Δεν έφταναν οι ντόπιοι κεκράχτες κατά της
Χρυσής Αυγής, τώρα έχουμε και τους… εισαγόμενους. Έτσι ο Βρετανός
ηθοποιός Τζέρεμι Άϊρονς ήρθε στην Αθήνα -μετά από πρόσκληση του ΕΟΤ και
του υπουργείου Τουρισμού- και αφού συνέφαγε μετά της υπουργού Τουρισμού
Ολγας Κεφαλογιάννη (κόρης του μακαρίτη πολιτικάντη Κεφαλογιάννη – σόι
πάει το βασίλειο…) έδωσε και μια ...
συνέντευξη στο Μουσείο Κυκλαδικής
Τέχνης και ασχολήθηκε –κι αυτός!- με το παγκόσμιο φαινόμενο Χρυσή Αυγή,
προφανώς με τον τρόπο που του υπέδειξε η κυρία υπουργίνα που τον κάλεσε
και τον φιλοξένησε στην Ελλάδα (από το υστέρημά μας φυσικά):
«Αυτή δεν είναι η Ελλάδα που ξέρω εγώ.
Έρχομαι πολλά χρόνια, αγαπώ τους Έλληνες, είναι ένας εκπληκτικός λαός,
φιλόξενοι με υπέροχη φύση και είναι από τα λίγα μέρη στον κόσμο που έχω
επισκεφτεί, που με κάνουν πανευτυχή. Να μην νιώθετε ότι κρίνεστε όλοι,
επειδή κάποιος ηλίθιος εξτρεμιστής σκότωσε έναν καλλιτέχνη. Από τη
στιγμή που σε οποιαδήποτε κοινωνία υπάρχει δυσχέρεια, οι εξτρεμιστές
κερδίζουν έδαφος και δημοτικότητα. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι ακραίες
λύσεις είναι η απάντηση. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι δεν βρίσκεται εκεί
η απάντηση. Η μετριοπάθεια είναι τα πάντα. Στην Αγγλία γελάμε με τους
ακραίους. Ελπίζω ότι θα έχετε την εξυπνάδα να δράσετε παρόμοια και στην
Ελλάδα. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα για τους νέους να έχουν
γνώση της Ιστορίας».
Πράγματι, είναι σημαντικό οι νέοι να
γνωρίζουν ιστορία, γι’ αυτό η Χρυσή Αυγή φροντίζει να μαθαίνει στους
νέους μας την ιστορία του τόπου τους. Μεταξύ των άλλων και για τις
αγγλικές ανθελληνικές δολοπλοκίες από την επανάσταση του 1821 και δώθε,
τον οικονομικό στραγγαλισμό του τόπου με τα διαβόητα «δάνεια της
Αγγλίας», τις κρεμάλες για τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ στην Κύπρο κ.α.
Όμως, ο Άϊρονς δεν περιορίστηκε στην Χρυσή Αυγή. Αφού πρώτα έπλεξε το εγκώμιο της υπευθύνου της δυστυχίας μας φράου Μέρκελ («Η
Ευρώπη είναι σαν ένα ελικόπτερο που πέφτει. Η πτώση είναι δεδομένη. Ο
ισχυρός της Ευρώπης, εν προκειμένω η Μέρκελ, που πιλοτάρει, προσπαθεί να
το ρίξει με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Αν πέσει άσχημα, θα
γίνει ζημιά σε όλους μας»), συνέστησε στον πολύ… απαιτητικό ελληνικό λαό να μάθει να ζει με λιγότερα:
«Δεν νομίζω ότι είναι ανάγκη να ζούμε με τα δεδομένα που μας είχαν μάθει να ζούμε μέχρι σήμερα. Δεν χρειάζεται να αγοράζουμε όλα αυτά τα πράγματα, απλώς για να επιτρέπουμε στην οικονομία να προχωρά. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα».
«Δεν νομίζω ότι είναι ανάγκη να ζούμε με τα δεδομένα που μας είχαν μάθει να ζούμε μέχρι σήμερα. Δεν χρειάζεται να αγοράζουμε όλα αυτά τα πράγματα, απλώς για να επιτρέπουμε στην οικονομία να προχωρά. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα».
Ή ακόμα καλύτερα, να ζούμε με… καθόλου. Έτσι μίστερ Τζέρεμι;
