Εκείνοι οι οποίοι ισχυρίζονται πως ο Αρχηγός και οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του Ελληνικού Λαού, βουλευτές του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή, προφυλακίζονται και φιμώνονται ούτως ώστε η Χούντα Βενιζέλου-Σαμαρά να περνά δίχως απώλειες και θόρυβο τα νομοσχέδια της φορολογικής ...
λεηλασίας των Ελλήνων, θα πρέπει να αναθεωρήσουν μετά την ανάγνωση του παρόντος κειμένου.
Η φοροκλοπή του Ελληνικού Λαού από το Καθεστώς των Μνημονίων, είναι μονάχα μια πτυχή της εθνοκτόνου πολιτικής των πολιτικών ανδρείκελων του αντισυνταγματικού τόξου. Ακόμη σπουδαιότερη απόρροια των μεθοδεύσεων της Χούντας Βενιζέλου-Σαμαρά είναι η ειλημμένη απόφαση της εκποίησης του εθνικού μας πλούτου και επιπρόσθετα του οριστικού κλεισίματος κατά τρόπο οδυνηρό για το Ελληνικό Έθνος, ζητημάτων που άπτονται της εθνικής κυριαρχίας, όπως η εκμετάλλευση της ΑΟΖ, το Μακεδονικό και το Κυπριακό.
Ιδιαίτερα για το τελευταίο, η σιωπή των εγχώριων μέσων μαζικής ενημέρωσης ενώ οι εξελίξεις τρέχουν με ρυθμό φρενήρη, δεν μπορεί παρά να είναι ένα εξόχως ανησυχητικό σημάδι για το τι μέλλει γενέσθαι. Όσο οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι της κρατικοδίαιτης, καθεστωτικής δημοσιογραφίας χύνουν ποταμούς μελάνης επιδιώκοντας να πείσουν τον Ελληνικό Λαό για το πόσο «επικίνδυνοι εγκληματίες» είναι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής (παρότι δεν παραθέτουν ούτε μισό βάσιμο στοιχείο των εγκλημάτων τους), οι πραγματικοί εγκληματίες του Λαού και της Πατρίδος, τα αφεντικά των δημοσιογραφίσκων, προλειαίνουν το έδαφος για την επερχόμενη ισλαμοποίηση της Ελλάδος και της Κύπρου.
Προς επίγνωση της διαμορφωμένης καταστάσεως, παραθέτουμε άρθρο του Λάζαρου Μαύρου στην κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή», προκειμένου να συνειδητοποιήσει κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα, ποιος είναι ο ρόλος του αντιπροέδρου της Χούντας που εξουσιάζει την Πατρίδα μας, του διώκτη της Χρυσής Αυγής και ισότιμου συνεταίρου του Σαμαρά, Ευάγγελου Βενιζέλου.
ΟΤΑΝ ο τουρκικός στόλος αποβίβασης (και όχι απόβασης) του Αττίλα εισβολέα 20-22 Ιουλίου 1974 μπορούσε να υποστεί πανωλεθρία από τις τορπίλες των υποβρυχίων «Γλαύκος» (S-110) με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Βασίλη Γαβριήλ και «Νηρεύς» (S-111) με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Ιωάννη Παναγιωτόπουλο, η διαταγή του αρχηγού Ναυτικού αντιναύαρχου Πέτρου Αραπάκη για απομάκρυνση των δύο υποβρυχίων από τα νερά την Κύπρου έσωσε τον Αττίλα.
ΟΤΑΝ η καθηλωμένη τρεις μέρες από Σάββατο 20ή Ιουλίου 1974 έως Δευτέρα 21, στην ακτή αποβίβασης στο Πέντε Μίλι, ταξιαρχία Τσακμάκ του Αττίλα, μπορούσε να υποστεί πανωλεθρία από τα έξι υπερσύγχρονα Φάντομ (F-4) και τα 18 παλαιότερα F-84F της πολεμικής αεροπορίας, που ανέμεναν πανέτοιμα τη διαταγή απογείωσης στ' αεροδρόμια της 115 Πτέρυγας Μάχης στην Κρήτη, η διαταγή του αρχηγού Αεροπορίας αντιπτέραρχου Αλέξανδρου Παπανικολάου να σβήσουν τις μηχανές τους έσωσε τον Αττίλα.
ΟΤΑΝ την Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974, που ο τουρκικός στόλος εισβολής πλησίαζε τις ακτές της Κερύνειας, ο αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος από την Αθήνα και ο αρχηγός του πραξικοπήματος στην Κύπρο, επικεφαλής του ΓΕΕΦ, ταξίαρχος Μιχαήλ Γεωργίτσης απαγόρευαν στον διοικητή του 251 Τάγματος Πεζικού της Κερύνειας αντισυνταγματάρχη Παύλο Κουρούπη ν' αναπτύξει τους λόχους του στις προβλεπόμενες θέσεις μάχης στις ακτές, κι απαγόρευαν στο 70 Τάγμα Μηχανικού να στρώσει ναρκοπέδιο στο Πέντε Μίλι κι απαγόρευαν στο μόνο μηχανοκίνητο τάγμα 286ΜΤΠ του αντισυνταγματάρχη Γεώργιου Μπούτου να σπεύσει από τη νύκτα στην Κερύνεια, οι απαγορεύσεις τους κι οι διαταγές τους έσωσαν και διευκόλυναν τον Αττίλα.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ - δυστυχέστατα, δεν τα θυμηθήκαμε αυτά επειδή είναι πάλι Ιούλιος. Ο τεσσαρακοστός από εκείνον τον καταραμένο. Σαράντα Ιούληδες του ατιμώρητου και ανενόχλητου Αττίλα. Τα θυμηθήκαμε επειδή:
- Απέναντι στη νέα εκκωφαντική προέλαση των Διπλωματικών Επιλαρχιών του Αττίλα, με το Τουρκικό Έγγραφο της 23ης Ιουνίου 2014 των Νταβούτογλου - Τσιαβούσιογλου στην ΕΕ, εναντίον της «Εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας»,
- η στάση του Υπουργού Εξωτερικών της μητρός Ελλάδος κ. Βαγγέλη Βενιζέλου
- και οι προχθεσινές δηλώσεις του Γ.Γρ. του υπουργείου του, κ. Αναστάσιου Μητσιάλη, στη Λευκωσία, περί. αποφυγής επίρριψης ευθυνών (στους Τούρκους) και περί της ανάγκης... αμοιβαίων (κι άλλων ελληνικών) υποχωρήσεων,
- στην ουσία ελάχιστα διαφέρουν, από τη στάση και τις διαταγές των Μπονάνου, Αραπάκη, Παπανικολάου, του τρισκατάρατου Ιούλη του 1974.
Λάζαρος Μαύρος
