Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Κε Κούνδουρε, πριν ενάμιση χρόνο
περίπου, τέσσερα κτηνώδη ανθρωποειδή – ναι, λαθρομετανάστες “κατά
δήλωσή” σου – λίγο έλειψε να σε σκοτώσουν μέσα στο σπίτι σου.
«Πνίξτον τον πούστη», έλεγαν (κατά δήλωσή σου) την ώρα που σου έσφιγγαν το λαιμό, θυμάσαι;
Έζησες.
Δεκάδες άλλοι ανήμποροι φτωχοί Έλληνες συμπολίτες σου δεν τα κατάφεραν να ζήσουν.
Βλέπεις, χρόνια πριν, οι «σύντροφοί» σου άνοιξαν τις Πύλες της Ελλάδας...
διάπλατα για τους λαθρομετανάστες. («Σαν την πουτάνα που ανοίγει τα πόδια», ήταν η έκφρασή σου, θυμάσαι;) Μέσα σ’ αυτούς κι εσύ ο ίδιος. Με την «πίεση» και «καθοριστική στήριξή» σας «έγινε ότι έγινε».
Και ενάμισυ χρόνο πριν, αυτές οι Πύλες μετατράπηκαν σε Πύλες της
Κολάσεως και για σένα μα κυρίως για όλους αυτούς τους νεκρούς συμπολίτες
σου.
Τους «σφαγμένους» Έλληνες συμπολίτες σου.
Η σφαγμένη γιαγιά στα Γιάννενα, η σφαγμένη γιαγιά στην Πάτρα, όλοι
αυτοί οι δεκάδες σφαγμένοι Έλληνες και να ζούσαν δεν θα μπορούσαν να
κάνουν κάτι κατόπιν για την αντιμετώπιση της ωμής εγκληματικότητας των
λαθρο.
Όπως δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα οι εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων που έχουν υποφέρει ως τώρα από την εγκληματικότητά τους.
Ανήμποροι (πολιτικοκοινωνικά) καθημερινοί άνθρωποι είναι.
Εσύ όμως μπορούσες.
Απλά δεν έκανες. Επέλεξες να μην κάνεις τίποτα.
Λες στις συνεντεύξεις σου ότι «τέλος οι εφηβικές μαλακίες» και πως «πλέον δεν υποστηρίζεις τους λαθρομετανάστες».
Τ’ άφησες όλα «να ξεχαστούν» όμως.
Δεν έκανες απολύτως τίποτα για να σώσεις τις ζωές των συμπολιτών σου.
Δεν έκανες τίποτα για να τους προστατέψεις να μην πάθουν αυτά που
έπαθες εσύ.
Δεν έκανες τίποτα για ν’ αναδείξεις το «θανάσιμο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης» και της «εγκληματικότητάς» τους.
Αν και μπορούσες. Είχες τη «Δύναμη».
Ίσως αν είχες κάνει, αυτοί οι δεκάδες Έλληνες (Συμπολίτες/Αδερφοί σου) που εσφάγησαν από λαθρομετανάστες να ζούσαν τώρα.
Αυτή η κοινωνία, που τώρα πληρώνει τόσο βαρύ φόρο αίματος απ’ αυτούς,
σου χάρισε απλόχερα όλα αυτά που άλλοι – Έλληνες Πατριώτες καλλιτέχνες –
δεν έχουν δει ούτε στον ύπνο τους, κυνηγημένοι γαρ από το «αριστερό
αντεθνικό καθεστώς» που στηρίζεις τόσα χρόνια. Αυτό το ίδιο καθεστώς που
άνοιξε τις Πύλες της Κολάσεως και που κόντεψες να διαβείς πριν ενάμιση
χρόνο. Και που εδιάβησαν δεκάδες ανήμποροι Έλληνες συμπολίτες σου.
«Τέσσερα κτήνη που ούρλιαζαν και βρομούσαν με έκαναν να δω την πραγματικότητα», έτσι δεν έλεγες πέρυσι στις συνεντεύξεις σου κε Κούνδουρε;
Τι έκανες γι’ αυτό; Πως έκανες πράξη εκείνα τα λόγια (σου);
Τα «όσα καλά» σου χάρισε αυτή η κοινωνία, σου χάρισαν ταυτόχρονα και
Ισχύ κε Κούνδουρε. Επικοινωνιακή Ισχύ στην Τέχνη, στον Πολιτισμό, στην
Πολιτική, στην Κοινωνία.
Θα μπορούσες να τα χρησιμοποιήσεις αυτά τα «όπλα» για να συμβάλλεις
στην αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας των
λαθρομεταναστών.
Πως; Ξυπνώντας τους συμπολίτες σου. Αυτό δεν έλεγες ότι σου άρεσε να κάνεις πάντα με το Λόγο και τις Ταινίες σου;
Τώρα γιατί δεν το έκανες;
Ώστε να μην πάθουν άλλοι Έλληνες συμπολίτες σου αυτά που έπαθες εσύ.
Και που οδήγησαν σε οδυνηρό αργό θάνατο δεκάδες (ηλικιωμένους κυρίως)
ανήμπορους φτωχούς συμπολίτες σου κάτω από το λεπίδι των
λαθρομεταναστών.
Απλά δεν το έκανες κε Κούνδουρε.
Μεγάλε Άνθρωπε της Τέχνης, Ισχυρέ Καλλιτέχνη της Ελληνικής κοινωνίας ΕΠΕΛΕΞΕΣ να ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.
Κατά κάποιο τρόπο είναι και στα χέρια σου το Αίμα αυτών των Ελλήνων Γερόντων.
Και στα δικά σου και στα χέρια κάθε «Μεγάλου Καλλιτέχνη» σ’ αυτό τον τόπο.
«Μεγάλο Όνομα» «Μεγάλες κοινωνικές Ευθύνες» κε Κούνδουρε.
Αντιθέτως, συνεχίζετε να υποστηρίζετε «πολυπολιτισμικές επικίνδυνες
πολιτικές θεωρίες». Επικίνδυνες για το λαό σου. Θεωρίες – και πρακτικές –
που στοιχίζουν ΑΙΜΑ στο λαό σου κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Κι όμως.
Ο βασανισμός σου εκείνη τη νύχτα από τους λαθρομετανάστες, ο αφόρητος
πόνος που σου προκάλεσαν, ο θυμός που σου άφησε δεν σου άλλαξε την
κεφαλή.
Κανένας αποτρόπαιος θάνατος Ελληνίδας Γερόντισσας δεν στάθηκε ικανός να σε κάνει να παλέψεις να μην χαθούν άλλες ζωές Ελλήνων.
Την «ισχύ» και την «αναγνώριση» που σου έδωσε απλόχερα η Ελληνική
κοινωνία, όταν ήρθε η ώρα να της την αντιγυρίσεις σαν «αντίδωρο» υπό την
μορφή «έμπρακτης προστασίας» της, εσύ ΕΠΕΛΕΞΕΣ να μην το κάνεις….
Επέλεξες να συνεχίσεις να βλέπεις αδιάφορα να περνούν από μπροστά σου
οι «σωροί» των αδικοχαμένων Ελλήνων ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ σου σαν ξεροί αριθμοί.
Ένας ακόμη.
Κι ένας ακόμη.
Κι ένας ακόμη.
Και τι έγινε; Ε;
Και τι έγινε;
Η Νιρβάνα της High Superior Ιντελιγκέντσιας του τόπου να είναι καλά.
Για σένα και την ελιτ παρέα σου των «φτασμένων καλλιτεχνών» αυτού του
τόπου όλη η ζωή και η δημιουργία εξαντλείται σε ακριβοπληρωμένους
θεωρητικούς ακροβατισμούς μεταξύ μηδενισμού και ουτοπίας.
Για πρώτη φορά στη ζωή σου πήρες μια γεύση της «πραγματικής ζωής»
εκείνη την οδυνηρή Μεγάλη Νύχτα της Απελπισίας σου πριν ενάμισυ χρόνο.
Σου δόθηκε μια μεγάλη ευκαιρία από την Συλλογική Ψυχή του Λαού σου
να γίνεις ο «αμύντοράς» της μετουσιώνοντας το «πάθημά» σου σε Ενεργό
Δράση προστασίας Ζωής. Προστασίας της Ζωής του Λαού σου.
Δεν το έκανες. Την «κλώτσησες» αδιάφορα. «Επέλεξες» να μην το κάνεις.
Ξέρεις καλά πόσα μπορεί να πετύχει ένας «Λαμπερός Καλλιτέχνης».
Όσα δεν μπορεί ποτέ να πετύχει ένα Σύνταγμα Πολιτικών.
Επέλεξες να ΜΗΝ ΤΟ ΠΡΑΞΕΙΣ.
Επέλεξες ν’ αφήσεις να περνούν δίπλα σου τα πτώματα των σφαγμένων
ανήμπορων Ελλήνων φτωχών Γερόντων και Γεροντισσών της Φυλής σου.
Αλλά ξέχασα.
Για την «αριστερή σου ελευθεριάζουσα φιλοσοφία» δεν υπάρχουν «φυλές». Δεν υπάρχουν Έθνη.
Όλοι οι άνθρωποι είναι μια μεγάλη οικογένεια.
Δεν αναγνωρίζεις τα Έθνη.
Κι αυτό είναι που άνοιξε τις «Πύλες» για να μπουν στην Ελλάδα εκείνα
τα τέσσερα λαθρο-κτήνη που κόντεψαν να σε σκοτώσουν πριν ενάμιση χρόνο.
Και που κατέσφαξαν δεκάδες άλλους συμπολίτες σου.
Που βίασαν και κακοποίησαν πολλές χιλιάδες Ελληνίδες.
Που κατέκλεψαν και εγκλημάτισαν κατά εκατομμυρίων άλλων Ελλήνων.
Αλλά…
Ο Λύκος κι αν εγέρασεν κι άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη του άλλαξε, μήτε την κεφαλή του…έτσι;
Κρίμα,
Θα μπορούσες να ευαισθητοποιήσεις τόσες χιλιάδες άλλους καλλιτέχνες
στο θέμα της λαθρομετανάστευσης και της ωμής εγκληματικότητάς τους….
Κι αυτοί μετά ακόμη περισσότερους Πολίτες….
Θα μπορούσες να σώσεις τόσους γέροντες από το θάνατο, τόσες Ελληνίδες από το βιασμό, τόσους και τόσους Έλληνες από το έγκλημα.
Θα μπορούσες να κινητοποιήσεις δυνάμεις απερίγραπτες, αρκεί να τό’ θελες.
Αλλά….
Προτιμάς να βλέπεις παγερά αδιάφορος τις «σωρούς» Ελλήνων να περνούν από μπροστά σου…
Αρκεί που σώθηκες εσύ, σωστά;
Τελευταίες μέρες ένας ακόμη γενναίος καλλιτέχνης, ο Αντώνης Βαρδής,
ύψωσε άφοβα την φωνή του στηρίζοντας θαρραλέα την διωχθείσα (από την
Αδίστακτη Αριστερά) Ολυμπιακή Αθλήτρια Βούλα Παπαχρήστου και
στηλιτεύοντας το οξύτατο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και της
αντίστοιχης εγκληματικότητας. Αδιαφορώντας για τις όποιες
«επαγγελματικές επιπτώσεις» από την «αριστερή Αδελφότητα».
Εύγε του Ανδρός!
Δυστυχώς, οι «πολλοί», επηρεαζόμενοι (και φοβούμενοι) από
«καλλιτεχνικές κορυφές» σαν εσένα κε Κούνδουρε αρνούνται να πράξουν το
ίδιο.
Βλέπεις, «φοβούνται» – αδικαιολόγητα; – ότι εαν το πράξουν, αύριο εσύ
και οι «δικοί σου» θα τους «κλείσετε κάθε επαγγελματική πόρτα».
Σωστά;
Τι θα κάνεις γι’ αυτό;
Έστω γι’ αυτό.
Θα συνεχίσεις να «συντηρείς» αυτό το «φόβο» τους;
Ή θα δώσεις επιτέλους το «καλό παράδειγμα» για να «λυθούν κι αυτών τα δεσμά» ύστερα;
aegeanhawk.blogspot.gr
