Η «δημοκρατία», ο «φασισμός» και η ανείπωτη χαζομάρα!


Γράφει ο Κώστας Αλεξανδράκης
Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις έλεγε ο Αντισθένης, οπότε πριν αρχίσουμε να μιλάμε για τα δρώμενα καλό θα είναι να θέσουμε ευθύς εξαρχής να θέσουμε τους ορισμούς που θα χρησιμοποιήσουμε παρακάτω. ...




Ο λόγος για αυτό είναι προκειμένου να έχει ο αναγνώστης και ο γράφων κοινό γλωσσάρι σε αυτά που πρόκειται να ειπωθούν. Ορθώς θα σκεφτεί κανείς ότι ουδείς των ταγών της μεταπολιτευτικής δικτατορίας, δημοσιογράφος ή πολιτικός, έχει πράξει κάτι ανάλογο, γεγονός λογικό αφού ισχύς των ψευτών, των κλεφτών και των απατεώνων είναι η σύγχυση και η γενικότητα, αφού η ανάλυση δεν αφήνει ποτέ κάτι στο σκότος.
Ως Φασισμό, για να ξεκινήσουμε από τα «δύσκολα», θα χρησιμοποιήσουμε τον ορισμό που συνήθως χρησιμοποιούν στην σκέψη τους οι δημοσιογραφίσκοι και οι πολιτικοί, αφού αυτό έχει νόημα να κάνουμε, ώστε να πλησιάσουμε τον τρόπο σκέψης τους, να μπορέσουμε εν ολίγοις να κατανοήσουμε αυτό που λένε. Έτσι και αλλιώς δεν έχει νόημα η χρήση του κανονικού ορισμού της λέξεως φασισμός, αφού ελάχιστοι εξ’ αυτών έχουν φανταστεί την αλήθεια, ότι δηλαδή ο φασισμός είναι ένα σύστημα διακυβέρνησης που επικράτησε στην Ιταλία κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου και τίποτε παραπάνω. Αν, μάλιστα, μπούμε σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες περί του τι ακριβώς είναι ο Φασισμός, πρόκειται να «πέσει» πολύ γέλιο. Ας δούμε μία και μόνο σχετική «λεπτομέρεια» για να αντιληφθεί ο αναγνώστης το μέγεθος της συγχύσεως τους. Γράφει, λοιπόν, ο Μουσολίνι στο «Δόγμα του Φασισμού» ότι «το Κράτος είναι που δημιουργεί το Έθνος και όχι το Έθνος το Κράτος». Κοινώς το ποιος ανήκει και ποιος δεν ανήκει στο Έθνος είναι απόφαση του Κράτους, σύμφωνα με τον Φασισμό, άρα οι «αντιρατσιστές» που απαιτούν να δοθεί από το κράτος η ελληνική ιθαγένεια στους λαθρομετανάστες, είναι φασίστες. Επειδή περαιτέρω ανάλυση θα τους κάνει περισσότερο ρεζίλι, ας μείνουμε στο ότι «φασισμός = φίμωση της αντίθετης άποψης» που και μπορούν να καταλάβουν με τους απλοϊκούς νόες τους και αυτό είναι που χρησιμοποιούν.
Βέβαια, ο παραπάνω ορισμός που δεχτήκαμε, χάριν της συζητήσεως, κατατάσσει τους κομμουνιστές και τους πάσης φύσεως «αντιφασίστες» ως «φασίστες» και δεν έχει καμία απολύτως χρηστικότητα ως πολιτικός όρος, αλλά όταν κάποιος επιλέγει να ασχοληθεί με ανόητους, δεν μπορεί να έχει παραπάνω απαιτήσεις. Αρκεί να δει κάποιος το σταλινικό καθεστώς ή γενικότερα τα κομμουνιστικά καθεστώτα για να καταλάβει τι εννοούμε ως «φίμωση της αντίθετης άποψης». Ιδιαίτερα στην περίπτωση του Στάλιν δεν μιλάμε απλώς για ταξίδι προς τα γκούλαγκ, αλλά και εξαφάνιση ακόμα και από τις φωτογραφίες. Οι δε «αντιφασίστες» με το δόγμα τους «καμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας», γίνονται οι χειρότεροι των «φασιστών», προβαίνοντας ακόμα και σε δολοφονικές ενέργειες εναντίον όποιων θεωρούν «αντιφρονούντες». Μόνο στην ίδρυση της «αντιφασιστικής» Στάζι δεν έχουν προβεί. Αν συζητήσουμε, βέβαια, για το πόσο συχνά επιτρέπεται η άποψη της Χρυσής Αυγής στα κανάλια, ακόμα και όταν την καθυβρίζουν, τότε η συζήτηση θα γίνει ακόμα πιο άβολη. Αντιθέτως η άποψη των «δημοκρατών» πάντα παρατίθενται στην ιστοσελίδα και την εφημερίδα των «φασιστών».
Τι είναι, όμως, δημοκρατία, για να προχωρήσουμε παρακάτω και να μην αφήσουμε την γελοιοποίηση τους μόνο στο επίπεδο του «φασισμού»; Και πάλι θα χρησιμοποιήσουμε τον ορισμό που τους αρέσει, διότι αν αρχίσουμε να μιλάμε για την Δημοκρατία των Αθηνών, κατά την διάρκεια του περίφημου Χρυσού Αιώνα του Περικλή, πάλι θα αισθανθούν άβολα και θα αρχίσουν τραυλίζουν εμπρός στην γυμνή αλήθεια που τόσο σιχαίνονται. Αν μιλήσουμε για τα αυστηρά κριτήρια πολιτογράφησης ή για το ότι για να είναι κανείς πολίτης θα έπρεπε πρωτίστως να έχει υπάρξει οπλίτης, τότε οι αστράτευτοι του πολιτικού κατεστημένου, μάλλον θα είχαν ένα «θέμα» στο να συνεχιστεί η συζήτηση. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι δημοκρατία είναι η «ανοχή στην διαφορετικότητα» και ας μην συζητήσουμε και πάλι για την «μη ανοχή τους στην διαφορετική άποψη», παρότι αυτό περιλαμβάνεται κανονικά στον ορισμό που προαναφέραμε. Δεν θα το κάνουμε, άλλωστε δεν θέλουμε να τρομάξει κανείς ή να αισθανθεί άβολα με το «επίπεδο» του. Όλα δικά σας, δημοκράτες, ακόμα και οι ορισμοί, ακόμα και οι κανόνες.
Δεν θα πάμε την συζήτηση περί «δημοκρατίας» στον σεβασμό της ετυμηγορίας του Λαού, γιατί τότε ο «εκλεκτός» και «περιούσιος» καλεσμένος σας, Ρόναλντ Λόντερ, μάλλον θα πρέπει να σωπάσει όταν τολμά να ξεστομίζει τις φράσεις «να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου». Δεν θα πάμε την συζήτηση εκεί, γιατί αν πάει εκεί θα πρέπει να συζητήσουμε περί της τηλεοπτικής προβολής που δικαιούται ένα κόμμα που έχει επισήμως λάβει το 7% των ψήφων του Λαού. Και η συζήτηση αυτή δεν σας συμφέρει. Όλα δικά σας, δημοκράτες, ακόμα και οι ορισμοί, ακόμα και οι κανόνες. Ας θεωρήσουμε, λοιπόν, ότι η δημοκρατία είναι ο σεβασμός στην διαφορετικότητα, ας υποθέσουμε αυτό το ψευδές είδωλο που θέτετε μπροστά μας ως «δημοκρατία», γιατί ακόμα και αυτό το πεδίο ιδεολογικής μάχης, που το έχετε διαλέξει οι ίδιοι, είναι πεδίο ήττας για εσάς. Δεν μπορείτε ούτε καν αυτό να τηρήσετε χωρίς να είστε υποκριτές.
Αν υποθέσουμε, λοιπόν, ότι δημοκρατία είναι ο σεβασμός στην διαφορετικότητα και ας θεωρήσουμε ότι αυτό αναφέρεται μόνο στα φυλετικά και σεξουαλικά ζητήματα, τότε δεν χρίζει σεβασμού η διαφορετικότητα των Ελλήνων; Όχι επειδή είναι οι αυτοδίκαιοι ιδιοκτήτες της Ελληνικής Πατρίδας, αλλά επειδή είναι Έλληνες. Με βάση τον «σεβασμό που ευαγγελίζεστε για την διαφορετικότητα», τότε θα έπρεπε να είναι σεβαστή και η διαφορετικότητα των Ελλήνων. Τι έχετε να πείτε, λοιπόν, ω δημοκράτες για την ρατσιστική βία που υφίστανται οι Έλληνες από τις μυριάδες των λαθρομεταναστών που ΕΣΕΙΣ φορτώσατε στην πλάτη της Ελληνικής Πατρίδας; Τι έχετε να πείτε , ω δημοκράτες, για τις διακρίσεις που υφίστανται οι Έλληνες έναντι των λαθρομεταναστών; Γιατί υπάρχει ξεχωριστή τηλεφωνική γραμμή για τις καταγγελίες των λαθρομεταναστών; Γιατί υπάρχουν ιατρεία μόνο για λαθρομετανάστες; Γιατί οι Έλληνες πληρώνουν στα νοσοκομεία, ενώ οι πάσης φύσεως «ευπαθείς» και λαθρομετανάστες δεν πληρώνουν; Γιατί τους Έλληνες τους απασχολούν οι φόροι, ενώ τους λαθρομετανάστες μόνο τα επιδόματα;
Εν τέλει, για να ειπωθούν τα πράγματα όπως είναι, όλοι εσείς οι «δημοκράτες» βρίσκεστε σε διατεταγμένη υπηρεσία. Χρόνια, δεκαετίες ολάκερες βασίλευσε στην Ελλάδα το καθεστώς της κλεπτοκρατίας που σας εξέθρεψε. Διαπλεκόμενοι σε κύκλους συμφερόντων, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, βλέπετε τώρα την βασιλεία αυτή να λήγει με τον ερχομό της Χρυσής Αυγής και έτσι προσπαθείτε δια μέσω της προπαγάνδας να σώσετε το βασίλειο σας. Αντιληπτό και λογικό, θαυμάσια ειλικρινές το κίνητρο σας και πραγματικά σεβαστό, όπως σεβαστή είναι από τον Ελληνικό Λαό και η δική μας επιλογή. Να δώσουμε αγώνα για να καταστρέψουμε αυτό το καθεστώς που σας εξέθρεψε και καταλήστευε τον Ελληνικό Λαό, πέραν των λαμογιών συνεργατών σας. Δίνετε τον αγώνα σας για το καθεστώς σας, δίνουμε τον Αγώνα μας για τον Ελληνικό Λαό.  
Και θα νικήσουμε, να είστε σίγουροι!
 
Κώστας Αλεξανδράκης