Το σκότος ακόμη πυκνό και το ψύχος βαρύ. Ο αέρας χτυπάει κόντρα τα πρόσωπα και παγώνει τα άκρα. Στο βάθος του ορίζοντα προβάλει αχνά ο στόχος. Η κορυφή.
Βήμα ταχύ για να προφτάσουμε τον χρόνο μέχρι την Αυγή.
21η Δεκεμβρίου 2012. Γυμνό βουνό της Αττικής.
Η ομάδα με τα μαύρα συνεχίζει αθόρυβη την ταχεία πορεία. Μαύρη στολή, παντού μαύρο χρώμα και οι σκιές αόρατες μέσα στο σκότος της νύχτας. Στοίχημα ένα, ...
να αναρριχηθούμε ψηλά μέχρι το λυκαυγές. Πορεία ευθεία χωρίς παρακάμψεις, πάνω από κάθε εμπόδιο, πάνω από κάθε αντιξοότητα.
Σιωπή απόλυτη, τοπίο ψυχρό, ηρεμία παγωμένης νύχτας. Μοναχικό βάδην, κρυμμένη η ζωή του βουνού, κρυμμένη και η ομάδα μες στο σκοτάδι και τη σιωπή. Ο φόρτος βαραίνει τους ώμους, ο κόπος βαραίνει τα άκρα. Ο αγώνας με την πλαγιά σκληρός, ο στόχος καθαρός. Ένα βήμα ακόμη για την κορυφή.
Η φάλαγγα κατ’ άνδρα σταματά. Στάση προσοχής. Η κορυφή κατελήφθη. Στα πόδια μας η πόλη. Εκατομμύρια ψυχές κλεισμένες σε οικιστικά τετράγωνα σκυροδέματος. Οι δικές μας ψυχές ελεύθερες.
Βλέμματα στραμμένα στην Ανατολή. Προσμένουμε τη μεγάλη στιγμή.
Με σταθερές, ευλαβικές κινήσεις ξετυλίγεται η σημαία. Μεμιάς κυματίζει στον Αττικό ουρανό. Χρώμα του αίματος και το σύμβολο του Ήλιου στο μέσο. Ένας νοητός ήλιος ανατέλλει στην ψυχή μας. Στο βάθος του ορίζοντα χρυσές ακτίνες διαλύουν το σκότος της νύχτας. Τα χέρια υψώνονται σε χαιρετισμό.
Μία νέα Χρυσή Αυγή ανατέλλει.
Η.Κ.
