Οι Έλληνες Γιατροί καταγγέλουν την σκληρή αντιμετώπιση, από την απάνθρωπη συγκυβέρνηση, των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες


Ο Βουλευτής Β’ Αθηνών Γεώργιος Γερμενής κατέθεσε την εξής ερώτηση:
ΠΡΟΣ:
ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ
ΘΕΜΑ:
 
«Κλείνει το Σικιαρίδειο Ίδρυμα, το μεγαλύτερο πρότυπο Κέντρο στήριξης παιδιών με αναπηρία»    
Στη μνημονιακή Ελλάδα με την τρομερή οικονομική κρίση που βιώνει ο Ελληνικός Λαός, τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμεΑ) και ιδιαίτερα τα άτομα με χρόνιες παθήσεις καθώς και οι γονείς και κηδεμόνες τους, οδηγούνται στην πλήρη οικονομική εξαθλίωση. Το όνειρο για πρόληψη, αποκατάσταση, αλλά και εξίσωση ίσων ευκαιριών για τα ΑμεΑ, φαντάζει απραγματοποίητο, καθώς το Σικιαρίδειο Ίδρυμα, το αποτελεί για δεκαετίες πρότυπο Κέντρο στήριξης παιδιών με αναπηρία, κλείνει.
Τον Απρίλιο του 2012, και τότε εν μέσω εκλογών, υπήρξε η πρώτη αναστολή λειτουργίας του Ιδρύματος, για τρεις μήνες, καθώς και ομαδικές απολύσεις, συνολικά 22 μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2012. Αποτέλεσμα μιας τέτοιας πράξης υπήρξε η σημαντική μείωση του προσωπικού, η διακοπή φοίτησης και ο κοινωνικός αποκλεισμός των καταρτιζόμενων και των οικογενειών τους.
Κανένας κοινωνικός φορέας, ούτε το υπουργείο Εργασίας και το υπουργείο Υγείας, το οποίο επιχορηγεί το Ίδρυμα, δεν έχουν επιδείξει καμία ευαισθησία μέχρι τώρα, κι έτσι σήμερα 160 παιδιά με αναπηρία, θα πεταχτούν στην κυριολεξία στον δρόμο.
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
  • Για ποιο λόγο κρίθηκε σκόπιμο να ανασταλεί η λειτουργία του Ιδρύματος, να γίνουν απολύσεις και διακοπή φοίτησης των καταρτιζόμενων, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, αφού το Ίδρυμα στεγάζεται σε χώρους και εκπορεύεται με δημόσια κρατική χρηματοδότηση;
  • Κατά πόσο ευσταθεί η δικαιολογία της αναστολής της λειτουργίας, η οποία οφείλεται στη χρηματική δαπάνη των σχολικών λεωφορείων για τη μεταφορά των παιδιών, αφού μια τέτοια δαπάνη αφορά τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας στην οποία ανήκει το Σικιαρίδειο Ίδρυμα;
  • Είναι γνωστό πώς το Ίδρυμα χρηματοδοτείται και από τα ασφαλιστικά ταμεία των καταρτιζόμενων και από δωρεές. Κατά πόσο αληθεύουν οι μαρτυρίες γονέων πως πολλά χρήματα από δωρεές και φιλανθρωπικά δείπνα, δεν καταλήγουν στα ταμεία του Ιδρύματος;
  • Για ποιο λόγο το Δ.Σ του Ιδρύματος εκτός από τις εισφορές των ασφαλιστικών ταμείων των καταρτιζόμενων, ζητά και άλλα χρηματικά ποσά από τους γονείς, υπό τη μορφή «δωρεάς»;
  • Τι προτίθενται να κάνουν οι αρμόδιοι υπουργοί ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία του Σικιαρίδειου Ιδρύματος και να μην οδηγηθούν 160 παιδιά με αναπηρία στο δρόμο και οδηγηθούν στον κοινωνικό αποκλεισμό;
Αθήνα, 20/06/2014
Ο ερωτών Βουλευτής
Γεώργιος Γερμενής
Βουλευτής Β’ Αθηνών
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Πριν περίπου από κανένα χρόνο και μετά από 4 χρόνια σκληρής μνημονιακής πολιτικής, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας, την ημέρα εορτής της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία, είχε δηλώσει: «Η Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ είναι το έναυσμα για να εστιάζουν κυβερνήσεις και κοινωνίες στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία. Στην πατρίδα μας μένουν πολλά να γίνουν ακόμη για να αποδειχθεί στην πράξη ο σεβασμός στους συμπολίτες μας που υποφέρουν από την έλλειψη υποδομών και ίσων ευκαιριών ίσως περισσότερο από τη φυσική αδυναμία την οποία συχνά υπερβαίνουν με τη δύναμη της θέλησης».
Ο χρόνος όμως που πέρασε από τότε μέχρι τώρα, όχι μόνο  απέδειξε την αδυναμία της συγκυβέρνησης να ανακουφίσει και να μεριμνήσει για τις ανάγκες αυτών των ατόμων, αλλά έδειξε το απόλυτα σκληρό και άτεγκτο πρόσωπό της. Σήμερα  με την τρομερή οικονομική κρίση που βιώνει ο Ελληνικός Λαός, τα ΑμεΑ  και ιδιαίτερα τα άτομα με χρόνιες παθήσεις , αλλά και  οι γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down και λοιπά σύνδρομα, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες  οδηγούνται  σε οικονομική εξαθλίωση, ευρισκόμενοι  σε μειονεκτικότερη  θέση  σε σχέση με το γενικό πληθυσμό.
Αρχίζει να γίνεται μακρινό όνειρο η πρόληψη, η αποκατάσταση, αλλά και η εξίσωση ίσων ευκαιριών, αφού στην Πατρίδα μας και οι αρτιμελείς αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης.
Επισημαίνουμε ότι  πάνω από το 10% του πληθυσμού μας  πανελλαδικά, είναι άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Η οικονομική ένδεια και οι σκληρές και απάνθρωπες πολιτικές αποφάσεις, οδηγούν σε κοινωνικό μαρασμό με αποκλεισμό των ατόμων με αναπηρία και των  οικογενειών  τους, ειδικότερα δε τα άτομα με βαριές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης, θεωρούνται αόρατοι πολίτες ή γ’ κατηγορίας.
Η συντεχνιακή και εθνοπροδοτική χούντα Σαμαρά- Βενιζέλου, στο όνομα της εξοικονόμησης οικονομικών πόρων αποφάσισε κι έκρινε σωστό και απόλυτα «ανθρώπινο» να κλείσει το Σικιαρίδειο Ίδρυμα, το οποίο αποτελεί δεκαετίες τώρα πρότυπο κέντρο στήριξης παιδιών με αναπηρία και στεγάζεται σε χώρους που ανακαινίσθηκαν με δημόσια κρατική χρηματοδότηση. Τον Απρίλιο του 2012, και τότε εν μέσω εκλογών, υπήρξε αναστολή λειτουργίας του Ιδρύματος, για 3 μήνες, καθώς και ομαδικές απολύσεις, συνολικά 22, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2012. Αποτέλεσμα ήταν η σημαντική μείωση προσωπικού, η διακοπή φοίτησης και ο κοινωνικός αποκλεισμός των καταρτιζόμενων και των οικογενειών τους. Δυο χρόνια μετά, ο κύριος Σικιαρίδης αφού ζήτησε από το Δ.Σ την αναστολή της λειτουργίας του κέντρου και η διοίκηση δεν έκανε δεκτή την πρόταση του, ζήτησε από το Υπουργείο Εργασίας την αντικατάσταση του προέδρου προκειμένου να υλοποιήσει τα σχέδια του, ενώ η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας (Υπουργός, Υφυπουργός, Γ.Γ Πρόνοιας) είχαν έγκαιρα ενημερωθεί για το θέμα.  Ουδείς έδειξε κάποια ευαισθησία για τα 160 παιδιά τα οποία θα πεταχτούν στην κυριολεξία στον δρόμο ή ρώτησε με ποιο δικαίωμα ο κ. Σικιαρίδης ορίστηκε απόλυτος άρχοντας ενός Ιδρύματος, το οποίο είναι επιχορηγούμενο από το κράτος και μάλιστα από το υπουργείο Υγείας. 
Εμάς μας κεντρίζει το γεγονός και μας βάζει σε ιδιαίτερες υποψίες, ότι η αναστολή της λειτουργίας του Ιδρύματος, ήδη από το 2012, είχε γίνει με την γελοία δικαιολογία της «ζημιάς» που προκαλείται από τη χρηματική δαπάνη των σχολικών λεωφορείων που μεταφέρουν τα παιδιά, ένα ποσόν που ως γνωστόν επιβαρύνει καθαρά την Περιφέρεια! Άλλωστε το ίδιο το Ίδρυμα χρηματοδοτείται από το κράτος, από τα ασφαλιστικά ταμεία των καταρτιζομένων και από δωρεές. Οι γονείς όμως και εργαζόμενοι του Ιδρύματος υποστηρίζουν πως χρήματα που προέρχονται από τέτοιες δωρεές, όπως από το φιλανθρωπικό δείπνο που πραγματοποιήθηκε από το Ίδρυμα της Πριγκίπισσας της Σερβίας Αικατερίνης για την ενίσχυση του Σικιαρίδειου, δεν κατέληξαν ποτέ στα ταμεία του Ιδρύματος! Οι γονείς ήδη καλούνται από το ΔΣ του Ιδρύματος να συμβάλλουν οικονομικά, εκτός από την προκαθορισμένη συμμετοχή των ασφαλιστικών τους ταμείων. Ο εκβιασμός αυτός εκτός από ανήθικος δείχνει σίγουρα, και αυτό θα έπρεπενα το γνωρίζουν οι ιθύνοντες, και τον δείκτη πολιτισμού μιας «πολιτείας» που δεν διέπεται από σεβασμό και υστερεί σαφώς σε επίπεδο ισονομίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Κατηγορούν εμάς τους Χρυσαυγίτες με τα χειρότερα λόγια, αποκαλώντας μας «μορφώματα» και «φασιστικά τέρατα», την ίδια στιγμή που τοπικοί άρχοντες του τόπου ενδιαφέρονται για το «θεαθήναι» και τα «gay parade», περιορίζοντας την ευαισθησία τους μόνον για την προάσπιση των δικαιωμάτων των αμοφυλόφιλων και όχι των ατόμων που πλήττονται ανεπανόρθωτα από τη θυελλώδη περιδίνηση του λυμφατικού κυκλώνα που λέγεται τρόικα και των υποχείριων ταγών της.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στέκεται θετικός αποδέκτης της γόνιμης αποδοχής των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες και γίνεται αρωγός για την προσπάθεια δημιουργίας ενός εθνικού, κοινωνικού και θεσμικού πλαισίου, που θα διασφαλίζει σε μέγιστο βαθμό την κοινωνική και οικονομική ένταξη, την ανεξαρτησία και την άσκηση ίσων δικαιωμάτων μέσα από ένα πλέγμα μέτρων και δημόσιων υπηρεσιών με απόλυτο σεβασμό στο αυτεξούσιο, στη βούληση, στις επιθυμίες και στις ανάγκες των ΑμΕΑ. Πάντα υπέρμαχοι μιας εθνικής πολιτικής με ήθος, στο πρόγραμμα υγείας που έχει καταρτιστεί, υπάρχουν οι  θεσμικές και νομοθετικές παρεμβάσεις, οι κοινωνικοί σχεδιασμοί, η υλοποίηση και εφαρμογή προγραμμάτων υγείας, επαγγελματικής κατάρτισης, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης και πολιτισμού για τα άτομα με Ειδικές Ανάγκες, τα οποία κάθε άλλο παρά σαν πολίτες γ’ κατηγορίας τα αντιμετωπίζουμε, ή επιθυμούμε να τα εξοντώσουμε, παρ’ όλο που και γι αυτό έχουμε σφόδρα κατηγορηθεί. Η οικονομική κρίση δεν αποτελεί πια δικαιολογία για κανέναν πολιτικάντη ούτε για την περικοπή των απαραίτητων, για τη διαβίωσή τους, επιδομάτων, ούτε για τον αποκλεισμό τους από την εκπαίδευση και της δυνατότητας επαγγελματικής τους αποκατάστασης.
Έλληνες ξυπνήστε και αφυπνιστείτε! Η διαφθορά του πολιτικού συστήματος δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον, όταν όλα ακροβατούν και διακυβεύονται από ανήθικους, χολερικούς κι επικίνδυνους, για τον Ελληνικό Λαό, διαστρεβλωτές της πολιτικής εξουσίας!