Νικ Γκρίφιν: Ώρα αποφάσεων για την Ευρώπη - Χρυσή Αυγή η μόνη αντιπολίτευση


Ο Βρετανός Εθνικιστής Ευρωβουλευτής Νικ Γκρίφιν μίλησε αποκλειστικά στο «ΕΜΠΡΟΣ» για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ρωσία, την Χρυσή Αυγή και το αύριο του Εθνικιστικού Κινήματος
Ποιος είναι ο Νικ Γκρίφιν
O Νικ Γκρίφιν γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1959 και μεγάλωσε στο αγροτικό Σάφολκ. Και οι δυο ...

γονείς του είναι Εθνικιστές. Σπούδασε Ιστορία και Νομικά στο Κέιμπριτζ. Κατά τη φοίτησή του συμμετείχε στην ομάδα μποξ, κερδίζοντας δυο φορές με τα χρώματα του Πανεπιστημίου του. Είναι παντρεμένος και πατέρας τεσσάρων παιδιών. Το 1995 εντάχθηκε στο Βρετανικό Εθνικό Κόμμα και ανέλαβε εκδότης του κομματικού εντύπου Spearhead (Λόγχη). Το 1999 εξελέγη αρχηγός του κόμματος, διαδεχόμενος τον ιδρυτή του Τζον Τύνταλ, και επανεξελέγη στην ηγεσία του κόμματος το 2007. Στις Ευρωεκλογές του 2009 ο κ. Γκρίφιν εξελέγη Ευρωβουλευτής μαζί με τον Άντριου Μπρονς.
Η συνέντευξη
Εμπρός: Αμέσως μετά την σύλληψη του Γενικού Γραμματέα της Χρυσής Αυγής το κόμμα σας, το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα, μαζί με το κόμμα Εθνικής Αναγέννησης της Πολωνίας, εκδώσατε ανακοίνωση με την οποία εκφράσατε την αντίθεσή σας στις διώξεις και φυλακίσεις του Γενικού Γραμματέα και των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Πώς αντιλαμβάνονται σήμερα οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί την πολιτική δίωξη εναντίον της Χρυσής Αυγής;
Νικ Γκρίφιν: Οι άνθρωποι που βλέπουν τις ειδήσεις στην τηλεόραση δεν μπορούν να αντιληφθούν την σχέση με τα γεγονότα στην δική τους χώρα. Αλλά οι Εθνικιστές ακτιβιστές σε κάθε χώρα της Ευρώπης βλέπουν τι συμβαίνει με τους Εθνικιστές στις άλλες χώρες ως προειδοποίηση ή έμπνευση, ανάλογα με το γεγονός, που θα μπορούσε να τους επηρεάσει. Πάντως το μέγεθος των διώξεων και της βίας αυξάνεται. Οι Εθνικιστές το βλέπουν αυτό ως ένδειξη ότι οι κυβερνώσες ελίτ γίνονται ολοένα και περισσότερο νευρικές, και χάνουν την ψυχραιμία τους.
Εμείς είμαστε αλληλέγγυοι μαζί σας και είμαστε πρόθυμοι να προσφέρουμε την βοήθειά μας. Όταν βέβαια είναι οι δικοί σου άνθρωποι, οι δικοί σου φίλοι που ρίχνονται στην φυλακή, είναι επώδυνο. Όμως, ταυτόχρονα, αν δείτε την Ελλάδα από απόσταση, με όρους ιστορικούς, είναι πιθανότατα πολύ καλό για το Κίνημα. Γιατί υπογραμμίζει ότι η Χρυσή Αυγή είναι η μοναδική αντιπολίτευση, οι μόνοι που οι άνθρωποι του Ελληνικού κράτους οι οποίοι πλιατσικολογούν την Ελλάδα, πραγματικά φοβούνται και πραγματικά, αληθινά μισούν. Και αυτό μοιραία θα λειτουργήσει υπέρ σας σε ό,τι αφορά το πώς αισθάνεται ο λαός σας για σας.
Εμπρός: Οι δημοσιογράφοι διαχωρίζουν συχνά τους πολιτικούς σε Φιλοευρωπαίους και Ευρωσκεπτικιστές, ανάλογα με το αν στηρίζουν το status quo στην Ευρώπη. Εσείς τι από τα δύο είστε;
Νικ Γκρίφιν: Είμαι Ευρωρεαλιστής. Είμαι πολύ φιλοευρωπαίος εις ό,τι αφορά την υπεράσπιση του Δυτικού πολιτισμού. Υπάρχουν κοινοί κίνδυνοι για όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και τους λαούς. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μας ενώνουν. Κατ’ αυτήν την έννοια είμαι υπέρ της Ευρώπης. Το κόμμα μου στην Βρετανία είναι αυτό που θέλει να προστατευθούν όλοι οι λαοί της Ευρώπης στις χώρες τους. Ενώ οι λεγόμενοι σήμερα Ευρωπαϊστές θέλουν την μαζική μετανάστευση σε τέτοια κλίμακα που είναι βέβαιον ότι αποτελεί γενοκτονία. Θέλουν να καταστρέψουν τις παραδόσεις μας και τις αξίες μας. Εμείς είμαστε καλοί Ευρωπαίοι. Αλλά δεν έχετε το δικαίωμα να έλθετε και να μου πείτε πώς θα διοικήσω τη χώρα μου και δεν έχω δικαίωμα να σας πω πώς θα διοικήσετε την δική σας.
Εμπρός: Τι είναι αυτό που ενοχλεί πραγματικά εσάς και τους ψηφοφόρους σας από την παρούσα κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιες είναι οι χειρότερες πολιτικές που θέλετε οπωσδήποτε να αλλάξετε;
Νικ Γκρίφιν: Εάν είστε σε μια χώρα στην ζώνη του Ευρώ, τότε σίγουρα είναι το οικονομικό ζήτημα. Γιατί είτε σας καταστρέφουν με την λιτότητα, όπως συμβαίνει με την νότιο Ευρώπη, είτε, εάν είστε ένας απλός Γερμανός ψηφοφόρος, σας ζητούν να πληρώσετε για τα καπρίτσια της δικής σας κυβερνώσας ελίτ. Εάν είστε έξω από την Ευρωζώνη και δείτε το ζήτημα ιστορικά, τότε βλέπετε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας Δούρειος Ίππος για την καταστροφή των Εθνών της Ευρώπης. Είναι από όλους κατανοητό ότι χτίζοντας το Ευρωπαϊκό υπερκράτος καταστρέφουν τα Έθνη που θα μπορούσαν να ξυπνήσουν και να αντισταθούν σε αυτό. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι από το 1926 ο Καλλέργης του οποίου οι ιδέες έθεσαν τις βάσεις για το κίνημα της δημιουργίας του ευρωπαϊκού υπερκράτους, έγραφε ξεκάθαρα ότι για την δημιουργία του εκτός από την καταστροφή των θεσμών των εθνικών κρατών της Ευρώπης, είναι απαραίτητο να καταστραφούν οι λαοί της Ευρώπης με την μαζική μετανάστευση, την ανάμειξη των φυλών και την επιβολή της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Η Ευρώπη βρίσκεται στο μέσον μιας σκόπιμης γενοκτονίας από τις αριστερές ελίτ που διοικούν και τις καπιταλιστικές ελίτ που επωφελούνται.
Εμπρός: Η τελευταία σας φράση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Διοικούν λοιπόν οι αριστερές ελίτ και οι καπιταλιστικές επωφελούνται;
Νικ Γκρίφιν: Οι Αριστερές ελίτ κατά κανόνα διοικούν σε πράγματα άνευ σημασίας, όπως είναι τα Κοινοβούλια. Οι καπιταλιστικές ελίτ με διάφορες ομάδες που κατά καιρούς δημιουργούν συμμαχίες, είναι το κατεστημένο. Έτσι λοιπόν, η σιωνιστική ελίτ έχει προφανώς τεράστια δύναμη στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, τις μεγάλες επιχειρήσεις και το τραπεζικό σύστημα. Δεν υπάρχει ίχνος αμφιβολίας γι’ αυτό. Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια και το λέω με κάθε βεβαιότητα για την Βρετανία, και για το μεγαλύτερο μέρος της Δύσης, η ομάδα με την μεγαλύτερη δύναμη στα ΜΜΕ και την δημοσιογραφία είναι το ομοφυλοφιλικό λόμπυ. Είναι πιο δυνατό από οποιοδήποτε άλλο. Μερικές φορές οι ομάδες αυτές αλληλοκαλύπτονται. Άλλοτε μισούν η μία την άλλη και άλλοτε συνεργάζονται. Στις μέρες μας η Αριστερά σε ολόκληρη την Βορειοδυτική Ευρώπη χρησιμοποιεί το Ισλάμ και τους αυξανόμενους μουσουλμανικούς πληθυσμούς ως δικαιολογία για να καταστρέψουν την Χριστιανοσύνη. Έτσι, για παράδειγμα, δεν επιτρέπουν σε μια πόλη στην Βρετανία να έχει χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις με την Φάτνη και την Αγία Οικογένεια. Λένε ότι θα προσβάλει τους Μουσουλμάνους. Δεν είναι όμως αυτό το πραγματικό γεγονός. Επειδή είναι Μαρξιστές θέλουν να ξεφορτωθούν αυτές τις συνήθειες έτσι κι αλλιώς. Είναι ο Μαρξιστικός πολιτισμός. Βλέπουν το Ισλάμ ως πρόσφορο έδαφος για να καταστρέψουν τον πολιτισμό μας.
Όπως και η Σιωνιστική ελίτ. Εμείς είμαστε απασχολημένοι και ανησυχούμε με την μαζική μετανάστευση από τον Τρίτο Κόσμο - και πράγματι πολλοί Μουσουλμάνοι συμπεριφέρονται άσχημα στις χώρες μας-, και αυτό κάνει τους λαούς μας να μισούν τους Μουσουλμάνους και να γίνονται πιο πρόθυμοι να πολεμήσουν σε πολέμους που συμφέρουν το Ισραήλ.
Εμπρός: Οι Έλληνες πολιτικοί λένε ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής οφείλεται αποκλειστικά στις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζουν η Τρόικα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Παρατηρούμε όμως άνοδο των εθνικιστικών δυνάμεων σε ολόκληρη την Ευρώπη, και σε χώρες όπου δεν είναι παρόν το ΔΝΤ. Πιστεύετε ότι πρόκειται για ένα πρόσκαιρο φαινόμενο ή για μια συνειδητή επιλογή των Ευρωπαϊκών λαών που γίνονται μάρτυρες της επιβολής των πολιτικών της παγκοσμιοποίησης, της αντικατάστασης των πληθυσμών και της λεγόμενης Νέας Παγκόσμιας Τάξης;
Νικ Γκρίφιν: Πιστεύω ότι για κάποιους ανθρώπους είναι μια κραυγή θυμού, μια κραυγή για βοήθεια ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας. Αλλά είμαι εξίσου βέβαιος ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη, από άκρου εις άκρον, οι εθνικιστές ακτιβιστές οι οποίοι δεν είναι κατ’ ανάγκην μέλη κομμάτων, εργάζονται σκληρά για να αντισταθούν. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ως κίνητρο ένα συνδυασμό συνειδητής και ενστικτώδους κατανόησης ότι φθάνουμε σε ένα σημείο αποφάσεων για τον πολιτισμό μας. Οι λαοί μας πρέπει να αποφασίσουν εάν θα επιβιώσουμε ως οι κυρίαρχοι εθνικοί, πολιτιστικοί παράγοντες στην γη μας, ή αν θα γίνουμε μια καταπιεσμένη μειονότητα η οποία διαρκώς θα συρρικνώνεται. Αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό.
Αλλά και η παγκοσμιοποίηση βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα καταστροφική και επικίνδυνη φάση και αυτό προφανώς προκαλεί αντίδραση. Η Ελλάδα βέβαια έχει επιπλέον καθισμένη στο λαιμό της την Τρόικα και βρίσκεται στο ίδιο νομισματικό καλάθι με την Γερμανία. Αλλά και αυτό αν δεν συνέβαινε, όπως για παράδειγμα στην Βρετανία (Σ.Σ. Η Μεγάλη Βρετανία αν και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει διατηρήσει το δικό της νόμισμα, την βρετανική λίρα), αλλά ακόμα και αν και η Βρετανία ήταν στο ίδιο νόμισμα όπως η Ευρώπη του Ευρώ, υπάρχει τεράστια ανησυχία στον βρετανικό λαό για το τι συμβαίνει στην χώρα μας. Και αυτό ακριβώς επειδή δεν την αισθάνεται πλέον, επειδή δεν έχει τις εικόνες, τους ήχους ακόμη και τις μυρωδιές της χώρας μας, σε μεγάλη έκταση και σε πολλές περιοχές. Δεν είναι μόνον η οικονομία. Πιστεύω ότι η οικονομία είναι η κορυφή του παγόβουνου. Το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο. Βρισκόμαστε εν μέσω πολέμου εναντίον του πολιτισμού μας εδώ και δεκαετίες, και πιστεύω ότι έχουμε φθάσει σε ένα σημείο όπου δημιουργούνται αντισώματα.
Εμπρός: Πριν από μερικές μέρες συνομιλούσα με έναν παλαιό κοινοβουλευτικό. Και με ρώτησε «Ξέρει η Χρυσή Αυγή με ποιους τα έχει βάλει;». Είστε και εσείς ο ίδιος έμπειρος στα κοινοβουλευτικά αλλά και στα ευρωπαϊκά ζητήματα. Πιστεύετε ότι η κατάσταση είναι αντιστρέψιμη και κατά ποιον τρόπο; Ποιος θα είναι ο ρόλος των ΗΠΑ και της Ρωσίας;
Νικ Γκρίφιν: Πιστεύω ότι μπορεί, ναι. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι δεν θα μπορούσε, η μόνη στιγμή που η μάχη είναι χαμένη, είναι όταν εσύ αποφασίσεις ότι θα το βάλεις στα πόδια από το πεδίο της μάχης. Όσο εξακολουθείς να μάχεσαι, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Αν κοιτάξετε την Ιστορία της Ευρώπης, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τους πολέμους με το Ισλάμ, ο οποίος δεν είναι επαναλαμβάνω ο μεγαλύτερος εχθρός μας, αλλά είναι εχθρός με όρους ιστορικούς, υπάρχουν πολλές φορές στην Ιστορία της Ευρώπης που μια χούφτα ανδρών δεν το έβαλε στα πόδια. Και αν αυτοί δεν είχαν μπει στην μάχη, τότε ολόκληρη η Ευρώπη θα ήταν τώρα ισλαμική.
Μικρές αριθμητικά ομάδες άλλαξαν τα πράγματα. Μια χούφτα Πολωνών, στην Βιέννη, στην Σαρδηνία, και οι λαοί της Ευρώπης βγήκαν κερδισμένοι από καταστάσεις οι οποίες έμοιαζαν ενάντιές τους. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι οι Έλληνες άργησαν. Γιατί οι Έλληνες, όπως γνωρίζετε καλύτερα από μένα, βρίσκονταν υπό Οθωμανική κατοχή επί αιώνες και κέρδισαν την ανεξαρτησία τους. Το σημείο στο οποίο μπορείς να πεις ότι «είναι πολύ αργά» είναι όταν υπάρξει πλήρης πολιτισμική κατάρρευση. Εκεί θα είναι πολύ αργά. Επίσης όταν δεν θα υπάρχει κανένα σημαντικό γεωπολιτικά ευρωπαϊκό έθνος. Αν υπάρχει ένα έθνος το οποίο θα ελέγχεται από μια εθνική πλειοψηφία υπάρχει μεγάλη δυνατότητα για αλλαγή. Πιστεύω ότι στον κόσμο τώρα το κράτος αυτό είναι η Ρωσία η οποία κατελήφθη από τις πιο άγριες μορφές διεθνισμού και αντιευρωπαϊκού μίσους. Και μετά το τέλος της μπολσεβικικής περιόδου συλήθηκε από μια άλλη μορφή οικουμενισμού.
Δεν εννοώ ότι είναι τέλειος ο Πούτιν, ο Πούτιν δεν μπορείς να πεις ότι είναι εθνικιστής. Όμως για παράδειγμα η ιδέα να αντιστραφεί η κατάρρευση των γεννήσεων μεταξύ των Ρώσων με το να ενθαρρύνει Καυκάσιους να μεταναστεύσουν στην Μόσχα, και να αποκτούν πολλά παιδιά, αυτό είναι ένα σημαντικό μέτρο. Η Ρωσία δεν αντιλαμβάνεται επακριβώς το πρόβλημα αλλά ο Πούτιν είναι ένα εκατομμύριο φορές καλύτερος από οποιονδήποτε πολιτικό που βρίσκεται στην εξουσία στον Δυτικό κόσμο. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η Ρωσία βγήκε από δυο διαδοχικά κύματα ξένης κατοχής, έγινε ξανά ένα ελεύθερο κράτος και αρχίζει και πάλι να κάνει αισθητή την διεθνή παρουσία της.
Το είδαμε στην Συρία τώρα, δεν το είχαμε δει στη Λιβύη, και θα το δούμε πιθανώς στο Ιράν. Η Ρωσία έχει αρχίσει να γίνεται πόλος έλξεως για λαούς που αρνούνται να τους απορροφήσει η αμερικανοσιωνιστική Νέα Παγκόσμια Τάξη. Αυτό λοιπόν είναι πολύ σημαντικό. Εάν η Ρωσία ξυπνήσει, χρειάζεται μόνον άλλο ένα λευκό Ευρωπαϊκό Έθνος να συστρατευθεί με την Ρωσία, και τα πράγματα θα είναι πραγματικά πολύ διαφορετικά. Η άλλη παράμετρος είναι βέβαια οι ΗΠΑ. Εκεί βρίσκεται η δύναμη του τέρατος, και οι ΗΠΑ πεθαίνουν. Δεν είναι πλέον Ηνωμένες, είναι Διαλυμένες Πολιτείες. Σε σαράντα χρόνια η Αμερική θα είναι μια τριτοκοσμική χώρα όπου οι Πατρίκιοι, οι Λευκοί ευρωπαίοι, βρετανικής, πολωνικής, γερμανικής, ελληνικής καταγωγής, θα βρίσκονται ακόμη εκεί και θα πληρώνουν τους φόρους, αλλά δεν θα έχουν καμία εξουσία. Όταν τα κλειδιά της Αμερικής δοθούν στις μειονότητες, θα αρχίσουν να απαιτούν ακόμη περισσότερα για τους λαούς τους. Πώς η Αμερική θα εμφανίζεται ως υπερδύναμη όταν θα είναι χρεοκοπημένη, δεν είναι καν έθνος, αλλά δεν θα είναι ούτε αποτελεσματικό κράτος; Και τότε τα πράγματα θα αλλάξουν πολύ και πάλι.
Εμπρός: Η κα. Λεπέν από το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο, δήλωσε χθες ότι «Η Σοβιετική Ενωση της Ευρώπης πρέπει να γκρεμιστεί». Συμφωνείτε με την θέση αυτή, και τι μπορούν να κάνουν οι εθνικιστές σε αυτήν την περίοδο δραματικών αλλαγών που βλέπουμε να έρχονται;
Νικ Γκρίφιν: Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταρρεύσει και θα καταρρεύσει. Ο μόνος τρόπος που μπορεί να εξακολουθήσει να υπάρχει και ο μόνος τρόπος να ξεπεράσει την κατάρρευση που επέβαλε στην νότιο Ευρώπη, είναι μια ολοκληρωτική οικονομική ένωση που σημαίνει ότι χώρες όπως η Γερμανία και η Φινλανδία θα πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό, και αυτό δεν πιστεύω ότι μπορεί να γίνει με δημοκρατικό τρόπο. Και δεν πιστεύω επίσης ότι η λιτότητα μπορεί να εξακολουθήσει να επιβάλλεται για πολύ ακόμα στις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Ούτε πιστεύω ότι το κόστος του να σταματήσει η κατάρρευση μπορεί να επιβληθεί δημοκρατικά στην Γερμανία. Ώστε ο μόνος τρόπος που μπορεί να εξακολουθήσει η κατάσταση αυτή είναι εάν επιβληθεί με την δύναμη των όπλων. Παρ’ ότι οι άνθρωποι που θέλουν να το κάνουν αυτό είναι ολοκληρωτικοί, και ο φιλελεύθερος ολοκληρωτισμός είναι ακραίος, τουλάχιστον τόσο ακραίος όσο ο παλιός σοβιετικός ολοκληρωτισμός σε ό,τι αφορά τον βαθμό της υπακοής που απαιτεί να του δώσεις και οικονομικά και πνευματικά, δεν πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι παρόλο τον ολοκληρωτισμό τους έχουν το θάρρος να διατάξουν τα τανκς να συντρίψουν τους διαδηλωτές. Εκτός και είναι αποφασισμένοι να το κάνουν, δεν μπορούν να ελέγξουν την Ελλάδα, την Ιταλία, το Βερολίνο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι θα καταρρεύσει και πρέπει να καταρρεύσει.
Εμπρός: Με ποιο τρόπο οι Βρετανοί Εθνικιστές και όχι μόνον αυτοί, αλλά και οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί, εάν υποθέσουμε ότι, όπως φαίνεται θα υπάρχουν Εθνικιστικές δυνάμεις στο Ευρωκοινοβούλιο από ολόκληρη την Ευρώπη οι οποίες είναι αποφασισμένες να αντισταθούν, με ποιο τρόπο τα Ευρωπαϊκά έθνη θα βγουν από την δίνη και θα δημιουργήσουν μια Ευρώπη κυρίαρχων, αδελφικών Ευρωπαϊκών κρατών;
Νικ Γκρίφιν: Αυτό θα εξαρτηθεί και από το πόσοι θα είναι. Αλλά ακόμη και ένας μικρός αριθμός μπορεί να σημάνει τον συναγερμό. Και να επιτύχει οι άνθρωποι στις χώρες της Ευρώπης να καταλάβουν πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος. Αυτό έχει εξαιρετική σημασία. Υπάρχει ένα ηθικό και ψυχολογικό σημείο, στο οποίο το να υπάρχει αντίσταση στην καρδιά του κτήνους πραγματικά προκαλεί εκνευρισμό στα άτομα που το κινούν. Στην αρχή, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση ήμουν ήδη στο Ευρωκοινοβούλιο και σε εκείνο το στάδιο υπήρχε μια δυνατή αίσθηση φόβου στην μικρή εκείνη ελίτ. Το έβλεπες ότι δεν είχαν πλέον την ίδια βεβαιότητα. Πριν την κρίση ήσαν απόλυτα σίγουροι ότι η Ιστορία προχωρούσε γραμμικά, προς μία κατεύθυνση. Και ξαφνικά, μέσα σε λίγες εβδομάδες, άρχισαν να αισθάνονται φόβο. Υπ’ αυτές τις συνθήκες ακόμα και ένας μικρός αριθμός ανθρώπων που θα σηκωθούν όρθιοι και θα τους κοροϊδεύουν αν θέλετε, δείχνοντάς τους και λέγοντας ότι «Ο βασιλιάς είναι γυμνός», όπως στο παραμύθι όπου το αγόρι είναι το μόνο που λέει την αλήθεια ότι τα ρούχα του βασιλιά δεν υπάρχουν και ο βασιλιάς είναι γυμνός, θα είναι ένα πολύ δυνατό βήμα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να είναι αδύναμη, αλλά αν κάποιος δεν την σπρώξει, θα στέκεται ακόμη στη θέση της. Οι Εθνικιστές πρέπει να αναπτύξουν τις ικανότητες που χρειάζονται για να την σπρώξουν. Όχι μόνον στις Βρυξέλλες αλλά και στις χώρες τους. Και το βλέπουμε αυτό στην Ελλάδα με το τι συμβαίνει με το Εθνικιστικό κόμμα στην Ελλάδα. Οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι μια οδός αλλά από μόνη της δεν αρκεί. Πρέπει να αλλαχθούν οι κανόνες. Πρέπει να δημιουργηθεί μεγάλη υποστήριξη από την λαϊκή κοινότητα γιατί η επίθεση στο εθνικιστικό κόμμα είναι επίθεση κατά του λαού.
Η Χρυσή Αυγή αποτελεί έμπνευση για τους εθνικιστές σε όλη την Ευρώπη γιατί οι πολιτικές που ακολουθεί όπως για παράδειγμα με τις διανομές τροφίμων, αποτελούν κλασικά παραδείγματα γνήσιας επαναστατικής πολιτικής που δημιουργεί δεσμούς με τον λαό, και τότε οι τυραννίες καταρρέουν. Αυτή είναι η δουλειά των Εθνικιστών. Να είναι εκεί την κατάλληλη στιγμή με τις λαϊκές οργανώσεις και δομές τους ιδιαίτερα σε περιοχές της Ευρώπης όπου κυριαρχούν οι τριτοκοσμικοί. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Εάν δεν το κάνουμε εμείς, ποιος θα το κάνει;