και Ελλάδα, τα αποτελέσματα είναι πενιχρά και βραχυπρόθεσμα και δεν οδήγησαν σε αποτελεσματικές λύσεις. Μακροπρόθεσμα η οικονομική κατάσταση εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους και θα ισχύσουν τα ίδια προβλήματα που οδήγησαν στην κρίση του 2008-2009. Ο αντίκτυπος της κρίσης εξακολουθεί να υφίσταται και οι οικονομικά ισχυρότερες χώρες όπως η Γερμανία, Φινλανδία, Ολλανδία και Γαλλία θα βρεθούν προ σημαντικών προκλήσεων, κυρίως λόγω υποχρεώσεων στις κοινωνικές τους δαπάνες και λόγω της δημογραφικής εξέλιξης. Αυτά όσον αφορά την πολύ σημαντική και σοβαρή έκθεση του Institute of Economic Affairs.
Στην άλλη πλευρά της υδρογείου η Ιαπωνία βρίσκεται αντιμέτωπη επίσης με ένα τεράστιο χρέος. Το χρέος αυτής της χώρας ανέρχεται το 2014 σε 1 τετράκις εκατομμύρια γιέν, ήτοι 1.000 τρισεκατομμύρια ή πιο απλά ο αριθμός 1 με ακολουθούντα 15 μηδενικά. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 7,2 τρισεκατομμύρια ευρώ. Με ένα πληθυσμό 127 εκ. αυτό σημαίνει ότι σε κάθε Ιάπωνα αντιστοιχεί χρέος ύψους 57.000 ευρώ ενώ σε κάθε εργαζόμενο Ιάπωνα το χρέος ανέρχεται σε 113.000, με την παραδοχή ότι οι απασχολούμενοι είναι 62 εκ.
Στην Γερμανία αντίστοιχα το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης ανέρχεται σε 2,1 τρισεκατομμύρια ευρώ, που σημαίνει χρέος ανά κεφαλή περίπου 26.000, ενώ για κάθε εργαζόμενο Γερμανό το χρέος είναι 50.000 ευρώ, με την παραδοχή ότι απασχολούνται 42 εκ. Γερμανοί.
Παντού στον κόσμο τα χρέη των κρατών αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, ακόμη και σε αυτά τα κράτη που θεωρούνται ότι έχουν ισχυρές οικονομίες και σταθερή βιομηχανική ανάπτυξη, χρέη τα οποία είναι απόρροια του τοκογλυφικού συστήματος των σιωνιστικών τραπεζών. Για παράδειγμα το χρέος της Γερμανίας αυξάνεται κατά 1.600 ευρώ το δευτερόλεπτο, μέρα-νύχτα, 365 ημέρες τον χρόνο.
Το ερώτημα που προκύπτει από τα ανωτέρω είναι ένα: Για πόσο ακόμη διάστημα οι λαοί θα ανέχονται και θα υποκύπτουν στους τοκογλύφους Σιωνιστές και στο απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα που εξέθρεψαν. Την απάντηση για την χώρα μας θα την δώσει ο Ελληνικός λαός στις επερχόμενες εκλογές ψηφίζοντας το πρωτοπόρο Εθνικιστικό Κίνημα της Ευρώπης, την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Γ. Λιναρδής
