Προκάλεσε για πολλοστή φορά το λαϊκό αίσθημα ο Σπύρος- Άδωνις Γεωργιάδης με τις νέες δηλώσεις του, οι οποίες δείχνουν έναν άνθρωπο αναίσθητο ως προς την κοινωνική ευαισθησία και ανάλγητο απέναντι στο δράμα που βιώνουν χιλιάδες συμπατριώτες μας.
Με μια «μπακαλίστικη» λογική ο πλουσιοπάροχα αμειβόμενος βουλευτής δήλωσε ότι «Με ποιο ...
κριτήριο βιώνουν οι καθαρίστριες μεγαλύτερο δράμα από άλλους ανθρώπους που έχουν χάσει την δουλειά τους; Έχει αυτομάτως περισσότερα δικαιώματα αυτός που χάνει την εργασία του στο δημόσιο από αυτόν που χάνει την δουλειά του στον ιδιωτικό τομέα;».
Προχωρώντας παραπέρα την σκέψη του είπε ακόμη ότι «ο λαϊκισμός και ο συναισθηματισμός μας οδηγεί σε φοβερά λάθη». Υπό άλλες συνθήκες θα λέγαμε ότι είναι απίστευτα τα λεγόμενα του εν λόγω πολιτικάντη, όμως η μέχρι τώρα παρουσία του αποδεικνύει περίτρανα ότι τίποτα δεν μπορεί να μας εκπλήξει, ως προς την προκλητικότητα και την αναλγησία των κατά καιρούς δηλώσεων του. Αντί να ντρέπεται και να αναλογίζεται το τεράστιο μερίδιο ευθύνης και συμμετοχής που του αναλογεί για την σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας, επιχειρεί με φαιδρούς «συμψηφισμούς» να κρύψει τα προβλήματα που μαστίζουν τον Τόπο κάτω από το χαλί.
Παίρνοντας τον «χάρακα» προβαίνει σε συγκρίσεις δραμάτων. Δράματα, όμως, για τα οποία αποκλειστική υπεύθυνη είναι η μνημονιακή συγκυβέρνηση, της οποίας ο Γεωργιάδης είναι κάτι παραπάνω από απλός συμμέτοχος. Αποτελεί τον πιο σκληρό ίσως απολογητή μιας στυγνής αντεθνικής, αντιλαϊκής και εξ ολοκλήρου απάνθρωπης πολιτικής που ισοπεδώνει τα πάντα.
Δεν γνωρίζουμε αν οι καθαρίστριες «βιώνουν μεγαλύτερο δράμα από τους άλλους ανθρώπους που έχουν χάσει την δουλειά τους», όπως εντελώς κυνικά δηλώνει ο τηλεορασόπληκτος αυτός τύπος.
Γνωρίζουμε, όμως, ότι όλοι τους έχουν χάσει την εργασία τους και βλέπουν την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους εξαιτίας ακριβώς της απαράδεκτης πολιτικής που εξασκεί ο Γεωργιάδης, οι συνεργάτες του στην κυβέρνηση και ο προϊστάμενός τους, που παριστάνει τον πρωθυπουργό στον βαθμό μόνο που εξυπηρετούνται τα σχέδια των διεθνών τοκογλύφων.
Γιώργος Μάστορας
