Πού να το φανταζόταν κανείς ότι «ΕΣΣΕΤΑΙ πασοκο-νδ-ΗΜΑΡ»

Μία ακόμη Μη Κυβερνητική Οργάνωση αποκαλύπτεται

Επειδή διακατέχομαι από έμμονη εμπάθεια για τις ΜΚΟ, επανέρχομαι στο θέμα για πολλοστή φορά. Λυπούμαι που θα γίνω κουραστικός, αλλά τα βίτσια είναι βίτσια.
Ακριβής ορισμός τού όρου Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) δεν υπάρχει...



Διαβάζω στη Wikipedia ότι ως ΜΚΟ ορίζονται από την Παγκόσμια Τράπεζα (αυτό
το «ευαγές ίδρυμα») «ιδιωτικοί οργανισμοί που ασκούν δραστηριότητα για να απαλύνουν τον πόνο, να προωθήσουν τα συμφέροντα των φτωχών, την προστασία του περιβάλλοντος, την παροχή βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, ή αναλαμβάνουν την ανάπτυξη της κοινότητας» [εδώ καγχάζομεν ομοθυμαδόν].

Ο όρος αποτελεί νεολογισμό και αποδίδει στα ελληνικά τον αγγλικό όρο
Non-Governmental Organisations (NGOs), χρησιμοποιήθηκε δε για πρώτη φορά στο άρθρο 71 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, το οποίο αναφέρεται σε μη κερδοσκοπικές οργανώσεις με διεθνή συνήθως παρουσία, οι οποίες δεν αποτελούν διεθνείς οργανισμούς, στηρίζονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και είναι ανεξάρτητες από τα κράτη [ελληνικό νομοθετικό κείμενο εγώ τον συνάντηση το πρώτον στον ν. 2667/1998 περί Εθνικής Επιτροπής για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου (βλ. λαθρομεταναστών)].

Τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει να χρησιμοποιείται ο όρος ΜΚΟ για
κάθε κοινωφελή οργάνωση που δεν ανήκει στο κράτος. [ΣΗΜ: αν εξαρτάται
οικονομικώς από το κράτος μάς είναι αδιάφορον]. Η ταχεία ανάπτυξη του μη
κυβερνητικού τομέα εμφανίστηκε στις δυτικές χώρες ως αποτέλεσμα των
διαδικασιών αναδιάρθρωσης του κράτους πρόνοιας[;].

Η περαιτέρω παγκοσμιοποίηση της διαδικασίας αυτής σημειώθηκε μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και αποτέλεσε πυλώνα της συναίνεσης της Ουάσινγκτον.

Όταν δε λέμε «συναίνεση της Ουάσινγκτον» [Washington Consensus] εννοούμε τα δέκα σημεία που διατύπωσε ο οικονομολόγος John Williamson το 1989 στην Ουάσινγκτον ως τους αναγκαίους όρους για την πρόοδο των αναπτυσσόμενων χωρών, οι οποίοι θα εξυπηρετούσαν τους φτωχούς πληθυσμούς παρέχοντάς τους στοιχειώδη μέσα κοινωνικής πρόνοιας [παιδεία, περίθαλψη, διατροφή].

Ο όρος «συναίνεση της Ουάσινγκτον» έχει πλέον αποκτήσει αρνητικό περιεχόμενο, αφού ο στρεβλός τρόπος, με τον οποίον εφαρμόσθηκαν στη Λατινική Αμερική οι δέκα «εντολές» τού Williamson, έχει ταυτίσει τον όρο με τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό και τον μονεταρισμό που οδηγούν σε αποτελέσματα αντίθετα από αυτά που είχε κατά νουν ο εμπνευστής του όρου. 

Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να πούμε ότι κάθε ΜΚΟ είναι μία μη κερδοσκοπική
οργάνωση, η οποία επιδιώκει φιλανθρωπικούς σκοπούς υπό την έννοια της
άμβλυνσης του ανθρώπινου πόνου υφ  οιανδήποτε μορφή και αν εμφανίζεται αυτός.

Στη χώρα μας οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις αποκαλούνται σωματεία ή ιδρύματα, μπορούν, όμως, και να παίρνουν τη μορφή αστικής εταιρείας, ο δε σκοπός τους δεν αποκλείεται να είναι και καθαρά επιστημονικός χωρίς να χάνει, πάντως, το φιλανθρωπικό του περιεχόμενο, αφού η πρόοδος της επιστήμης και η διάδοση της εφαρμογής τών επιτευγμάτων της εξυπηρετεί ποικιλοτρόπως τη βελτίωση των συνθηκών της ανθρώπινης διαβίωσης [ΣΗΜ: υπάρχουν βεβαίως και σωματεία ζωόφιλων ή φιλόζωων, τα οποία ασφαλώς και δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρισθούν φιλανθρωπικά]. 

Από την άλλη μεριά ο φιλόσοφος Peter Hallward ισχυρίζεται ότι η χρήση των ΜΚΟ αποτελεί έναν αριστοκρατικό τύπο πολιτικής. Ίσως να έχει δίκηο, αν αναλογισθούμε πόσες ΜΚΟ έχουν ξεπηδήσει την τελευταία 15ετία στη χώρα μας και πόσες από αυτές έχουν χρηματοδοτηθεί από το κράτος, δηλαδή με τα λεφτά ημών των φορολογουμένων, προκειμένου οι έχοντες και κατέχοντες να επιδιώξουν φιλόδοξους σκοπούς.

Κλασικά παραδείγματα:

«Σύνδεσμος θεραπευτικής ιππασίας Ελλάδος»,

«Κέντρο Μελισσοθεραπείας»,

«Πρόγραμμα Μεταποίησης Ντομάτας, στην Ακτή Ελεφαντοστού» [έλαβε το 1999 2.000.000 δραχμές από τα λεφτά μας],

«Ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου» ΙΣΤΑΜΕ [έλαβε από τα λεφτά μας το σε δραχμές ισόποσο των   58.693 το 1999 και   155.000 το 2002   για την εμβάθυνση της Δημοκρατίας ασφαλώς],

«Ίδρυμα Αγά Χαν» [έλαβε   17.942 από τα λεφτά μας]. 

Έχει, λοιπόν, κατακλύσει τη χώρα μας η πλημμυρίδα των ΜΚΟ που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Όλες έχουν εισπράξει κάποιο ποσό από τα δικά μας λεφτά με τις υπογραφές διάσημων υπουργών [π.χ. ΓΑΠ, Στυλιανίδης], οι οποίοι, όπως όλοι οι πολιτικοί, μοιράζουν σαν στραγάλια τον οβολό μας στους κολλητούς τους ή στους κολλητούς των κολλητών τους με το αζημίωτο βέβαια.

Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπουργός τις διέθεσε ποτέ κονδύλια του κρατικού κορβανά εξ αγαθής και μόνον προαιρέσεως και με γνώμονα την άμβλυνση του ανθρώπινου πόνου και την ικανοποίηση στοιχειωδών αναγκών του ανθρώπου.

Η ιδιοτέλεια είναι σύμφυτη σε τέτοιες «διανομές». 

Είναι, λοιπόν, ή δεν είναι αριστοκρατικός τρόπος άσκησης πολιτικής η
ύπαρξη των ΜΚΟ και η άκριτη χρηματοδότησή τους από τους πολιτικούς; Πώς αλλοιώς να χαρακτηρίσω τη διάθεση των χρημάτων μου υπέρ της μεταποίησης της ντομάτας στην Ακτή του Ελεφαντοστού; 

Κι  αφού τελειώσαμε με τη μεταποίηση της ντομάτας, ήλθε η ώρα της
ενασχόλησης με τη μεταποίηση της ελληνικής πατάτας.

Όλα για τον άνθρωπο.
Νέα μέτρα για να γεμίσει ο κρατικός κορβανάς, ώστε να μπορούμε να
αποπληρώσουμε τα χρέη που δημιούργησαν οι εκάστοτε ’κηδες με τα άχρηστα οπλικά συστήματα, με τον τρόμο για τους διάφορους ιούς, με την περίθαλψη των ορδών των λαθρομεταναστών, με τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ κ.λπ.. 

Από όλες αυτές τις δραστηριότητες βγαίνουν μίζες. Και μη μου πείτε πως η
σημερινή κυβέρνηση δεν έχει χαρακτηριστικά ΜΚΟ! Έχει βάλει τον λαό στην
πολτοποιητική μηχανή και τον μεταποιεί με τα δικά του λεφτά.

Όπως έπαιρναν χρήματα οι πασχίζοντες για τη μεταποίηση της ντομάτας στην Ακτή ελεφαντοστού, έτσι παίρνει η Τράπεζα Πειραιώς την Αγροτική Τράπεζα. 

Αφού η ΑΤΕ αποκρατικοποιείται δωριζόμενη στην Πειραιώς, δεν μπορώ άνετα να πω ότι και η Πειραιώς είναι μία μεγάλη ΜΚΟ; 

Ακούω μύδρους κατά του Προβόπουλου που χάρισε την ΑΤΕ στην Πειραιώς,
επειδή, λέει, δεν είναι παρά διορισμένος στη θέση του Διοικητή της ΤτΕ,
εξ ου και δεν μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις εθνικής σημασίας. Πού είναι το
πρόβλημα ρε παλληκάρια;

Δεν διορίσθηκε από κυβέρνηση εκλεγμένη από εμάς;
Και γιατί είναι διορισμένος ο Προβόπουλος και δεν είναι διορισμένος ο
Στουρνάρας ή ο Ζανιάς; Όλα δεν ξεκινούν από τη λαϊκή εντολή της
17.06.2012; Είπε τότε ο λαός ότι δεν θέλω τέτοιου είδους αποκρατικοποιήσεις; Δεν είπε. 

Ούτε χάρισε ο Προβόπουλος την ΑΤΕ ερήμην των «τριών Αρχηγών της κυβέρνησης». Γιατί σκούζετε λοιπόν κ. Νικολόπουλε και κ. Τσιτουρίδη; Νομίζετε πως ο λαός ψήφισε με βάση τα προγράμματα των κομμάτων; Εάν ψήφιζε με τον τρόπο αυτόν, όλα τα υφιστάμενα κόμματα θα είχαν εξαφανισθεί προ πολλού, αφού ουδέν εξ αυτών έχει εφαρμόσει μέχρι σήμερα το κυβερνητικό πρόγραμμα που είχεν εξαγγείλει προεκλογικώς. 

Η μεταποίηση της ΑΤΕ σε Πειραιώς είναι ένα κλασικό παράδειγμα των σκοπών της παρούσης, κατ  όνομα, κυβερνήσεως. Ο ορθός χαρακτηρισμός της είναι ΜΚΟ, αφού δεν κυβερνά εκτελούσα απλώς εντολές ξένων. Αφού αποφλοίωσε την πατάτα, έδωσε τον καρπό στην Πειραιώς και κράτησε τον φλοιό προς εκκαθάριση. Πόσο θα διαρκέσει η εκκαθάριση; Άγνωστον. Έχομεν όμως έναν δείκτη. Η Τράπεζα Κρήτης διασπάσθηκε σε καλή [υγιά] και κακή [ασθενή] το 1993 [πρώτοι διδάξαντες και εμπνευστές οι Ιταλοί που διέσπασαν την Banco Ambrosiano σε Nuova Banco Ambrosiano μετά το σκάνδαλο Calvi].

Η καλή Τράπεζα Κρήτης εξαγοράσθηκε από τον Λάτση, ενώ η κακιά εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να τελεί υπό εκκαθάριση χωρίς ορίζοντα περάτωσης.

Πάμε, λοιπόν, πίσω στον ορισμό της ΜΚΟ για να τον εφαρμόσουμε στην
κατάσταση που βιώνουμε: «Ιδιωτικός [όπως κάθε κομματικός] οργανισμός [ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ] που ασκεί δραστηριότητα για να απαλύνει τον πόνο [των μεγαλομετόχων και golden boys των τραπεζών], να προωθήσει τα συμφέροντα των φτωχών [κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών], την προστασία του περιβάλλοντος [από τα απόβλητα των διασπαθισμένων καταθέσεων του λαού], την παροχή βασικών κοινωνικών υπηρεσιών [παραλαβή της αποταμίευσης του λαού για την άνευ επιστροφής χρηματοδότηση των κολλητών] ή αναλαμβάνουν την ανάπτυξη της κοινότητας [των εχόντων και κατεχόντων]».

Μη μου πείτε πως δεν είχαν αυτό κατά νουν τα στελέχη της Παγκόσμιας
Τράπεζας, όταν διατύπωναν τον ορισμό της ΜΚΟ έχοντας προ οφθαλμών την υδρόγειο με τις εκατοντάδες των κρατών που μετέχουν στον εν λόγω οργανισμό και έκαστο των οποίων διοικείται από μία ΜΚΟ!

ΣΚ | TaXalia